استفن داروال استاد بازنشسته دانشگاه ییل آمریکاست. وی رئیس پیشین انجمن فلسفه آمریکا بوده است. ادله بی‌طرف، اخلاق فلسفی و رفاه و مراقبت عقلانی از جمله آثار اوهستند.
استفن داروال در گفتگو با خبرنگار مهر و در پاسخ به این سإال که مهمترین پرسش و موضوع مطرح در نسبت میان سیاست و اخلاق چیست، گفت: مهمترین سؤالی که در ارتباط با رابطه اخلاق و سیاست وجود دارد این است که بارزترین ایده اخلاقی که بر اساس آن نظام سیاسی استوار و برقرار شود کدام است؟
وی افزود: علت اینکه این سؤال مهمترین مسئله در نسبت و رابطه میان اخلاق و سیاست به شمار می‌رود این است که سیاست و ماهیت آن به دنبال مشروعیت بخشی به جهت‌گیریهای خود نزد عامه مردم است. لذا رژیم سیاسی نیاز دارد که نوعی نظام توجیه کننده داشته باشد. به عنوان مثال، این استدلال که نظام سیاسی به برخی اهداف خوب دست خواهد یافت، برای مشروعیت یک نظام سیاسی کافی نیست.
وی تصریح کرد: علت این موضوع این است که برای ما مشروعیت نظام مطلوب است و امکان دارد برای ما این مهم باشد که نظام را مشروع تشخیص دهیم.
داروال یادآور شد: من معتقدم که که هر نظام سیاسی و هر پاسخی که برای این سؤال در نظر گرفته شود باید مبتنی بر کرامت و شأن برابر برای انسان باشد. این موضوع به معنای درک و شناسایی مقام و اختیار هر فرد و انسانی است. این موضوع را جان رالز منبع و سرچشمه ادعای درست می‌داند.
وی در پاسخ به این سؤال که برخی اخلاق کانتی را قابل اعمال در حوزه فردی می‌دانند و اخلاق فایده‌گرا را در حوزه عمومی از جمله محیط سیاسی. نظر شما در این مورد چیست، گفت: من این موضوع را که برخی اعتقاد دارند فایده‌گرایی با خط مشی سیاسی و در سطح اجرایی در مقایسه با سطح فردی بیشتر قابل اطلاق است، را در این نکته می‌دانم که فایده‌گرایی در سطح فردی غیر مقبول به نظر می‌رسد.
داروال افزود: اما من اعتقاد دارم که این غیر مقبول بودن در سطح سیاسی نیز وجود دارد. دلیل عمده این است که معاوضه و مبادله خدمات اجتماعی و رفاه با این حق طبیعی که همه انسانها از جایگاه برابری برخوردار هستند ناسازگاری دارد.
استاد دانشگاه ییل تأکید کرد: البته گفتن این موضوع و طرح آن از دفاع کردن از آن راحت تر است. باید در نظر داشت که فایده‌گرایان نظریه‌هایی در ارتباط با حقوق را پیش برده و دنبال کرده‌اند، ولی به نظر من و در مجموع این موضوع نمی‌تواند رضایت بخش و اقناع کننده باشد.