قرآن در آیات 27 تا 34 سوره واقعه می فرماید: اما اصحاب سعادت، اصحاب سعادت چه حال دارند؟ در زیر درخت سدر بی خار، و درخت موزی که میوه اش بر یکدیگر چیده شده، و سایه ایی دائم، و آبی همواره جاری؛ و میوه ای بسیار، که نه منقطع گردد و نه کس را از آن باز دارند و زنانی ارجمند.
در آیات فوق از دو درخت نام برده شده است. یکی طلح و دیگر سدر، بیشتر مفسران طلح را موز معنی کرده اند اما علامه یوسف علی بیان می کند که منظور از طلح در قرآن اشاره به گیاهی است از گونه اقاقیا و نیز توضیح می دهد موزی که هم اکنون در زبان عربی به کار می رود عربها در زمان گذشته نه آن را می شناختند و نه به آن دسترسی داشتند.
آرتور آربری، طلح را نوعی اقاقیا می داند هر چند پیکتال، طلح را فقط موز معنی کرده است. با توجه به توصیفی که در قرآن آمده است و تفسیر یوسف علی از نظر منطقی باید نتیجه گرفت که طلح اقاقیا است، نه موز.
در تفسیر نمونه آمده است: "طلح" درختى است سبز و خوشرنگ و خوشبو، جمعى گفته اند همان درختان موز است که برگهاى بسیار پهن و سبز و زیبا، و میوه اى شیرین و گوارا دارد، و "منضود" از ماده "نضد" به معنى متراکم است.
ممکن است این تعبیر اشاره به تراکم برگها یا تراکم میوه ها، و یا هر دو باشد، حتى بعضى گفته اند، این درختان چنان پرمیوه است که ساقه و شاخه ها غرق میوه و پوشیده از آن است. بعضى از مفسران گفته اند با توجه به اینکه درخت سدر برگهائى بسیار کوچک و درخت موز برگهائى بسیار پهن و بزرگ و گسترده دارند ذکر این دو درخت اشاره لطیفى به تمام درختان بهشتى است که در میان این دو قرار دارد.
نام علمی طلح اقاقیا سِیال است. اقاقیا درخت پرارزشی است که در گیاهستان های استوایی آفریقا و مناطق گرمسیر جزیرة العرب فراوان می روید و سیال نام دارد. درختی است خاردار با میانگین طولی در حدود 30 متر و دارای گل هایی انباشته به رنگ زرد روشن است و شکوفه آن منظره زیبایی به درخت می دهد.
به خاطر استفاده از چوب آن در نجاری و برای سوخت و همچنین به علت سایه گسترده آن شاید از مفیدترین درختان صحراهای عربستان باشد. در آیه فوق صحنه بهشت را با گفتن این که در آنجا درختان سدر بی خار یعنی سدر لبنانی (ارز)، طلح انبوه (اقاقیای سِیال)، سایه گسترده، آبهای جاریِ (رودها) و میوه های فراوان خواهد بود ترسیم کرده است.
در این توصیف به نظر می رسد طلح به معنای اقاقیای سیال توصیفی مناسب تر و قانع کننده تر از موز باشد. سدر بی خار درختی واقعاً با شکوه است و طلح درختی است بی خار با گل هایی انبوه. و هر دو درختانی سایه دار هستند. اشاره به کلمات سدر و طلح در آیه فوق به نظر نمی رسد که منظور عناب (کُنار) و یا موز باشد. در حقیقت از این میوه ها به طور جداگانه در همین آیه نام برده است.
درخت اقاقیا یکی از مهمترین منابع صمغ تجاری است که به صمغ عربی مشهور است این تجارت براساس نام درخت و منطقه تولید انجام می شود. کشورهای عربی که در زمان گذشته از منابع تولید این صمغها بودند اکنون به مقدار تجارتی آن را تولید نمی کنند. اقاقیای سیال نیز درختی است که در کنار آن حضرت محمد (ص)، از اصحابش بیعت گرفت و در قرآن در سوره فتح آیه 17 از آن به نام "الشجرة" یاد شده است.