به گزارش خبرگزاری مهر، عربهای حجاز در قدیم تابع دین حنیف یعنی پیرو آیین حضرت ابراهیم علیه السلام بودند ولی بعدها به بت‌پرستی گرایش پیدا کردند. دین مسیح در نجران و آیین یهود در مدینه پیروانی داشت با این وصف این دو دین هم چندان رونقی نداشت.
گفته شده است که آیین صائبی، مانوی و زرتشتی در برخی قبایل عرب رواج داشته که از نظر تاریخی چندان قابل اثبات نیست. به هر حال مقارن ظهور اسلام بیشتر مردم شبه جزیره عربستان بت‌پرست بودند. مردم حجاز به طور عموم از نظر سطح معلومات و فرهنگ تقریباً در حد صفر بودند و به طور نیمه‌وحشی زندگی می‌کردند. توده‌ای از خرافات و افسانه سراپای آنان را پوشانده بود تا آنجا که دختران خود را زنده به گور می‌کردند!
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در نهج‌البلاغه می‌فرمایند: «شما ای گروه عرب بدترین آیین را داشتید و در بدترین سرزمین بودید، در بین سنگهای سخت و مارهای گزنده می‌خوابیدید، آب تیره می‌نوشیدید و غذای ناگوار می‌خوردید، خون یکدیگر را می‌ریختید و پیوند خویشاوندی را قطع می‌کردید، بتها در میان شما برپا و گناهان سراپای شما را فرا گرفته بود». تمامی این مشکلات، نابسامانی‌ها و بی‌فرهنگی‌ها را قرآن در یک جمله کوتاه در آیه صد و سه آل عمران بیان کرده است: «وَکُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِنْهَا» بر لب پرتگاهی از آتش بودیدکه خدا شما را از آن رهانید و از این روست که در آیه صد و شصت و چهارمین همین سوره نیز می‌فرماید: « لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِن کَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ» هر آینه خداوند بر مؤمنان منت نهاد آنگاه که از خودشان فرستاده‌ای در میانشان برانگیخت که آیات او را برای‌شان می‌خواند و پاکشان می‌سازد و به آنان کتاب و حکمت می‌آموزد، هرچند پیش از این در گمراهی آشکار بودند.
در این شرایط بود که پیامبرعظیم‌الشأن اسلام محمد مصطفی (ص) پیام رحمت خداوند را به جهانیان ابلاغ فرمودند تا انسان سرگشته در ظلمت جهل را به سوی روشنایی ایمان و تقرب الهی رهنمون سازند و با ندای صلح و دوستی انسانهای شیفته حقیقت را زیر بیرق ملکوت گرد آوردن. تا حجیت و صدق آیه «ماارسلناک الا رحمت للعالمین» را بر همگان اثبات کنند.
کتاب حاضر توسط خانم فریده مهدوی دامغانی از زبان فارسی به زبان فرانسه ترجمه شده است. کتاب مزبور مشتمل بر سه فصل است که به ترتیب عبارت اند از: 1) دوران قبل از بعثت 2) دوران بعد از بعثت 3) دوران پس از بعثت. این کتاب ترجمه حاصل از بخشی از پژوهشی مبنایی و تحقیقی است که می‌تواند علاوه بر استفاده محققان و اسلام‌شناسان فرانسه‌زبان برای فعالیتهای پژوهشی و درسی دانشجویان مفید واقع شده و آگاهیهای نابی در مورد دورة ارزشمندی از تاریخ اسلام افاده نماید.
این کتاب در 488 صفحه و مبلغ 51000 ریال در اختیار دانشجویان و علاقه‌مندان قرار گرفته است.