به گزارش خبرنگار مهر، رامبد جوان بازیگر و کارگردان دو شخصیت متفاوت اما به هم شبیه هستند، جوان بازیگر البته در این سال‌ها به دلیل فعالیتش در پشت دوربین و به عنوان کارگردان توانسته موقعیتی تازه پیدا کند. او کمتر در نقش‌های تکراری مقابل دوربین می‌رود و می‌تواند در فیلم‌ها و مجموعه‌های خودش نقش‌هایی تازه بازی کند.
"پسر آدم، دختر حوا" یک کمدی موقعیت و متاثر از جریانی است که با فیلم "آتش بس" به راه افتاد، فیلم تمام انرژی‌اش را از "آتش بس" نمی‌گیرد، موقعیت‌های کمیک خوبی دارد و بازیگرانش درست انتخاب و هدایت شده‌اند، جنس، نوع شوخی‌ها و کمدی هم شبیه آن چیزی است که از جوان انتظار داریم.
حامد کمیلی و مهناز افشار در نمایی از "پسر آدم، دختر حوا"
جوان پیش از این فیلم، فیلم "اسپاگتی در هشت دقیقه" و مجموعه‌های "گمگشته" و "مسافران" را ساخته و مقایسه این آثار با هم نشان دهنده رشد تکنیکی او است و البته درکش از کمدی و شناختش از بازیگری، میزانسن و فضا سازی. اگر "اسپاگتی در هشت دقیقه" و "گمگشته" را سیاه مشق‌های جوان بدانیم او حالا به مرحله‌ای رسیده که می‌داند چطور باید یک لحظه کمدی خوب را از کار درآورد.
در کمبود کمدی خوب و کمدینی که بدون توسل به لودگی بتواند مخاطبش را بخنداند رامبد جوان مسیرش را در سینما پیدا کرده، حتی اگر در آغاز راه باشد و به اوج نرسیده باشد .می‌شود بعضی از مجموعه‌ها یا فیلمهای او را دوست نداشت اما نمی‌توان از امتیازهای کمدی و طنزش در شرایطی که سینما در قبضه فکاهی‌های به شدت سطحی و نازل است و تلویزیون دوره مجموعه‌های طنز موفق شبانه را پشت سر گذاشته چشم پوشید.
جوان تلاش می‌کند در دل سینمای حرفه‌ای با همه نقاط ضعف و قوتش و با بازیگر حرفه‌ای و شناخته شده فیلم بسازد، می‌کوشد فیلمی بسازد که هم برای مخاطب جذاب باشد و هم ساختار سینمایی آن ایراد و ضعف کمتری داشته باشد. در چنین شرایطی که یکی از پرفروش‌ترین کمدی‌های سینمای ایران ملغمه‌ای به نام "اخراجی‌ها" است و سلیقه مردم و مخاطب عام را چنین تولیداتی شکل می‌دهند فیلمی مانند "پسر آدم، دختر حوا" و مجموعه "مسافران" در کارنامه یک بازیگر و کارگردان طنز نمره قبولی می‌گیرند.
رامبد جوان مانند مهران مدیری اصرار ندارد ستاره مجموعه یا فیلمش باشد، او به کار گروهی و درست از کاردرآمدن جزئیات که کل یک مجموعه را می‌سازند باور دارد و به همین دلیل در "مسافران" حسن معجونی بیش از او دیده می‌شوند و در "پسر آدم، دختر حوا" حامد کمیلی و مهناز افشار.
مجموعه‌ها و فیلمهای رامبد جوان بی‌عیب و نقص نیستند، فعالیتش به عنوان مجری یا بازیگر تئاتر همراه با فراز و فرود است اما تلاش او برای زنده نگهداشتن گونه‌ای از کمدی پرتحرک بدون غرق شدن در قواعد نانوشته سینمای عامه پسند سطحی قابل توجه است.
..............................................
محدثه واعظی‌پور