به گزارش خبرگزاری مهر، توماس پاگ فیلسوف معاصر در گفتگو با سایت "گفتگو با فیلسوفان" در مورد قراردادی بودن هویت اشیاء اعلام کرده است: هویت اشیاء چگونه مشخص می‌شوند؟ اگر یک پنجره سالم را در نظر بگیریم آیا پنجره شکسته باز هم "پنجره" است؟
تعیین اینکه پنجره شکسته پنجره است یا نه به میزان صدمه و خسارت وارده به آن بستگی دارد. اگر ترک کوچکی در شیشه پنجره ایجاد شود باز هم مردم آنرا پنجره می‌نامند. اگر شیشه پنجره به شکلی بشکند که به قطعات کوچک تبدیل شود در این صورت مردم آنرا پنجره نخواهند نامید.
این موضوع که میزان شکستکی "هویت" پنجره را تغییر می‌دهد و یا نه به معیار تعریف ما در زبان بستگی دارد. به عبارتی بر اساس معیارها و استانداردهای زبانی یک شیء می‌تواند هویت خود را حفظ کند و یا اینکه آن هویت را از دست بدهد.
بنابراین هویت اشیاء و اسم آنها در زبان امری قراردادی است که به کاربرد زبان مربوط است. اینکه تا چه میزان یک شیء هویت خود را حفظ می‌کند و ما آنرا با آن نام می‌نامیم به قراردهای زبانی بستگی دارد.
در این قراردادها وقتی اشیائی چون مجسمه، دیگر آن شکل مجسمه خود را نداشته باشند در این صورت هویت خود را از دست خواهند داد و به عنوان مثال قطعه‌ای برنز نامیده می‌شوند.
فیلسوف در مورد چیستی این قرارداد صحبت می‌کند و به کاربرد زبان توجه دارد. برای او تغییراتی که در اثر آن هویت اشیاء به هویتی دیگر تبدیل می‌شود حائز اهمیت است.
بطور حتم وقتی صحبت از آب می‌شود آنرا مولکولی تشکیل شده از هیدروژن و اکسیژن می‌دانیم. دو مولکول هیدروژن و یک اتم اکسیژن آب را تشکیل می‌دهند. حال اگر آب یخ بزند از لحاظ هویتی باز هم آب است. اگر آب تجزیه بشود و به هیدروژن و اکسیژن تبدیل شود در این صورت دیگر با مولکولهای اکسیژن و هیدروژن مواجه هستیم که هر کدام به تنهایی خاصیت و هویت آب را ندارند.