بر اساس آمارها در فاصله سالهای 2008 تا 2009 تعداد"کارآفرینان نوپا"در ایران 7 درصد افزایش یافت و سن آنان نیز به کمتر از 34 سال رسید به نحوی که این گروه سنی در 2008 معادل 68 درصد و در 2009 نیز 75 درصد کل کارآفرینان کشور را تشکیل داده‌اند.

به گزارش خبرنگار مهر، امروزه با توسعه کشورها و بالا رفتن میزان تقاضای افراد به کار، پیچیدگی و پویایی محیط و در نتیجه افزایش رقبا، تغییرات شدید انتظارات مشتریان، پیشرفت های فناوری و سرانجام تغییر انتظارات کارکنان نه تنها رشد کسب و کارها، بلکه بقای آنها را در سراسر جهان به مخاطره انداخته است.

مخاطره بقای کسب و کارها

بر اساس این گزارش، وجود مشکلات اقتصادی و اجتماعی در سطح ملی همانند رکود، تورم و بیکاری به ویژه بیکاری دانش آموختگان دانشگاهی و یا حتی بزهکاری و ناهنجاری های اجتماعی در سالهای اخیر، پیدایش رکود جهانی اقتصادی، رشد و توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشورها نیز با چالش مواجه شد.

در این میان شرکتها و کشورهای موفق به یک کشف اساسی دست یافته اند،"کارآفرینی" عامل موفقیت و پیشرفت در سطح فردی، گروهی، سازمانی و ملی است. به همین جهت امروزه توانایی فکر و اقدام کارآفرینانه، توانایی نوآوری مستمر و مشارکت در فرایند مستمر به منبع مزیت رقابتی پایدار تبدیل شده است.

کارآفرینی؛ کشف بزرگ کشورهای موفق

می توان گفت کسب و کار و بازار اشتغال کشورها به یک پیام روشن رسیده و آن هم جهانی شدن کارآفرینی است. برای اینکه کارآفرینی نه تنها درعرصه کسب و کارها بلکه در بین مردم و دانشگاهها به عنوان یک هدف استراتژیک و استراتژی کاربردی  شناخته می شود.

هم اکنون سن مدیران عامل کارآفرین شرکتها در اکثر کشورهای جهان از جمله آمریکا، ایران و آلمان بر اساس نتایج به دست آمده از دیده بان جهانی کارآفرینی در حال پایین آمدن است به نحوی که در سال 2008 در ایران 68 درصد کارآفرینان نوپا کمتر از 34 سال سن داشته اند که 29.71 درصد در رده سنی 24 تا 18 سال و 39.22 درصد نیز در رده سنی 34 تا 25 سال بوده اند.

افزایش 7 درصدی کارآفرینان نوپا در ایران

اما در سال 2009، 75.21 درصد کارآفرینان نوپای ایرانی کمتر از 34 سال داشته اند؛ به عبارت دیگر تنها در فاصله یک سال، 7 درصد به کارآفرینان نوپا در فاصله سنی 34-18 سال افزوده شده است.

همچنین بر اساس داده های دیده بان جهانی کارآفرینی در ایران "کارآفرینان نوپا" نسبت به "کارآفرینان تثبیت شده" از تحصیلات بیشتری برخوردارند، به هر حال می توان گفت گرایش جوانان به ویژه تحصیل کرده ها به کارآفرینی افزایش یافته است.

کارآفرینی آکادمیک از انگشتان یک دست تا 1600 واحد

از سوی دیگر کارآفرینی در عرصه دانشگاهی مورد توجه قرار گرفت. آمارها نشان می دهد در سالهای اخیر تعداد دانشگاهها و کالج هایی که دوره های آموزش کارآفرینی ارائه کرده اند از تعداد انگشتان یک دست در دهه 1970، به بیش از 1600دانشکده و دانشگاه افزایش یافته است.

همچنین تعداد مراجع آکادمیک، کتابهای درسی کارآفرینی، کتب مربوط به کارآفرینی، بیوگرافی کارآفرینان، مجلات و روزنامه های مربوط به کارآفرینی و کسب و کار نیز افزایش پیدا کرد.

کارآفرینی در راه جهانی شدن

کارآفرینی در حال جهانی شدن است به نحوی که در کشورهای جهان سوم و پیشرفته در شرایط رونق و نیز در شرایط رکود مورد توجه کارآفرینان، سیاستگذاران و دانشگاهیان است. روند فزاینده عضویت کشورهای مختلف جهان در دیده بان جهانی کارآفرینی یکی از عینی ترین این شواهد است.

حمید حاج اسماعیلی در گفتگو با مهر با تاکید بر اینکه طی سالهای گذشته نسبت به کارآفرینی توجهات بیشتری در ایران صورت می گیرد، گفت: هم اکنون از جمعیت فعال بیش از 26 میلیون نفری، 3.5 میلیون نفر دانشجو هستند که این افراد به دلیل تحصیل در رشته های مختلف به صورت بالقوه می توانند کارآفرین تلقی شوند.

جوانی کارآفرینی در ایران

نماینده سابق کارگران در هیئت حل اختلاف با تاکید بر اینکه بسیاری از نیروهای متخصص و ماهر در گروه سنی 25 تا 35 سال قرار دارند، اظهار داشت: برای رونق کارآفرینی لازم است تا در اقتصاد مهارت و کارآفرینی ارزش تلقی شود و برای آن برنامه های ترویجی، فرهنگ سازی و تبلیغات شود.

حاج اسماعیلی با بیان اینکه باید در برنامه های موسسات و آموزشگاههای فنی و حرفه ای بازنگری صورت گیرد، افزود: توجه به دو عامل نیروی انسانی، کارآفرینی و سرمایه های مادی می تواند به رونق بازار کار منجر شود، البته برای سرمایه گذاریهای جدید نیز نباید فقط منتظر منابع خارجی بود.

کارآفرین متولد نمی شود پرورش می یابد

وی در پاسخ به این سئوال که آیا کارآفرینان متولد می شوند و یا اینکه در محیط اجتماع امکان رشد می یابند؟ افزود: کارآفرینی به هیچ وجه ذاتی نیست و این افراد متولد نمی شوند بلکه این شرایط اجتماع و حمایتهای دولتها است که می تواند منجر به ایجاد فضای کارآفرینی شود.

این فعال کارگری پشتیبانی های مالی و فنی، معافیتهای مالیاتی و بسترسازی برای رشد محیط های کارآفرینانه را مورد تاکید قرار داد و بیان داشت: متاسفانه در حال حاضر در سیاستهای کلان دولت برنامه های حمایت از توسعه فضای کسب و کار و تقویت کارآفرینان مشاهده نمی شود.

نوسانات نرخ بیکاری

حاج اسماعیلی با اشاره به اینکه دولتها مرتبا از خوداشتغالی به زودبازده و سپس مشاغل خانگی برای اشتغالزایی حرکت می کنند، خاطر نشان کرد: مجموع عملکردها به نحوی بوده است که کشور همیشه به سمت نرخ بیکاری صعودی با یک روند فزاینده ای حرکت کرده است.

وی گفت: اینکه به سمت افزایش تعداد کارآفرینان نوپا حرکت می کنیم اتفاق خوبی تلقی می شود ولی واقعیت این است که جوان امروز از ایجاد فرصتهای جدید شغلی ناامید شده و می داند که از طریق دولت نمی تواند به فرصت شغلی دست یابد پس می خواهد برای خود کاری بکند و این موضوع بستر کارآفرینی را تقویت می کند، اما نیاز به حمایت فنی دولتها دارد که متاسفانه نیست.