دکتر لیاقت تکیم استاد اسلام‌شناسی دانشگاههای دنور آمریکا و مک مستر کانادا در مورد چگونی نقد نظرات و آثار دیگران به خبرنگار مهر گفت: نقد باید مبتنی بر بررسی فرضیه‌های اصلی و متدلوژی استدلال باشد. به عبارت دیگر هم مواد خام تحلیل و هم شیوه و روش استدلال و استنتاج باید مورد نقد قرار گیرند.
وی افزود: برای نمونه در مورد نقد یک اثر باید شیوه و متدلوژی تحقیق مورد بررسی و توجه قرار گیرد. همچنین در مورد نقد یک اثر باید نظریه‌های اصلی مؤلف و خالق اثر مورد بررسی قرار گیرند.
وی تصریح کرد: در مورد نقد یک اثر، موضوع مهم دیگر انسجام میان پاراگرافها و استدلالهای مؤلف است. برای نقد باید نقصانها و ضعفهای روش شناختی اثر نیز مورد واکاوی قرار گیرند.
مؤلف "شیعیان در آمریکا" در ادامه تأکید کرد: البته می‌دانیم که مهمترین بخش یک اثر نتیجه‌گیری آن است. در این بخش می‌توان دریافت که مؤلف بر اساس مواد خام تحقیق و متدولوژی استدلالی خود به چه نتایجی دست یافته است.
وی یادآور شد: برای نقد یک اثر چگونگی بیان استدلالها و انسجام میان برهانهای اقامه شده حائز اهمیت زیادی هستند. همچنین رجوع به پیشینه تحقیق و سوابق پژوهشی و مطالعاتی مؤلف نیز در نقد یک اثر می‌تواند یاریگر باشد.
استاد مطالعات اسلامی دانشگاه دنور آمریکا در مورد ضوابط اخلاقی نقد نیز تصریح کرد: در نقد دیگران باید پایبند به ضوابط اخلاقی بود. اولین نکته این است که نقد دیگران، خواه نقد اثر و خواه نظرات یک شخص، نباید مبتنی بر مسائل شخصی باشد.
وی تأکید کرد: در نقد یک اثر فقط استدلالها و آنچه مؤلف در آن اثر آورده باید مورد توجه قرار گیرند. بنده به عنوان یک استاد دانشگاه در نقد آثار دیگران ناگزیر هستم ضوابط آکادمیک را رعایت کنم.
مؤلف "پرسشهایی از فقه" یادآور شد: همچنین زبان یکی از عوامل محدود کننده نقد دیگران است. وقتی ما از یک زبان خاص برای نقد اثر استفاده می‌کنیم، آن زبان ما را محدود می‌کند .