به گزارش خبرنگار مهر در بیرجند، عید قربان که پس از وقوف در عرفات و مشعر و منا فرا مى رسد، عید رهایى از تعلقات است.
از جمله وظایف واجب در منا برای کسی که حج تمتع به جا می آورد در روز عید کشتن حیوانی است، شتر یا گاو یا گوسفند که فربه و بی عیب باشد و این عمل را از آن نظر که عبادت است و وسیله تقرب به خداست قربان می گویند.
و از آن جهت که این عبادت در ساعت ضحی که به معنای ارتفاع روز و انبساط نور آفتاب است، روز عید قربان را عید اضحی نیز می نامند.
عید قربان عید غلبه بر نفس و اوج بندگی
قربانی رمز فداکاری و ازخودگذشتگی و دادن جان در راه محبوب و حد نهایی تسلیم در برابر معبود است یعنی همچنان که خون این قربانی را در راه تو ای خالق یکتا بی دریغ می ریزم حاضرم بدون هرگونه تعقل در راه دفاع از حریم دین و اجرای فرامین آسمانی تو از جان خود نیز بگذرم و خون خود را تقدیم پیشگاه اقدست نمایم.
زمانی که حیوانی در روز عید قربان در وادی منا به دست حجاج مسلمان ذبح می شود و نغمه روحانی "بسم الله وجهت وجهی الذی فطر السموات والارض" طنین در فضای قربانگاه می افکند خاطره اعجاب انگیز و الهام بخش دو عبد موحد و دو بنده با اخلاص خدا ابراهیم و اسماعیل را در دل ها زنده می سازد.
پدری پیر و کهنسال با چهره ای نورانی و ملکوتی که آثار عظمت و جلالت روحی از سیمای متین و آرام او نمایان است بر بالین فرزند جوان و خوش سیمای خود ایستاده آستین بالا می زند و تیغ برنده ای را در پی حکم غیبی الهی بر گلوی فرزند می نهد.
فرزند نیز بدون ترس و وحشت و با حالت تسلیم می گوید پدر به آنچه مامور گشته ای عمل کن که من هم به خواست خدا از صبرکنندگان خواهم بود و سرانجام ابراهیم با موفقیت کامل از این امتحان بزرگ الهی سربلند بیرون آمده و به درجه ای از اخلاص و فداکاری در راه خدا می رسد که خداوند می فرماید: ذبح عظیمی فدایش کردیم.
خداوند برای بزرگداشت این خاطره توحیدی و اخلاص الهی مقرر فرموده هر سال در موسم حج در وادی منا توسط زوار بیت الله الحرام گوسفند، گاو و یا شتری ذبح شود تا آن صحنه فوق العاده درخشان چون نوری برای همیشه در تاریخ انسانیت بدرخشد و خاطره ازخودگذشتگی آن دو بنده مخلص "ابراهیم و اسماعیل" سندی برای نمایش شرف و فضیلت آدمیت باشد.
عید قربان؛ روز رعب و ترس استکبار از همبستگی مسلمین
مسلمین در روز عید قربان موظفند با تشکیل مجامع عمومی و برگزاری نماز عید و انشای خطبه شرکت عظیم و آسمانی خود را در این عید مبارک به گوش جهانیان برسانند و رعب و ترس از اتحاد و همبستگی خود را در قلب دنیای استکبار و کفر و نفاق بکارند.
اولین معنایی که از عید به ذهن می رسد، تغییراتی است که انسان از ظاهر خود و یا در طبیعت می بیند این آرایش ظاهری همچون پوشیدن لباس نو و آمدن بهار طبیعت به یک معنا عید نامیده شده است.
در روایتی از امیرالمومنین علی علیه السلام آمده است: هر روزی که انسان در آن به زشتی آلوده نشود آن روز عید است چرا که زشتی مهمترین بستر ظهور نزاع میان آدمیان است و باعث برهم خوردن آرامش درونی و بیرونی انسانها می شود و این همان چیزی است که با عید یعنی آرامش و شادمانی منافات دارد.
کشته شدن در پای محبوب و قربانی کردن خود مهمترین تعریفی است که مولوی ازعید به ما می دهد، آری عید قربان یادآور آزمایشهای سخت و سنگین الهی از حضرت ابراهیم (ع ) و ذبح حضرت اسماعیل (ع ) است.
عید قربان؛ روز مغفرت از درگاه ایزد منان
عید قربان یکى از اعیاد بزرگ اسلامى است که داراى منزلتى والا نزد عموم مسلمانان است.
عید قربان روز خجسته و مبارکى است که مسلمانان به حج رفته، پس از تمام شدن اعمال حجشان، قربانى مى کنند و پس از قربانى، آنچه بر آنان در حال احرام حرام شده بود، حلال مى شود، لذا آن روز را عید تلقى مى کنند عیدى که پس از انجام وظایف سنگین حج، به عنوان جایزه الهى و رهایى از احرام پیش مىآید.
این روز براى سایر مسلمانان جهان نیز عید است و احترام ویژه دارد این روز، روز گرفتن جایزه از خداى منان است، روزى است که باید در آن آهنگ گناه دیده نشود و انسانهاى مؤمن با استفاده از چنین روز باعظمتى که درهاى بهشت بر رویشان گشوده مى شود و باب رحمت الهى باز مى شود، دستهاى آلوده از گناه خویش را به سوى آسمان بلند کنند و با تضرع و زارى، به پیشگاه رحمان و رحیم، درخواست مغفرت و آمرزش نمایند و حاجتهاى فردى و نیازهاى اجتماعى و گروهى خود را با امید استجابت و روا شدن، بطلبند و بسیار عبادت و نیایش کنند.
قربانى در این روز اگر براى زائران خانه خدا واجب است، براى سایر مسلمانان نیز سنت موکد است و بر آن تاکید فراوان شده است.