به گزارش خبرگزاری مهر، وی گفت: من به جشنواره به عنوان یک حقیقت ادبی که با واکنش جمعی روبه‌رو می‌شود، نگاه می‌کنم و از این حیث جایزه غنی‌پور موفق بوده است.
این منتقد ادبی با توجه به ضرورت نظریه و اندیشه ادبی در تعالی ادبیات امروز یادآور شد: تقویت جریان ادبیات یا بنا نهادن خاستگاه اندیشه با توجه به ضرورت شکل‌گیری فهم و بررسی ادیبانه و تفسیرهای علمی قابل پیگیری و بررسی است.
وی بحث آسیب‌شناسی در کارهای فرهنگی را مبرم خواند و تاکید کرد: تا زمانی که توانایی خلق آثار از سوی نویسندگان مطلوب نباشد و خوانندگان فراگیر وجود نداشته باشد و ضرورت‌ها و تناسبات فرهنگی و ملی نباشد کار فرهنگی و ادبی به خوبی پیش نخواهد رفت.
شاکری دید و جهان‌بینی فلسفی و دینی را معنابخش و الها‌م‌دهنده برشمرد و اضافه کرد: حوزه آموزش در ادبیات بسیار مهم است، اما آنچه به سادگی قابل انتقال نیست دید و جهان‌بینی فلسفی و دینی مبتنی بر ارزش‌هاست که باید در ضمیر نویسندگان متعهد نفوذ داشته باشد.
وی ضرورت بحث‌های بومی و ملی را در کار جشنواره‌ها حائز اهمیت خواند و گفت: بالغ بر 50 جشنواره به صورت منطقه‌ای، کشوری، خصوصی و وابسته به ناشران در کشور فعال است؛ منتها باید به این توجه داشته باشیم که اگر آن‌ها حرف دارند تا چه میزان حرف‌های آن‌ها مبتنی بر خواست ملت است.
شاکری بسیاری از گروه‌ها یا نویسندگان را دنباله‌رو و نماینده‌های فکری ناقص غرب دانست و اظهارکرد: مفاهیمی چون فرم‌گرایی و ساختار‌گرایی در ادبیات ما وارد شده و بسیاری این‌ها را از روی ترجمه‌های ناقص خوانده و اظهارات ناقص‌تری عرضه می‌کنند.
وی با پر رنگ خواندن نقش جایزه شهید غنی‌پور عنوان کرد: ما همواره در جلب مخاطب موفق نبوده‌ایم و کارهایی که در جشنواره برگزیده شده‌اند، تیراژ بالا پیدا نکردند. اما امیدوارم این روند با رشد خوبی دگرگون شود.