كمال تبريزي كارگردان فيلم " فرش باد " در گفت و گو با خبر نگار هنري" مهر" پس از تاكيد براين نكته كه مي خواستم فيلمي بسازم كه ژاپني ها با ديدن آن به حال ايرانيان و ايرانيان با تماشاي آن به حال ژاپني ها غبطه بخورند ، نگاه اجتماعي و رنگمايه طنز را به عنوان عناصر ثابت فيلم هايش برشمرد و گفت :" خوب به خاطر دارم اين نگاه اجتماعي از گذشته دور و از زماني كه عكاسي مي كردم همراهم بوده است . هنوزهم معضلات اجتماعي ، فقر ، تكدي گري ، تبعيض و ... توجهم را جلب مي كند . از طرفي در مورد وجود رگه هاي طنز در فيلم هايم فكر مي كنم اين گرايش به طنز در وجود تمام ما ايراني ها وجود دارد . با توجه به اين مطلب و به خاطر آن كه همواره مي خواهم فيلمهايي كه مي سازم به هويت واقعي جامعه خودمان نزديك باشد از طنز بهره مي برم . با زبان طنز مي توان به نوعي، از ناهنجاري ها سخن گفت كه در مخاطب ايجاد نااميدي نكند . "
وي در مورد انگيزه هاي ساخت فيلم " فرش باد " به عنوان اولين فيلم داستاني توليد مشترك ايران و ژاپن گفت :" ارتباط فرهنگي اين دوكشور سابقه اي كهن دارد . سابقه اي كه به پيش از شكل گيري جاده ابريشم باز مي گردد . بر اساس گفته محققين اين ارتباط غالبا برفرهنگ ژاپني ها تاثير عميق گذاشته است ، به نحوي كه آن ها معتقدند حتي شهرنشيني و خصايص نيك بسياري را از ايراني ها آموخته اند . علاوه بر اين اتفاقات تاريخي ديگر نيز اين ارتباط را تداوم بخشيده است . به عنوان مثال در ژاپن هرساله مراسمي آئيني با عنوان" اماتسوري " برگزار مي شود . در اين مراسم اربه هاي بزرگي با نام " داشي " را با بافته اي مصور مي پوشانند . بافته هايي كه روايت گر انديشه ها ، افسانه ها و حماسه هاي ژاپني ست . اين مراسم براي ژاپني ها ارزش و اهميت بسياري دارد . 200 سال قبل تاجري ژاپني براساس ارتباطات گسترده اي كه با ايران داشته و با شناخت از هنر قالي بافي ايران همچنين تقدسي كه ايرانيان براي اين حرفه و ديگر حرفه هاي خود قائل بود ند تصميم مي گيرد يك فرش ايراني را به " داشي " اويزان كند . اين اتفاق آنقدر براي ژاپني ها مهم بوده كه در تاريخشان ثبت شده است . امروز پس از گذشت دوقرن يك شركت ژاپني ( NHK ) تصميم مي گيرد كاري مشابه را در عرصه فرهنگي انجام دهد و براي ساخت يك فيلم سينمايي باموضوع فرهنگي اقدام كند. اين طرح با افراد مختلف از جمله عليرضا شجاع نوري و خانم شهره گلپريان - فعال فرهنگي در ژاپن - مطرح مي شود . كارگردانان متعددي براي ساخت اين فيلم مورد بررسي قرار مي گيرند . در نهايت بر اساس رايزني هايي كه اين شركت با سفارت ژاپن و نمايندگان خود در ايران انجام داد و با توجه به توصيه آقاي شجاع نوري مرا براي انجام اين كار انتخاب كردند . "
تبريزي در باره نوع مشاركت ايران و ژاپن در ساخت اين فيلم گفت :" از ابتدا قرار بود بخش توليد در ايران باهزينه تهيه كننده و عوامل ايراني و بخش توليد در ژاپن با هزينه تهيه كننده و عوامل توليد ژاپني صورت بگيرد . كار هم بر همين منوال انجام شد . "
تبريزي د رمورد نگارش فيلمنامه فرش باد گفت :" ابتدا قرار بود يك فيلمنامه نويس ايراني اين كار را انجام دهد اما پس از چند مرحله نگارش طرح هاي مفصل توسط ايشان، به اين نتيجه رسيديم كه اين كار عملي نيست . موضوع را به تهيه كننده ژاپني منتقل كرديم و انصراف خو د را از ادامه كار در صورت تداوم اين مسير اعلام كرديم . درنهايت قرار شد مسئوليت نگارش فيلمنامه به عهده يك فيلمنامه نويس ايراني گذاشته شود . ابتدا با آقاي كامبوزيا پرتوي صحبت كرديم كه متاسفانه عليرغم قبول كار، به دليل مشغله فراوان امكان همكاري نيافتند . سپس آقاي محمد سليماني از طرف آقاي شجاع نوري براي اين كار پيشنهاد شد . گروهي پنج نفره متشكل از آقايان شجاع نوري ، كيانيان ، سليماني ، چاركچيان و من روي طرح اصلي كار كرديم ولي مسئوليت و زحمت اصلي برعهده آقاي سليماني بود . ايشان بصورت فشرده روي فيلمنامه كار كردند كه نتيجه خوبي از اين تجربه گرفتيم . "
اين كارگردان با اشاره به اين كه فرش باد بر طرح جزئيات متعدد درباره آداب و سنن و رفتارهاي ايراني و ژاپني استوار است گفت :"در اين فيلم جزئيات مهم بودند نه قصه و اتفاقات داستاني . به همين خاطر فيلمنامه تا پايان فيلمبرداري همچنان دستخوش تغيير شد به نحوي كه تمام اعضاي گروه با دقت به اتفاقات پيرامون خودشان نظر داشتند تا از فرهنگ جاري در ميان مردم عناصر مناسب را به فيلمنامه اضافه كنند . "
كارگردان فيلم فرش باد افزود :" تفاوت و تشابه هاي بسياري در دو فرهنگ ايراني و ژاپني وجود دارد . اين نكته همواره مد نظرم بود كه ژاپني ها با ديدن اين فيلم از نقاط قوت فرهنگ ايرايني يعني زندگي عاطفي و ارتباطات حسي ميان ايراني ها بهره ببرند و مخاطب ايراني از نوع زندگي و فرهنگ ژاپني نكات مثبتي را دريافت كند ."
وي در مورد تاثيرات فيلم بر مخاطب ژاپني گفت " آنچه پيش بيني مي كرديم اتفاق افتاد . سعي داشتيم با اين فيلم بخشي از نقاط قوت و ضعف هر دو فرهنگ را به تصوير بكشيم . به همين خاطر مخاطب ژاپني كه بخشي مهمي از فرهنگ خود را فراموش كرده است با تماشاي صحنه هاي عاطفي فيلم مثل ارتباط صميمي والدين با فرزندان ، اميد واري ايرانيان در زندگي ، مقابله با مشكلات و همبستگي برخاسته از زندگي حسي و عاطفي ايرانيان تحت تاثير مي گيرد . همانطور كه پايبندي بر قول ، نظم ، برنامه ريزي و ... كه در رفتار هاي ماكوتوي ژاپني در فيلم ديده مي شود براي تماشاگر ايراني آموزنده است و تلنگري بر ذهن مخاطب ايراني فيلم مي زند . جالب اينكه نكات منفي رفتارهاي افراد هرفرهنگ در فيلم فرش باد بر مخاطب مقابل تاثير منفي نمي گذارد بلكه تنها ضعف هايي را به مخاطب همان فرهنگ ياد آوري مي كند . "