تاكيد شش صاحبنظر و نويسنده بر لزوم پيوند نسل كودك و نوجوان امروز با ادبيات

شهرام اقبال زاده : شخصيت ها در داستان كوتاه ، فرصت تنفس ندارند / نظام آموزشي فعلي ، مخل لذت كتابخواني است

شهرام اقبال زاده گفت : هر يك از گونه هاي ادبي براي مخاطبان ادبيات ، كاركرد خاص خود را دارند ، " رمـــان " نيز يكي از گونه هاي تاثيرگذار و جذاب است كه مي تواند در شكوفايي فكر و تجهيز توانمندي بچه هاي ما بسيار كارآمد واقع شود.
خبرگزاري مهر - گروه فرهنگ و ادب : شهرام اقبال زاده - نويسنده و منتقد ادبيات كودكان و نوجوانان با بيان اين مطلب افزود : در سالهاي اخير ، بهانه هاي مختلفي به ميان آورده مي شود كه ارتباط كودكان و نوجوانان ما با كتاب و داستان و هنر مكتوب ، كمرنگ جلوه داده شود ، البته نمي توان مسائلي مانند " شتاب هاي روزمره " و " نبود اوقات فراغت " و ... را انكار كرد ، اما هيچ يك از اينها نمي تواند توجيهي براي نخواندن باشد.
اين نويسنده در گفت وگو با خبرنگار ادبي مهر تصريح كرد : با وجودي كه " داستان هاي ميني ماليستي " هم وجود دارد و من با آنها هيچ مخالفتي ندارم و معتقدم كه در اين حوزه ادبي ، كارهاي قوي خلق شده است ، نمي توان كاركرد اساسي " رمان " در تعيين جايگاه تحول انسان در مقطعي طولاني را ناديده گرفت ، رمان ، همواره نگاهي پرسشگرانه به هستي داشته و دارد ، ممكن است بخشي از اين پرسش در داستان كوتاه هم باشد ، اما شخصيت ها در داستان كوتاه ، فرصت نفس كشيدن ندارند و نمي توانند آنگونه كه شايسته است ، چالش ها ، حوادث و مسائل خود را با مخاطب درميان بگذارند ، اما در رمان ، اين اتفاق مي افتد.
 
تا زماني كه درنظام آموزش و پرورش ما مسئله " نمره " مطرح باشد ، نبايد انتظار داشت كه كودك و نوجوان ما با عشق و علاقه به سمت كتابخواني بيايد ، زيرا اين موضوع ، لذت را از بين مي برد و اضطراب را جايگزين آن مي سازد .
 
عضو انجمن نويسندگان كودك و نوجوان ياد آور شد : هيچ يك از مسائل و مشكلات زندگي شهري ، نبايد بهانه اي براي نخواندن كتاب تلقي شود ، نگاه سطحي و نادرست ما به كتاب و كتابخواني ، بدون ترديد آسيب هاي فراواني دارد كه يكي از آنها مهجورماندن داستان و رمان در زندگي كودكان و نوجوانان و دست برداشتن نويسندگان از اين گونه ي ادبي است.
شهرام اقبال زاده خاطرنشان ساخت : تا زماني كه درنظام آموزش و پرورش ما مسئله " نمره " مطرح باشد ، نبايد انتظار داشت كه كودك و نوجوان ما با عشق و علاقه به سمت كتابخواني بيايد ، زيرا اين موضوع ، لذت را از بين مي برد و اضطراب را جايگزين آن مي سازد .
اين نويسنده گفت : نوشتن رمان براي كودكان و نوجوانان از ضروري ترين كارهايي است كه بايد همواره به آن توجه داشت ، اما متاسفانه توجه چنداني به اين موضوع نمي شود و همه به اشتباه فكر مي كنند كه ديگر نبايد براي اين نسل ، رمان و داستان بلند نوشت.
وي درادامه گفت و گو با مهر ياد آور شد : حتما شنيده ايد كه مادري ، فرزندش را نزد انيشتين مي برد و گله مي كند كه فرزندش از رياضيات گريزان است ، اما انيشتين به او توصيه مي كند كه " افسانه " و " داستان " بخواند ، چرا كه خواندن نثر و افسانه و ... تخيل بچه ها را تقويت مي كند و ميدان ديد آنان را وسعت مي بخشد.    

دكتر عباس پژمان : نويسندگان ايراني به خاطر معيشت داستان كوتاه مي نويسند / هيچ ژانري نمي تواند جايگزين " رمان " شود

دكتر عباس پژمان - نويسنده و نظريه پرداز ادبيات گفت : " رمان " چه براي كودكان باشد و چه براي بزرگسالان ، تاثير بيشتري از ساير ژانرهاي ادبي بر مخاطبان دارد ، چرا كه درگيري ذهني بيشتري را با ذهن خواننده ايجاد مي كند و امكانات عاطفي عميق تري را در دسترس مخاطب قرار مي دهد.
خبرگزاري مهر - گروه فرهنگ و ادب : دكتر عباس پژمان - نويسنده و نظريه پرداز ادبيات با بيان اين مطلب افزود : مخاطبان كودك هم مي توانند از رمان استفاده خودشان را بكنند ، چرا كه دنياي وسيع تر و عميق تري با خواندن رمان در مقابل چشم اين گروه سني قرار مي گيرد .
اين نويسنده و نظريه پرداز ادبيات تصريح كرد : حرف ها و زمزمه هايي كه در سالهاي اخير مبني بر لزوم خلاصه نويسي براي بچه ها و پرهيز از عرضه ي داستان بلند و رمان به آنها گفته و شنيده مي شود ، به هيچ عنوان پايه و اساس علمي ندارد ، داستان كوتاه و تماشاي تلويزيون و كامپيوتر، جايگاه خودشان را دارند و از ارزش تعيين شده اي برخوردارند ، اما هيچ كدام قدرت و بضاعت رويارويي با " رمان " را ندارند و جاي رمان را نمي گيرند.
 
حرف ها و زمزمه هايي كه در سالهاي اخير مبني بر لزوم خلاصه نويسي براي بچه ها و پرهيز از عرضه ي داستان بلند و رمان به آنها گفته و شنيده مي شود ، به هيچ عنوان پايه و اساس علمي ندارد 

دكتر عباس پژمان خاطرنشان ساخت : متاسفانه در جامعه ي ما گاهي از اين حرف ها " مد " مي شود و عده اي به اظهار نظرمي پردازند ، اما نهايتا راه به جايي نمي برند ، بايد توجه داشت كه در حوزه ي فرهنگ و انديشه و هنر ، هيچ ژانري ، جاي ژانر ديگر را نمي گيرد ، اگر امروز مي بينيم كه رمان به ژانر غالب ادبي در دنيا تبديل شده ، بيهوده نيست ، نياز عمومي باعث پيدايش رمان و مدون شدن قوانين آن گرديد.
اين نويسنده كه به زودي كتاب تازه اي از خود منتشر مي كند ، گفت : شگرده و شيوه هاي جديدي كه نويسندگان جهان در نگارش رمان به كار مي برند ، روز به روز ، به طرفداران اين ژانر ادبي مي افزايند ، تا زماني كه نياز عمومي به رمان وجود دارد ، بايد رمان نوشت ، اين نياز در گروه سني كودكان هم قابل توجه است ، " ميلان كوندرا " معتقد است كه تنها ژانري كه در آينده پايدار خواهد بود " رمان " است.
دكتر عباس پژمان اظهارداشت : من چندان در جريان برنامه هاي آموزشي كودكان نيستم ، اما به كرات از اين و آن مي شنوم كه ظاهرا رمان و داستان درنظام آموزشي كودكان جايگاهي ندارد ، بايد به اين نكته توجه داشت كه " رمان " نياز انسان امروز است و نمي توان به راحتي آن را كنار گذاشت ، در كشور ما در چند سال اخير به دلايل خاصي ، نويسندگان ما بيشتر به سراغ داستان كوتاه رفته اند كه غالبا به شرايط اجتماعي ، اقتصادي و معيشتي بر مي گردد ؛ درحالي كه در تمام دنيا ، نويسندگان بيشتر رمان مي نويسند تا داستان كوتاه و نمايشنامه ، بهتر است در نظام آموزشي كودكان هم جايي براي اين موضوع در نظر گرفته شود.

محمد ميركياني : رمان هاي نوجوان ، داستانهاي كوتاهي هستند كه بيهوده كشدار شده اند / " ميني مال " اساسا براي كودكان نيست

محمد ميركياني - نويسنده كودكان و نوجوانان و عضو هيات مديره انجمن قلم ايران گفت : نكته اي كلي كه درباره ي ادبيات كودك و نوجوان وجود دارد و بايد مورد توجه بيشتر قرار بگيرد ، بحث آموزشي بودن آن است ، يعني هر اثري كه براي اين گروه هاي سني خلق مي شود ، بايد وجوه آموزشي آن مورد توجه توليد كنندگان باشد.
خبرگزاري مهر - گروه فرهنگ و ادب : محمد ميركياني - نويسنده ضمن بيان اين مطلب افزود : كودكان و نوجوانان ما در درجه ي اول ، تحت آموزش رسمي هستند و نوع تعامل با آنها ، با بزرگسالان بسيار متفاوت است.
اين نويسنده و عضو هيات مديره انجمن قلم ايران تصريح كرد : خوانده شدن يك داستان و رمان توسط كودك و نوجوان ، فقط توجيه كتابخواني ندارد ، او تلويحا آموزش هايي را نيز درباب توانمند شدن زبان و ادبيات فارسي و آشنايي با چگونه نويسي و حتي خوب حرف زدن را نيز فرا مي گيرد ، البته به شرطي كه اثر مورد نظر ، جذاب و كيفي باشد.
محمد مير كياني كه طي سالها ، نويسنده برنامه هاي كودك و نوجوان راديو بوده است ، اظهار داشت : اگر بحث جذابيت اثر و قابل استفاده بودن كتاب براي كودكان و نوجوانان مد نظر قرار بگيرد ، ديگر چندان در اين قيد نيستيم كه براي مخاطبان خود داستان كوتاه بنويسيم يا داستان بلند ، اولويت با خوب نوشتن است و قالب چندان تعيين كننده نيست.

متاسفانه نويسندگان كودك و نوجوان ما عمدتا كساني هستند كه تجربيات كمي از زندگي دارند ، اينها در مقطعي خاطرات كودكي خودشان را به عنوان داستان و رمان كودك مي نويسند و خيلي زود تمام مي شوند ، بعد هم بحث هايي مانند كوتاه نويسي و بلند نويسي را مطرح مي كنند ، در حالي كه مشكل از جايي ديگر است.

سردبير سابق مجله ي سوره ي نوجوانان كه از سوي حوزه ي هنري براي نوجوانان منتشر مي شد ، خاطرنشان ساخت : اثري كه براي مخاطبان خود جذاب نباشد ، نمي تواند تاثيرگذار و كار آمد باشد ، حال چه داستان كوتاه باشد و چه داستان بلند ، كوشش نويسندگان ما بايد در جهت كيفي نويسي صرف شود ، اگر در سالهاي اخير مي بينيم كه بچه ها برخي از داستان ها را كنار مي گذارند ، به خاطر عدم جذابيت و طرح هاي تكراري آنان است.
وي افزود : فضاي كلي داستان ها و رمان هاي مربوط به گروه سني كودك و نوجوان ، كلاس درس و آقا معلم و ... است ، متاسفانه نويسندگان كودك و نوجوان ما عمدتا كساني هستند كه تجربيات كمي از زندگي دارند ، اينها در مقطعي خاطرات كودكي خودشان را به عنوان داستان و رمان كودك مي نويسند و خيلي زود تمام مي شوند ، بعد هم بحث هايي مانند كوتاه نويسي و بلند نويسي را مطرح مي كنند ، در حالي كه مشكل از جايي ديگر است.
محمد ميركياني كه مجموعه پنج جلدي " يكي بود - يكي نبود " را نوشته است ، گفت : خيلي از نويسندگان بزرگ و مطرح دنيا آثار متنوعي دارند ، حتي در سنين بالا هم براي بچه ها رمان و داستان و داستان خيلي كوتاه نوشته اند ، البته بحث داستان ميني مال هم كه اين روزها به اشتباه براي كودكان مطرح شده ، اصولا براي كودك نيست ، براي اين گروه سني بايد " داستان خيلي كوتاه " نوشت نه ميني مال . 
ميركياني گفت : خيلي از آثاري كه در كشورما با عنوان رمان براي نوجوانان به چاپ رسيده است ، اساسا رمان نيستند ، داستانهاي كوتاهي هستند كه بي دليل كش آمده اند و حجم زيادي پيدا كرده اند ، در حالي كه فضاهاي خيلي ساده و ماجراهايي بسيار ابتدايي دارند ، مثلا يك داستان چهل صفحه اي ، بيهوده به 350 صفحه تبديل شده است !

بهروز توكلي : داستان و رمان از زندگي " كودك " حذف پذير نيست / ملل و ممالك ديگر ، بيش از ما به غناي زبان فارسي آگاهند

بهروز توكلي - نويسنده ، گفت : " رمـــان " ، بازتاب زندگي و اصولا خود زندگي است ، خواندن رمان توسط كودكان و نوجوانان مي تواند آنها را به تفكر و انديشيدن سوق بدهد.
خبرگزاري مهر- گروه فرهنگ و ادب : بهروز توكلي با بيان اين مطلب افزود : هرچقدر تلاش ما در حوزه ي هنر و فرهنگ مكتوب اندك شود ، در واقع  نسل جديد از كتاب و خواندن دور شده است.
نويسنده " ناردانا " در گفت و گو با خبرنگار ادبي مهر تصريح كرد : در يك رمان واقعي ، مجموعه عناصر  بسيار مهم مدنظر نويسنده قرار مي گيرند و خواننده را با خود درگير مي كنند ، يكي از اين عناصر مهم " عمق " است ، قطعا كساني هم كه براي  كودكان مي نويسند ، بايد به اين عمق نگري و ژرفا انديشي توجه ويژه اي كنند ، البته قدري ساده تر و غير پيچيده تر.
بهروز توكلي خاطرنشان ساخت : كساني كه اين روزها از ضروري نبودن داستان و رمان در زندگي كودكان و نوجوانان حرف مي زنند و مدعي اند كه اين نسل ، براي خواندن و مطالعه داستان و رمان ، فرصت كافي ندارند ، يا دچار سوء تفاهم هستند و يا از اهميت زبان و ادبيات فارسي و خطر فراموش شدن آن غافل هستند.
اين نويسنده اظهار داشت : كودكان امروز ما هر چقدر كه نثر شيرين فارسي را بخوانند ، در سخن گفتن و نوشتن ، توانمندتر و پخته تر مي شوند و به همان اندازه كه از ادبيات دور بمانند ، از فرهنگ ارزشمند خود فاصله بيشتري مي گيرند ، حال آنكه ملت ها درممالك و سرزمين هاي ديگر، بيش از ما به غناي زبان فارسي واقف و آگاهند و در زمينه فراگيري و گسترش آن ، فعاليت هاي قابل توجهي از خود نشان مي دهند.