امشب ، قبيله " مــاه " ندارد ...
آورده اند بـــاز تبـرها
از غربت درخت ، خبرها
در گوش شهـر ، شيون باد است
زخمي غريب ، بر تن باد است
گم كرده كوچــه ، بوي دعا را
آن سايــــــــه ي بلند خـــدا را
همرنگ لاله شد رخ كوفـــه
جز گريه نيست پاســــخ كوفه
*** ***
آورده انـــد باز خبـــــــــرها
از غربت درخت ، تبـــــــــرها
امشب بگو كه مـــــــــاه بيايد
" دريا " كنـــــار " چـــــاه " بيايد ...
امشب ، قبيلــــــه ، مـــــــــــــاه ندارد
ديگر دلـــــــــــــــم پنــــــــــــاه ندارد
امشب دگر اميــــــــر عرب نيست
در كاسه ي يتيـــــــم ، رطب نيست
*** ***
دلتنــــگي ام به جاست برادر ...
فانوس من كجاست بــــــــــرادر ...
امشب بگو ستاره نتابد
كوفه بدون مــــرد ، نخوابد
شعرم اگر كبــــــــــــــود و بنفش است
بر چشم مــــــــاه ، زخــــــم درفش است ...
* حميد هنرجو
در كوچه هاي كوفه
اين موج مد چيست كه تا ماه مي رود
درياي درد كيست كه در چاه مي رود
اينسان كه چرخ مي گذرد بر مدار شوم
بيم خسوف و تيرگي ماه مي رود
گويي كه چرخ ، بوي خطر را شنيده است
يك لحظه مكث كرده ، به اكراه مي رود
آبستن عزاي عظيمي است ، كاين چنين
آسيمه سر ، نسيم سحرگاه مـــــــي رود
مرغان نوحه خوان سحر را چه شيوني است؟
وقتي كه او به جانب درگاه مــــــــــــي رود
ديشب فرو فتاده مگر ماه از آسمـــــــان
يا آفتاب ، روي زمين ، راه مـــــــــــــي رود
در كوچه هاي كوفه ، صداي عبور كيست؟
گويا دلي به مقصد دلخواه مي رود ...
دارد سر شكافتن فرق آفتــــــــــــــــاب
آن سايه اي كه در دل شب ، راه مي رود
* قيصر امين پور
طلوع عدالت
علي ، اي ترازوي عدل خدا تو
كه پرداختي عدل را خونبها تو
دميدي در آفاق تـــــاريخ انسان
طلوع عدالت در آئينه ها تو
بدان گونه آميختي با عدالت
كه داري به هر حرف آن جاي پا ، تو
پس از تو عدالت ، غريبانه پر زد
چه پرواز دوري ، از امروز تا تو !
عدالت به خون خفت و آماج كين ها
از آن لحظه ، تا فرصت انتهـــــا تو
دريغا ... تو پرپر شدي يا عدالت ؟
شگفتا ... عدالت به خون خفت يا تو؟
عدالت ، بهايي چنان سهمگين داشت ؟
چه كردند با تو ؟ چه كردند با تو ؟
* علي رضا طبايي
تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۳۸۳ - ۱۴:۵۷
خبرگزاري مهر - گروه فرهنگ و ادب : ارادت به خاندان عصمت و طهارت در " شعر پارسي " صاحب پيشينه و ريشه اي انكار ناپذير است كه بخشي از آن در شعر شاعران ديروز و امروز انعكاس عيني يافته است ؛ در حوزه ي شعر ديني و آئيني آثار بيشماري وجود دارد كه شيفتگي به مولي الموحدين ، علي ( ع ) در آنها آشكار است ، شعر معاصر نيز از اين فيض ارجمند بي نصيب نمانده ، آنچه مي خوانيد ، نمونه هايي در همين زمينه است.