به گزارش خبرگزاری مهر، اتحادیه جماهیر شوروی از این ماموریت که اولین پرواز سرنشین دار به سوی فضا به شمار می رفت به عنوان سلاح تبلیغاتی مهمی استفاده کرد تا بتواند پیروزی بی نقص ایدئولوژی کومونیستی را به تصویر بکشاند.
با این همه در کتاب جدیدی که در نزدیکی پنجاهمین سالگرد پرواز مشهور گاگارین به فضا توسط خبرنگار روسی "آنتون پرووشین" نوشته و چاپ شده است، آشکار شده که دانشمندان موقعیت دقیق فرود گاگارین را دوبار به اشتباه محاسبه کرده اند و به این دلیل زمانی که وی در فاصله 800 مایلی جنوب مسکو به زمین فرود آمد، کسی در آنجا حضور نداشت تا به استقبالش برود.
بر اساس کتاب جدید "108 دقیقه ای که جهان را تغییر داد" مقامات روسی برای سالها ادعا می کردند که گاکارین و کپسول "وستوک" دقیقا در موقعیتی تعیین شده فرود آمده است، اما این اطلاعات حقیقت نداشته اند زیرا برنامه ریزان این ماموریت انتظار داشته اند که گاگارین در 400 کیلومتری جنوب مسکو به زمین بنشیند، از این رو زمانی که گاگارین در مکانی دیگر به زمین رسید، کسی برای استقبال و کمک آنجا حضور نداشت.
مقامات روسی درباره نحوه فرود گاگارین نیز دروغ گفته اند. به گفته مقامات گاگارین زمانی که فرود آمد درون کپسولش قرار داشته اما حقیقت این است که کپسول به تنهایی و گاگارین نیز به تنهایی و با کمک یک چتر نجات فرود آمده اند. دلیل دروغهایی که توسط مقامات روسی در آن زمان عنوان شده جلوگیری از محدودیتهایی بوده که می توانسته آنها را از ثبت رسمی این پرواز فضایی به عنوان رکوردی جهانی بازدارد.
در عین حال در این کتاب نامه ای تکان دهنده از گاکارین منتشر شده که وی در این نامه به خانواده اش گفته درباره احتمال نابودی و مرگش اندیشیده و از همسر خود خواسته است در صورتی که هرگز از این سفر بازنگشت خود را در غم و اندوه غرق نکند وی در ادامه نامه اش نوشته که امیدوار است خانواده اش هرگز مجبور به خواندن این نامه نشوند.
گاگارین در بخشی از نامه خود نوشته است: "...اما گاهی پیش می آید که آدمها در اثر زمین خوردن هم جان خود را از دست می دهند، شاید حادثه ای هم در آنجا (فضا) رخ دهد. در صورتی که رخ داد از تو خواهش می کنم که خود را در غم و اندوه غرق نکن. در نهایت زندگی همین است و هیچ تضمینی وجود ندارد که فردا یک خودرو به زندگی کسی پایان ندهد."
تصمیم وی برای نوشتن این نامه خداحافظی بسیار قابل درک است. در سال 1957 دانشمندان شوروی سگی به نام لایکا را به فضا فرستادند تا ناظر این باشند که این سگ پس از چند ساعت در اثر افزایش شدید حرارت جان می دهد.
بر اساس گزارش تلگراف، همسر گاگارین در نهایت در سال 1968 و پس از مرگ غم انگیز وی در سن 34 سالگی و طی یک سانحه مشکوک هوایی ناچار شد این نامه را بخواند.