به گزارش خبرگزاری مهر، به اکتبر سال 2007 باز می گردیم، زمانیکه ستاره دنباله دار 17P/Holmes به بزرگترین جرم آسمانی منظومه شمسی تبدیل شد و همچون توپ نازکی از گرد و غبار و گاز که ستاره ما را احاطه کرده بود از خورشید بزرگتر به نظر رسید.
دانشمندان در آن زمان اظهار داشتند: "قطر گازهای اطراف هسته مرکزی این ستاره دنباله دار به 4/1 میلیون کیلومتر رسیده است به طوریکه این گازها در این قطر می توانند یک میلیون و 300 هزار سیاره شبیه به زمین را ببلعند."
در همان زمان، دنباله دار "هولمز" با نور شدیدی شروع به درخشیدن کرد به طوریکه حتی با چشم غیر مسلح نیز قابل رویت بود.
درحقیقت این ستاره از صبح روز 23 اکتبر 2007 نور خود را افزایش داد، به طوریکه در مدت 42 ساعت نور این ستاره از قدر 17 (magnitude) که تنها با تلسکوپ ها قوی قابل رصد است به قدر 2 رسید و به این ترتیب با چشم غیر مسلح نیز رویت شد. قدر 2 که یک میلیون برابر درخشش عادی این دنباله دار است، برابر با نور ستاره قطبی بود.
این نور ناگهانی با استقبال و توجه عکاسان نجومی سراسر دنیا مواجه شد و بنابراین تصاویر بسیاری از این عکاسان بر روی وب منتشر شد.
در این راستا، دو استاد دانشگاه به نامهای "داستین لانگ" از دانشگاه پرینستون در نیوجرسی آمریکا و "دیوید هوگ" از موسسه ماکس پلانک آلمان با جستجو در وب به دنبال این تصاویر گشتند و موفق شدند 2 هزار و 476 عکس مختلف از دنباله دار هولمز را پیدا کنند.
اکنون این دو دانشمند با استفاده از این تصاویر آماتوری توانستند یک مدار تقریباً دقیق از دنباله دار 17P/Holmes را شناسایی کنند.
روش تحقیقات آنها نسبتاً آسان است. این محققان هر تصویری را که در اینترنت پیدا می کردند بر روی سایت astrometry.net قرار دادند. آلگوریتم این سایت برپایه الگوهای ستارگان این تصاویر را بررسی و سپس مشخص کرد که هر تصویر چه بخشی از آسمان را نشان می دهد.
در مرحله بعد، آنها یک مونتاژ بزرگ از این تصاویر را ایجاد کردند که با دقت محل ستارگان را مشخص می کرد.
از آنجا که این تصاویر در زمانهای مختلفی گرفته شده اند، بنابراین درکنار هم چیدن آنها می تواند مسیر حرکت دنباله دار هولمز را در پهنه آسمان نشان دهد.
سپس خط سیر دنباله دار را با مداری که لابراتوار Jet Propulsion Laboratory ناسا محاسبه کرده بود مقایسه کردند.
نتایجی که این دو دانشمند به دست آوردند به طرز شگفت انگیزی به نتیجه محاسبات دانشمندان ناسا نزدیک بود.
براساس گزارش تکنولوژی ریوو، تاکنون تحقیقات مختلفی برپایه حجم وسیعی از منابع حرفه ای و آماتوری انجام شده است. یکی از این موارد، پروژه جهانی "باغ وحش کهکشان" (GalaxyZoo) نام دارد.
پروژه "باغ وحش کهکشان" به تمام مردم دنیا این امکان را می دهد که در تحقیقات نجومی آنلاین شرکت کرده و تصاویر کهکشانها را طبقه بندی کنند.
این دو استاد دانشگاه اعلام کردند که تعیین مدار دنباله دار هولمز با استفاده از تصاویری آماتوری منتشر شده در وب تنها آغازی برای انجام این نوع تحقیقات است.
به همین منظور، این محققان تصاویر آماتوری مربوط به ستاره دنباله دار "هایاکاتوک" را از روی وب جمع آوری و بررسی این تصاویر را آغاز کرده اند.
همچنین موفق شدند تنها بر روی سایت عکس "فلیکر" بیش از 3 هزار و 500 تصویر نیز از سحابی جبار را جمع آوری کنند.