به گزارش خبرنگار مهر در ایلام، سد سیمره به عنوان بزرگترین پروژه سد سازی در استان ایلام و یکی از مهمترین پروژهای اشتغالزایی در این استان است. رودخانه سیمره سرشاخه اصلی رود کرخه است که طرح سد و نیروگاه سیمره بر روی این رودخانه در حد فاصل استانهای ایلام و لرستان و در 40 کیلومتری شمال غربی شهرستان دره شهر در حال اجراست.
این سد از نوع بتنی دوقوسی با ارتفاع 180 متر از پی، طول تاج 202 متر و عرض تاج 6 متر است که دریاچه ای به طول 38 کیلومتر و وسعت 7000 هکتار و حجم 3.21 میلیارد مترمکعب ایجاد خواهد کرد.
سد بتنی دو قوسی سیمره پس از احداث علاوه بر ذخیره 3200 میلیون مترمکعب آب می‌تواند سالانه 850 میلیون کیلوات ساعت برق تولید کند.
سد و نیروگاه سیمره علاوه بر اینکه یک طرح ملی ویژه برق آبی محسوب می‌شود در توسعه و پیشرفت استانهای همجوار نیز نقش به سزایی خواهد داشت.
سد سیمره یکی از پروژه هایی است که احداث آن از 18 سال پیش آغاز شده و بعد از بارها وعده برای آبگیری مسئولان آخرین وعده آبگیری را اوایل امسال عنوان کردند، آبگیری که پرابهام است و علاوه بر سود برای برای بخشهای مختلف کشور و استان عواقبی را نیز به همراه دارد.
اهداف احداث سد یاد شده در منطقه آنقدر ارزنده است که نمی توان از مزایای آن چشم پوشید که از جمله می توان به توسعه بخش کشاورزی، تامین آب، ساماندهی آبهای روان و حتی گردشگری اشاره کرد اما مسئولان میراث فرهنگی مانند بسیاری از اوقات در زمینه شناسایی آثار تاریخی منطقه و حفظ آنچه که تاکنون شناخته شده کم کاری کردند تا جایی که با آبگیری سد سیمره که نیاز اساسی منطقه است صدها و هزاران اثر ارزشمند تاریخی که برخی از آنها حتی فرصت شناخته شدن نیافته اند به اعماق آب خواهند رفت.
اولین عواقب آبگیری سد این است که هم صدها اثر تاریخی شناخته شده و ناشناس را با خود زیر آب می برد. کارشناس مسائل تاریخی و باستانی در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: آثار تاریخی متعدد و اشیا تاریخی در پشت سد سیمره وجود دارد که با آبگیری سد همه این آثار از بین می روند.
طبق گفته مسئولان آبگیری سد سیمره به زودی آنجام می شود و باید شاهد خداحافظی با این همه آثار تاریخی بود، خداحافظی تلخی که می شد با تدبیر 18 ساله مسئولان آنقدر تلخ نباشد.
اکبری بیان داشت: وسعت محوطه باستانی سیمره آن قدر زیاد است که هنوز شاید بسیاری از آثار تاریخی پشت سد شناسایی نشده باشند.
وی اظهار داشت: تاکنون100 محوطه متعلق به دوره های متخلف پیش از تاریخ مثل مفرغ، نوسنگی، مس و سنگ تا دوره تاریخی اشکانی، ساسانی و دوره اسلامی در پشت سد قرار دارد.
یک استاد باستان شناسی نیز چندی پیش در گفتگو با مهر اعلام کرده بوده حتی اگر همه پروژه نجات بخشی آثار تاریخی منطقه اجرا شوند تنها 10 درصد آثار تاریخی نجات می یابند.
کامیار عبدی اظهار داشت: متاسفانه برای کمک به آثار تاریخی و میراث فرهنگی همیشه در دقیقه 90 کارها انجام می شود و در مورد آثار تاریخی حوزه آبگیر سد سیمره هم ماجرا به همین شکل بوده است.
وی تاکید کرد: اگر از ابتدای طرح برای نجات بخشی آثار تاریخی فکری اساسی می شد قطعا آثار این بخش نجات می یافتند.
مدیر طرح سد و نیروگاه سیمره دیر در نشستی خبری گفت: با اتمام مطالعات باستان شناسی مجوز آبگیری مرحله ای سد سیمره از سوی سازمان میراث فرهنگی صادر شده است.
محمد رهبری گفت: همچنین مدت زمان آبگیری سد سیمره حداقل در شرایط معمول دو سال به طول می انجامد.
در ادامه این نشست، محمود میراسکندری رئیس پژوهشکده باستان شناسی سازمان میراث فرهنگی نیز که به تازگی به این سمت منصوب شده است گفت: همکاری میان پژوهشکده و آب و نیرو در سال 85 آغاز شد که اولین قدم در این باره بررسی آثار این منطقه بود که توسط همکاران ما صورت گرفت و 150 محوطه تاریخی در حوزه سد سیمره شناسایی شد.
وی بیان داشت: در سال 87 دیگر همکاران ما سه محوطه را گمانه زنی کردند که هر سه محوطه در حوضه آبگیری دریاچه سد بود و گزارش نهایی آن در همایش اواخر ماه آینده ارائه می شود.
یک نکنه مهمتر برای مردم استان ایلام!
سد سیمره به عنوان یکی از بزرگترین پروژ های اشتغالزایی در شهرستان دره شهر از توابع استان ایلام در حال اجراست هر چند بسیاری از نیروهای متخصص سد غیر بومی بودند ولی با آبگیری این سد بیش از هزاران نفر به دلیل عدم وجود طرحهای اشتغالزایی در شهرستان دره شهر و بخش بدره بیکار می شوند و بیکاری در ایلام به اوج خود می رسد.
در حال حاضر طرح اشتغالزایی بزرگ در روستاهای و بخش بدره وجود ندارد و مشکل بزرگ استان ایلام یعنی بیکاری دوباره گریبانگیر مردم بخش بدره می شود.
به هر حال این سد در مرحله آبگیری قرار گرفته است و باید آبگیری شود ولی نباید از کارهای غیر کارشناسی شده بخصوص در بخش آثار تاریخی پشت سد غافل شد.