به گزارش خبرنگار مهر، امروز برای نخستین بار سردار حسین ساجدی نیا، رئیس پلیس پایتخت آمار زنان خیابانی در تهران را اعلام کرد. به گفته او در تهران کمتر از صد زن خیابانی وجود دارد که قرار است پلیس در طرح امنیت محله محور با این زنان برخورد و آنها را از سطح شهر جمع آوری کند.
تا کنون هیچ آمار رسمی از این زنان اعلام نشده و بیشتر آمارها در این رابطه بر اساس حدس و گمان بود. اما چقدر می توان به این آمار رسمی اعتماد کرد.
داریوش قنبری عضو کمیسیون اجتماعی مجلس این آمارها را چندان با اهمیت نمی داند و می گوید: تهیه آمار برای زنان خیابانی دشوار است و نمی توان با قاطعیت گفت چه تعداد زنان خیابانی وجود دارد. اگرچه تعداد این زنان بر اساس آمار ارائه شده کم است اما نمود زیادی دارند و باید بپذیریم این افراد چهره شهر را زشت کرده و قبح بسیاری از مسائل را ریخته اند.
قنبری برتاثیری که این زنان بر ظاهر شهر گذاشته اند تاکید می کند و می گوید: جمع آوری این زنان کار مشکلی نیست،آنچه اهمیت دارد نگهداری و بازپروری این زنان از لحاظ روحی و اخلاقی است.
این عضو کمیسون اجتماعی مجلس می گوید: در مسائلی چون آمار معتادان یا زنان خیابانی و... می توان بر اساس تحلیلها تخمین زد و این آمار نیز بر اساس تحلیل ها به نظر واقعی نمی‌آید.
کنترل این پدیده توسط نیروی انتظامی را قنبری انتظاری نا به‌جا می داند و می گوید: نیروی انتظامی نمی تواند در این زمینه معجزه کند، این پدیده ریشه پیچیده ای دارد که مسائل اقتصادی و فقر یکی از عوامل اصلی آن است.
مصطفی اقلیما، رئیس انجمن علمی مددکاران وجود صد زن خیابانی را بعید نمی داند و به مهر می گوید: شاید این تعداد در خیابانهای شهر تهران باشند و توسط نیروی انتظامی دستگیر و در کلانتری ها پرونده داشته باشند اما با توجه به رشد دختران مجرد و مردانی که امکان ازدواج ندارند این رقم بسیار بالاتر است. دخترانی که از طریق فضای مجازی و یا تلفن صیغه می کنند و برای رابطه ای که دارند پول ماهیانه دریافت می کنند در این آمارها نمی آیند.
اقلیما ادامه می دهد: تعداد محدودی از این زنان در خیابانها هستند و برخی تلفنی به مکانهای گوناگون فرستاده می شوند اما در شرایطی که که سالیانه 60 هزار نفر به زنان سرپرست خانواده اضافه می شود و بسیاری از آنها گرفتار فقرهستند نمی توان گفت تنها 100 زن خیابانی وجود دارد.
فاطمه آلیا عضو فراکسیون زنان مجلس در مورد این آمار می گوید: وقتی این آمار توسط سردار ساجدی نیا اعلام می شود که حوزه مسئولیتش است باید درست باشد.
او ادامه می دهد: اگر زنان خیابانی در تهران صد نفر باشند نباید ساماندهی و بازپروری آنها مشکل باشد. از ابتدای مطرح شدن بحث امنیت اخلاقی و اجتماعی هدف این بود که نیروی انتظامی با کسانی که دست به ناهنجاریهای اجتماعی می زنند و حرکات خلاف شئونات انجام می دهد در چارچوب قوانین موجود به شدت برخورد کند.
آلیا با بیان اینکه این تعداد در مراکز بازپروری ساماندهی شوند می گوید: گروه های روانشناسی باید با این تعداد که در حدود سه کلاس هستند مشاوره و از لحاظ روحی به مشکلات آنان رسیدگی کنند. همچنین دستگاههای ذی ربط مانند بهزیستی، کمیته امداد و... باید در این موضوع ورود پیدا کرده و ظاهر پایتخت را در شان کشوری اسلامی کنند.
این عضو فراکسیون زنان با بیان اینکه می توان این برداشت را هم داشت که این صد نفر سرگروه جریانهایی هستند که سبب فریب دختران می شوند گفت: اصل را بر اعتماد می گذاریم و آمارصد نفر را می پذیریم بنابراین شناسایی و جمع آوری این افراد کار سختی نیست و مجلس نیز می تواند در این زمینه کمک کند و اگر آنها شناسایی شده اند در برخورد با آنها تعلل نشود.
امان الله قرایی، استاد دانشگاه و آسیب شناس اجتماعی نیز معتقد است: تا زمانی که فقر، طلاق، نداری و ناچاری در جهان و جامعه وجود دارد به دنبال آن، فحشا هم خودی نشان می‌دهد. این درحالی است که هیچ زنی تمایل به این کار ندارد.
وی تصریح می کند: هیچ زنی تمایل به فحشا ندارد بلکه به دلیل فشارهای اقتصادی و برای کسب درآمد و تامین مایحتاج زندگی به این خفت تن می‌دهند و برخورد قهرآمیز با زنان خیابانی بی‌فایده است و سازمان بهزیستی، وزارت کشور، وزارت رفاه، ریاست جمهوری و همه مسئولین، در برابر این معضل مسئول هستند.
قرایی کاهش میزان طلاق، ترغیب جوانان به ازدواج و حل مشکلات بر سر راه ازدواج آنان در کنار پررنگ کردن رگ و ریشه‌های معنویت و اعتقادات را از جمله راهکارهای حل این آسیب اجتماعی عنوان کرد.