قاسم قلی‌پور به خبرنگار مهر گفت: در سال‌هایی که هنوز عرضه فیلم‌های ایرانی در شبکه نمایش خانگی در آغاز راه بود، بازار هنوز داغ و سودآور نبود، طبق مستندات موجود می‌توان بی‌مهری به فیلم‌های هنری و فرهنگی را دید، اتفاقی که برای "عروس آتش" هم افتاد.
وی ادامه داد: در سال‌هایی که بازار راه افتاد و عده‌ای تلاش کردند فضایی برای دیده شدن فیلم‌ها به وجود بیاورند، اژد‌هایی به دنیا آمد که همه را بهت زده کرد، عده‌ای سودجو در دو هفته به تولید فیلم پرداختند، فیلم‌های نازل و مبتذل خارجی را به بدترین و سخیف‌ترین شکل کپی کردند و جایگاه هنر سینما را به یک تفریح سطح پایین تقلیل دادند.
تهیه‌کننده "آتش سبز" افزود: مردم ما به دلایل مختلف سینما نمی‌روند، برای این عده تبدیل کردن سوپرمارکت‌ها به محل عرضه فیلم اشتباهی محض بود، حالا مردم در این فروشگاهها آثاری را تهیه می‌کنند که ربطی به سینما به مفهوم واقعی آن ندارند، متاسفانه تولید انبوه این آثار باعث شده میلی برای خرید فیلم‌های سینمایی هنری و فرهنگی در این موسسه‌ها وجود نداشته باشد.
قلی‌پور گفت: در بخش تولید و عرضه فیلم در بازار ویدئویی مدیریت درست حاکم نبوده نه در بخش دولتی و نه در بخش خصوصی، دوستانی مثل آقای رجبی فروتن (مدیرکل دفتر همکاری‌های سمعی و بصری و نمایش‌های خانگی وزارت ارشاد) زحمت زیادی می‌کشند تا به این حوزه سامان بدهند اما بدون در نظر گرفتن بخش‌های مختلف سینما و شبکه نمایش خانگی این اتفاق نمی‌افتد. بستر تولید فیلم در شبکه ویدئویی سالم نیست، هجمه بسیاری از سوی آثار نازل به سمت سینما وجود دارد و این باعث توهین به سینماگران و جایگاه متعالی سینمای ایران است.
این تهیه‌کننده گفت: درجه بندی کیفی باید واقعی و حرفه‌ای باشد، آثار سینمایی باید درجه‌بندی متفاوتی با دیگر آثار داشته باشند و این درجه بندی طوری روی فیلم‌ها حک شود که قابل دیدن از سوی تماشاگر باشد، در سینما به دلیلی که صدور پروانه ساخت و نمایش با وسواس بیشتری انجام می‌شود فیلم‌ها، حتی ضعیفشان از فیلم‌های سخیف شبکه ویدئویی کیفیت بهتری دارد، اما در شبکه ویدئویی این اتفاق نمی‌افتد و نظارتی بر کیفیت آثار وجود ندارد.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی "... و آسمان آبی" ادامه داد: رسانه‌ها و مطبوعات می‌توانند مقابل این جریان بایستند و مانع هجمه سینمای مبتذل به سینمای فرهنگی و هنری شوند، رسانه‌ها بیشتر از وزارت ارشاد، خانه سینما، دولت یا نهادهای دیگر می‌توانند پرچمدار مبارزه با تولید و پخش فیلم‌های سخیف باشند اما به وظیفه‌شان عمل نمی‌کنند.