به گزارش خبرنگار مهر، شاید وقتی 12 سال پیش داوری را شروع کرد هیچوقت فکرش را هم نمیکرد که روزگاری بر سکوی اولین داور بینالمللی در اصفهان بایستد اما تلاش و دست و پنجه کردن با مشکلات و افقی که برای خودش از همان ابتدا روشن کرده بود باعث شد که این دانشجوی رشته بازرگانی که اکنون روی نیمکتهای دانشگاه جامع علمی کاربردی جامعه اسلامی کارگران امام صادق (ع)واحد اصفهان نشسته نامش در لیست داوران بینالمللی بانوی کشور در ردیف چهارم بدرخشد.
ملیحه نوری که متولد 1351در اصفهان است اکنون توانست با کسب درجه داوری بینالمللی در بین 23 نفر که 12 نفر آنها از کشورهای اروپایی و 11نفر از کشورهای آسیایی بودند با مدرک بسیار خوب پذیرفته شود و بار دیگر به عنوان یک بانوی ایرانی نام ایران و اصفهان را جاودانه کند.
- چه شد که برای اولین بار به فکر داوری افتادید ؟
فراز و نشیبهای زندگی گاهی تو را به سمت آنچه که میخواهی سوق میدهد وقتی که از درونت واقعا چیزی را بخواهی و به خاطر آن تلاش کنی به آن خواهی رسید.
من در واقع ابتدا در رشته تربیت بدنی درس میخواندم اما به دلیل مشکلاتی که پیش آمد مجبور شدم انصراف بدهم و در رشته بازرگانی شاخه بیزینس جهانی مشغول شوم، البته قبل از آن در رشته والیبال کار میکردم و در مقاطع استانی و کشوری و لیگ مقامهای زیادی را به دست آوردم شاید همین علایق بود که سرآغاز داوریام شد، سال 87 بود که وارد فهرست داوریها شدم و ادامه دادم تا به امروز که نتیجه گرفتم.
- پس اکنون بر بام آرزوهایتان ایستادهاید اینطور نیست؟
خوب وقتی از بین تمامی داورهای خانم و آقا که از اروپا و آسیا در این کلاسها شرکت کرده بودند من را به عنوان داور مسابقات نیمه نهایی در بانکوک انتخاب کردند میتوانم بگویم که احساسی توصیف ناشدنی داشتم و به نوعی به آرزوی کوتاه مدتم رسیدم اما به هر حال هر چه سقف آرزوهای هر کسی بلندتر باشد میتواند به جایگاهی بالاتر دست یابد.
- فکر میکردید که در این آزمون سخت موفق شوید؟
برایم دور از ذهن نبود با توجه به اینکه به تواناییهایم واقف بودم.
- رقابت چطور بود؟
رقابتها در سطح خوبی قرار داشت و در شرایط سختی بود چنانچه مدرسین سختگیری داشتیم به عنوان مثال یکی از مدرسین ما رئیس کمیته داوران جهان بود، دیگری رئیس کمیته قوانین جهان و همچنین ناظر فدراسیون جهانی در تایلند بودند که مهرههای بزرگی بودند که باعث میشد رقابت را تنگاتنگ کنند.
این در حالی بود که فینال مسابقات را یک داور ژاپنی و رده بندی را یک داور اکراینی و نیمه نهایی را من بر عهده داشتم و نیمه نهایی بعدی را نیز یک مرد ژاپنی دیگر بر عهده داشت، به هر حال رقابتی نفسگیر بود که به یاری خدا توانستم موفق شوم.
- شما به عنوان نماینده زن ایرانی تا چه حد توانستید تواناییهایتان را نشان دهید؟
خب به هر حال به این دلیل که آقایان نسبت به ما تجارب بالاتری دارند و به دلیل اینکه آنها نسبت به ما امکانات بیشتری دارند و در بازیهای بیشتری سوت میزنند ولی با این حال فکر میکنم تمامی بانوان ایرانی که به داوری بینالمللی راه یافتهاند پتانسیلهای زیادی دارند و هیچ کم و کسری نسبت به دیگران ندارند و امیدوارم که با تمام این استعدادهایی که وجود دارد حمایتها نیز وجود داشته باشد.
- در رابطه با فرایند داوری در ایران توضیح دهید نسبت به استانداردهای جهانی چقدر فاصله داریم و اصلاً شکافی وجود دارد یا خیر؟
میتوانم صراحتا بگویم که هیچ فاصلهای نداریم چه از لحاظ تکنیکی و چه از لحاظ اطلاعات علمی، حتی در برخی مواقع داوران ایرانی بسیار بهتر عمل میکنند این را بدون اغراق میگویم.
- پس مشکل ما در داوریها چیست؟
دوای درد جامعه داوری کشور ما آموزش، آموزش و باز هم آموزش است .پرورش داوران و افزایش سطح کیفی داوری عامل بسیار مهمی است که برای این کار باید از شیوههای سنتی به شیوههای مدرن برسی، متأسفانه برخی داوران ما از مسیرهایی غیر از آموزش وارد داوری شدهاند و این امر مشکل آفرین خواهد بود.
- به نظر شما تعامل و حس همفکری در بین داوران ایرانی تا چه اندازه است و این موضوع تا چه حد میتواند در موفقیت آنها تأثیر داشته باشد؟
حدود سه سالی است که با برگزاری کلاسهای هماهنگی در سطح کشور تلاش شده که این تعامل و همفکری پیش بینی شود و اگر داوران ما عملکرد یکسانی را سرلوحه فعالیتهایشان قرار دهند هم برای خودشان میتوانند ارمغان خوبی را داشته باشند و هم برای تیمهای کشور بسیار موفقیت آمیز خواهد بود.
- در مقام مقایسه شرایط داوری ایران بهتر است یا کشورهای دیگر؟
خوب هر کشوری بر حسب شرایطی که دارد ارزیابی میشود اما ما کمی از دیگران نداریم چون بهترین مسابقات را سوت میزنیم و با دیگر داوران جهانی تفاوتی نداریم. تنها تفاوت ما این است که داوران زن نمیتوانند برای مسابقات آقایان سوت بزنند که امیدوارم با پیش بینی حجاب خوبی که برای داوران بانو انجام گرفته بتوانیم در آن مسابقات نیز حضور یافته و سوت داوری را بزنیم.
- تاکنون در مسابقات بینالمللی هم سوت داوری را زدهاید؟
من به تازگی وارد عرصه مسابقات بینالمللی شدهام، سال گذشته در مسابقات نوجوانان مردان آسیا به عنوان منشی و کمک نویسنده بودم و در مسابقات لیگ و داخلی نیز سوت زدهام و امیدوارم از این به بعد در مسابقات بین اللملی به عنوان یک زن ایرانی مایه افتخار کشورم باشم و در بهترین مسابقات جهانی سوت بزنم.
- سختترین داوری شما ؟
حساسترین مسابقه ای که سوت زدم همین داوری بود که در کلاسهای داوری بینالمللی شرکت کرده بودم به عنوان داور یک در بانکوک تایلند سوت زدم و خوشبختانه نتیجهاش خوب بود، البته در سال 89 نیز در لیگ برتر داوری سختی داشتم .
- بهترین خاطره شما در عرصه داوری ؟
لحظهای که متوجه شدم به عنوان داور اول نیمه نهایی منصوب شدهام و داور دوم من یک مرد ایتالیایی تبار بود خیلی خوشحال شدم که میتوانم پرچم ایران را بالا ببرم، البته قبول شدن من در کلاس بینالمللی داوری در بانکوک تایلند با نتیجه very good و عنوان بهترین تکنیک داوری که آوردم ، خاطره بسیار خوبی بود.
- داوری شما را یاد چه چیزی میاندازد ؟
قاضی دادگاه.
- چرا ؟
به نظر من یک داور مثل یک قاضی دادگاه است و هر رای اشتباه که بدهد شاید جبران ناپذیر باشد چون سرنوشت تیمها به دست داور است و این اهمیت موضوع را به خوبی نشان میدهد.
- فدراسیون والیبال تا چه حد در رشد و ارتقای داوران کمک کرده است و آیا برنامه ریزی اصولی در این رابطه بوده است و آیا شما از عملکرد آنها راضی بودهاید ؟
فدراسیون والیبال چند سالی است که با برنامه ریزی دقیق و با نگاه به آینده داوران جوان فعالیت کرده است. من از عملکرد فدراسیون راضی هستم و امیدوارم حمایتهایشان همچنان پایدار بماند.
- اگر بخواهید نمره 20 به داوران بدهید اولویت شما برای بهترین داوری چیست ؟
داوری مجموعهای است از هدایت قضاوت و مدیریت یک بازی که اگر این عوامل همه باهم در یک داور باشد او میتواند تمام نمره را بگیرد.
- بهترین داور زن ایرانی ؟
خانم سهیلا فراهانی که به عنوان اولین داور بینالمللی بانوان کشور هم انتخاب شدند.
- به عنوان یک داور و ورزشکار راهکار شما برای تشکیل یک تیم قدرتمند والیبال در اصفهان چیست حال هم در رشته آقایان و هم بانوان.
به نظر من مشکل ایجاد یک تیم قدرتمند نیست چون ما همین الان هم میتوانیم به غیر از ذوب آهن که سردمدار مسابقات والیبال است سه تیم در لیگ برتر کشور داشته باشیم مشکل ما نتیجه خوب در مسابقات جهانی است که این امر به دانش مربیان ما برمی گردد چون نیروی کافی در این عرصه نداریم .این حرف من تنها نیست بسیاری از کسانی که از کشورهای اروپایی آمده بودند میگفتند که ایران پتانسیل این را دارد که حرف اول را در مسابقات بزند.
- برای حل این مشکل راهکاری هست ؟
راهکاری که میتواند ما را در برون رفت از این مشکل کمک کند ایجاد پایگاههای قهرمانی است که بنای آن از پایه ریخته شده و بعد از آن پرورش مربیان با درجات مربیگری و دانش والا و پس از آن وجود اسپانسرهایی که از آنها حمایت کنند.
به این خاطر که ما نیروهای خوبی داریم اما اسپانسری برای حمایت از آنها وجود ندارد.
- این به این دلیل نیست که اسپانسرها تنها از فوتبال حمایت میکنند؟
کسانی که ورزش شناس هستند به مقام فکر میکنند و مقام گرا شدهاند در صورتی که والیبال چندین سال است که حتی بیش از فوتبال جایگاه دارد.
- فکر میکنم این مسئله در مسابقات والیبال بانوان پررنگتر است اینطور نیست ؟
بله درست است بسیاری از اسپانسرها به دلیل اینکه مسابقات خانمها دیده نمیشود و برای تبلیغاتشان جایگاهی ندارد مایل نیستند که وارد شوند در حالیکه بانوان نشان داده اند که بسیار قدرتمند و توانمند هستند.
- کلام آخر؟
دلم می خواهد از تمام کسانی که در طی این دهه من را مورد حمایت قرار دادند تا بتوانم به این هدف بزرگ دست یابم تشکر کنم.