به گزارش خبرگزاری مهر، این یافته بر اساس آزمایشهایی که بر روی تعدادی دانشجو انجام گرفته به دست آمده است و می تواند در ایجاد شیوه های درمانی بهتر برای افسردگی نقش داشته باشد. مطالعات پیشین نشان داده بود که اندوهگین بودن طیف بزرگی از فعالیتهای مغزی از قبیل تفکر انتزاعی و به یاد آوردن لیستی از واژه ها را مختل می کند.
محققان دانشگاه "آنگلیا روسکین" برای بررسی بیشتر این پدیده که غم می تواند بر روی تفکر تاثیر داشته باشد، بر روی چند دانشجو آزمایشهای ارزیابی توانایی شناخت انجام دادند. محققان با پخش موسیقی های متناسب، داوطلبان رادر حالتهای خوشحالی، غم و حالت خنثی قرار دادند. همچنین از داوطلبان درخواست شد تا شادترین و غم انگیزترین لحظات زندگی خود را به یاد بیاورند و برای حالت خنثی داوطلبان باید سفر روزانه خود از خانه تا دانشگاه را مرور می کردند.
در یکی از آزمایشها به 88 نفر 32 چهره با حالت خنثی نشان داده شد و سپس توالی از 64 صورت به آنها نمایش داده شده و از آنها درخواست شد اولین چهره هایی که دیده اند را به خاطر بیاورند. نتایج نشان داد دانشجویانی که احساس اندوه داشتند از دقت تشخیص بالاتری نسبت به افراد شاد برخوردار بودند.
این آزمایش بر روی گروهی 60 نفری از دانشجویان دوباره تکرار شد با این تفاوت که از دانشجویان شاد و خنثی خواسته شد صورتهای شاد و خنثی و از افراد غمگین خواسته شد صورتهای غمگین را به یاد بیاورند. داوطلبان غمگین بار دیگر در به یاد آوردن اولین چهره ها برتر بودند اما داوطلبان شاد در به یاد آوردن صورتهای شاد دقت بیشتری از خود نشان دادند.
بر اساس گزارش لایو ساینس، این برتری افراد غمگین زمانی که از افراد شاد خواسته می شود تا درباره محیط اطراف خود تفکر کنند، از بین می رود. در واقع به نظر می آید افراد غمگین در شناسایی صورتها از توانایی بالایی برخوردار باشند اما در دیگر فعالیتها از قبیل شناسایی واژه ها و اجسام دقت پایین تری دارند و این نشان می دهد دقت افراد غمگین نسبت به جزئیات بیشتر از افراد شاد است.