به گزارش خبرنگار مهر، نشست مشترک کارشناسان ایرانی با متخصصان سازمان منع گسترش استفاده از سلاح های شیمیایی OPCW در محل هتل مروارید سردشت در حالی آغاز بکار کرد که این نشست مرحله مقدماتی سفر هیئت کارشناسی خارجی و نماینده عراق به سردشت برای بررسی بمب کشف شده در این شهر است.
پس از این مرحله، کار بازرسی میدانی از محل دفن بمب شیمیایی کشف شده در سردشت با حضور خبرنگاران آغاز می شود و این هیئت ضمن بررسی بمب کشف شده از مواد شیمیایی متشکله آن نمونه برداری، سپس بمب را خنثی خواهند کرد.
بررسی این موضوع توسط کارشناسان سازمان OPCW امکان شناخت حامیان رژیم بعث صدام در دوران جنگ تحمیلی علیه ایران را میسر خواهد کرد.
13 تیر امسال یک کارگر ساختمانی در حالی که زمین را برای پیریزی ساختمان حفاری میکرد در عمق دو متری متوجه جسمی شبیه بمب شد، این کارگر بسرعت موضوع را به مسئولان گزارش داده و آنها نیز اطراف بمب را حصار کشیدند و برای مراقبت از آن دو نگهبان قرار دادند.
در ادامه تیمهای ویژه خنثیسازی بمب از به سردشت اعزام شده و در اولین اقدام بمب را به محل دیگری منتقل کردند، به گفته فرماندار سردشت علائم روی بمب نشاندهنده شرکتهای تولید کننده بمب بوده ولی متاسفانه با وجود کشف چنین سند محکمی که مظلومیت و قربانی شدن شهروندان سردشتی در جنگ تحمیلی را شهادت میدهد، هیچ یک از رسانهها دعوت ما را قبول نکرده وحتی صدا و سیما هم به محل اعزام نشد.
رژیم بعث دیکتاتور پیشین عراق، صدام در 28 ژوئن سال 1987 میلادی مصادف با هفتم تیرماه 1366 هجری شمسی سردشت را هدف حمله شیمیایی قرار داد، این شهر با چهار بمب 250 کیلوگرمی حاوی گاز خردل هدف حمله قرار گرفت و این بمبها در مناطق بسیار متراکم مرکز این شهر فرود آمدند.
سردشت سومین شهر پرجمعیت جهان پس از هیروشیما و ناکازاکی ژاپن بود که به عمد با تسلیحات کشتار جمعی هدف حمله قرار گرفت، این شهر همچنین نخستین شهری بود که با گازهای سمی هدف قرار گرفت و در پی این حملات شیمیایی بیش از 100 غیرنظامی ایرانی کشته و صدها نفر زخمی شدند.
پنج هزار نفر از ساکنان این شهر که در آن زمان 20 هزار نفر جمعیت داشت، هنوز از بیماریهای تنفسی و پوستی و همچنین اختلالات مختلف رنج میبرند.
شهرستان مرزی سردشت در هفتم تیرماه سال 66 در چهار نوبت توسط هواپیماهای رژیم بعثی مورد حمله شیمیایی قرار گرفت که طی آن بیش 110 نفر شهید و پنج هزار نفر شیمیایی شدند.
شهر مرزی سردشت در جنوب آذربایجان غربی واقع شده است و در حال حاضر دارای بیشترین تعداد مصدومان شیمیایی در کشور است.