وي افزود: اين مسئله در دو بعد بايستي مورد بررسي قرار گيرد يكي اينكه مسئولين طبق جمله حضرت امام (ره) وظيفه دارند نسبت به سرنوشت زندگي و معيشت رزمندگان كه با توجه به تبعات جنگ و دور بودن از خانه و خانواده و شهر دچار مشكلات مادي و معيشتي شدند حساس باشند .
امام (ره) هم در خصوص مشكلات مادي و معيشتي اين قشر مي فرمايند: اگر مسئولين از شما رزمندگان غفلت كنند در آتش قهر الهي خواهند سوخت .
بعد ديگر قضيه هم اين است كه مسئولين نبايستي اجازه مي دادند راه و رسم رزمندگان و اين طيف از صحنه معادلات مديريتي و سياسي جامعه حذف بشود. در كل به نظر مي آيد اين آرمان حضرت امام (ره ) تاكنون محقق نشده است.
سردبير هفته نامه صبح دوكوهه خاطر نشان ساخت : بررسي بيشتر اين موضوع احتياج به كنكاش در پيش بيني شهيد باكري دارد، شهيد باكري در اين زمينه مي گويد : رزمندگان بعد از جنگ به سه دسته تقسيم مي شوند، يا از گذشته خود پشيمان مي شوند و يا غرق در دنيا مي شوند و يا از شدت غصه و فراق ياران شهيد خود دق مي كنند .
ده نمكي درادامه علت ديگر فراموش شدن اين قشر رادرجامعه عمل نكردن به فرمان حضرت امام (ره) دانست و تصريح كرد: علت ديگر كه موجب فراموشي اين قشر در جامعه ما شد عدم عمل به اين فرمان حضرت امام (ره) بود كه فرموده بودند « در دادن مسئوليت ها ملاك، تقوي و جهاد در راه خداست» كه متاسفانه عليرغم اينكه طيف ايثار گر ما امتحان خود را در مديريت و كارآمدي در سطوح مختلف فني مديريتي و فرهنگي در جنگ نشان داده بودند در سطوح مديريتي به كار گرفته نشدند و به اصطلاح تكنوكرات ها و فن سالاران جاي اين قشر را در ساختار مديريتي كشور اشغال كردند.
سردبير هفته نامه صبح دوكوهه در پايان با اشاره به جمله حضرت امام (ره) كه فرموده بودند « اين محافل انس و الفت جبهه را به پشت جبهه ها منتقل كنيد » گفت :
تعبير زيبايي است« شرف المكان باالمكين» ، يعني اعتبار مكان ها به انسان هايي است كه در آن زيسته اند تقدس جاي جاي جبهه، دو كوهه شلمچه و ... در اين بود كه امثال همت و باكري و آويني و ... در آن تنفس مي كردند و مديريت مي نمودند زماني مي شود اين فضاي معنوي جبهه را به پشت جبهه تزريق كرد كه همت ها و آويني ها سركار باشند نه اينكه فقط به ياد آنها كنگره برپا كنيم و پوستر چاپ كنيم . مهم سيره عملي آنهاست .