به گزارش خبرنگار مهر، عشایر مردمان پر تلاشی هستند که در سراسر کشور نقش مهمی در چرخه اقتصادی جامعه دارند چراکه آنها با سخت کوشی و تلاش خود برای تامین نیازهای جامعه در بخش فرآوده های دامی همواره می کوشند.
کسی نمی داند که این تولیدات دامی که در سطح کشور نیازهای مردم را تامین می کند با چه رنج و مشقتی توسط عشایر به دست می آیاد که آنها مصرف می کنند.
در این بین از زمان قدیم تا دیرباز زندگی عشیره ای در استان ایلام رواج داشته و هنوز هم دارد.
زندگی عشایر یک زندگی کاملا ساده است با آدمهای بی آلایش و صاف و اینجا خبری از تجمل گرایی و ریا نیست اینجا نمونه ای از خانه های عشایر است که با چادر و چیت ساخته شده و از مصالح آنچنانی خبری نیست آنها با یک چادر و چیت خانه ای به اسم "کولا" درست کرده اند.
کولا نوعی آلاچیق است که به وسیله چوبهای گوش دار با ارتفاع لازم به صورت سرپناهی مکعب شکل ایجاد می شود.
البته ساخت کولا با شیوه های مختلف انجام می شود ولی در اینجا از چادر و چیت استفاده شده است که این دو توسط خود عشایر بافته می شود.
حال تصور کنید در این چادر عشایر زیر باران، برف، سرما و گرما زندگی می کنند این نمونه ای از سختی زندگی مردم عشایر است
جایگاه آتش در بین مردم عشایر
در زندگی عشایر خبری از اجاق گاز نیست اینجا با یک آتش زدن چند هیزم برای پخت و پز استفاده می شود. اینجا برای پخت نان محلی هم از هیزم استفاده می شود .
چای درست کردن با آتش طعم ومزه ای دیگر دارد. نان محلی عشایر از طعم و ویژگی خاصی برخودار است و در واقع غذاهای مردم عشایر از نان محلی، روغن محلی، شیر و گوشت تامین می شود و کمتر به سراغ غذاهای امروزی می روند.
این مردم دنبال ایراد گرفتن و کلاس گذاشتن و ..نیستند و در عین حال که مردمی بسیار مهمان نواز هستند با هر آنچه در توان داشته باشند و در خانه باشد از مهمانان خود پذیرایی می کنند.
صفا و صمیمیت و دروی از زندگی شهرنشینی یک نوع آرامش خاص در بین زندگی مردم عشایر به وجود آورده است که آنها فقط به کار خود فکر می کنند.
مردم عشایر همواره از مشکلات زیادی رنج می برند و تنها منبع درآمد از طریق همین دامداری است که با این شرایط سخت تعدادی از آنها نیز از به شهرها رفته اند و عشایری را رها کرده اند.
عشایر همواره برای تهیه آب با مشکل هستند چون معمولا در مکانهایی مستقر می شوند که آب نیست و مجبور هستند آب را با دبه های بزرگ و کوچک به سمت چادر خود بیاورند.
زندگی عشایر حمام و یخچال ندارد و مردم برای از "مشکه" برای حفظ آب استفاده می کنند که البته آب در داخل آن به شکل خنک حفظ می شود.
"مشکه" توسط خود مردم عشایر درست می شود و در واقع یک وسیله ضروری در زندگی عشایر به خصوص در فصل تابستان است.
از این مشکه برای تبدیل ماست به دوغ و کره نیز استفاده می شود که به وسیله زنان عشایر درست می شود.
زنان همانند مردان یک پای کار در خانه هستند و آنها در مواقعی که مردان گوسفندان را برای چریدن می برند در کارهایی نظیر پخت نان و تمیز کردن خانه، دوشیدن شیر گوسفندان کمک می کنند.
در زندگی عشایری که غالبا سیاه چادر نشینی است توسط زنان دست بافته هایی مانند چیت و بافت سیاره چادر و..تهیه می شود.
پوشاک مردم عشایر
علاوه بر این زنان لباس و پوشاک خود را تهیه می کنند و اکثریت تزئینات این نوع لباسها به دست هنرمندانه زنان شکل می گیرد.
عشایر ایلام از لحاظ پوشش لباس دارای تنوع رنگ هستند که و بیشتر زنان عشایر از لباسهای کردی استفاده می کنند.
درحالی که در زندگی امروز شهرنشینی می توان انواع لباسهایی را دید که با فرهنگ ما ارتباطی ندارد ولی مردم عشایر از لباسهایی که از فرهنگ آنها شکل می گیرد استفاده می کنند.
در بین عشایر متاسفانه تحصیل کمتر برای دختران و زنان وجود دارد و بیشتر آنها مشغول کار با مردان در زندگی می شوند.
عمده دلیل عدم تحصیل مردم عشایر کوچرو بودن آنهاست چراکه در روزهای طولانی در مسیر ییلاق و قشلاق هستند و به همین منظور کمتر دنبال تحصیل هستند.
با نگاه کلی به زندگی عشایر می توان گفت عشایر مردمانی هستند که در عین ساده زیستی مردمانی پر تلاش هستند و بیشتر وقت خود را صرف دامداری می کنند.
مسئولان باید به این قشر برای حل مشکلات معیشتی آنها کمکهای فراوان و امکانات بیشتر اختصاص دهند و از آنها برای تولیدات بیشتر حمایت کنند.
یکی از بزرگترین مشکل مردم عشایر بحث خرید تولیدات فرآوده های دامی است که متاسفانه برخی دلالان این فرآوده ها را با قیمت بسیار پایینی از مردم عشایر خریداری می کنند و به قیمتهای گزاف به فروش می رسانند و درآمد کمی نصیب مردم عشایر می شود در حالی که آنها زحمت اصلی را کشیده اند.
زندگی عشایر در عین سادگی خود یک جاذبه مهم گردشگری برای مردم شهرهاست چراکه با کمترین امکانات بیشترین تلاشها را در زندگی انجام می دهند.