به گزارش خبرگزاری مهر، "اد حسین" کارشناس ارشد مطالعات خاورمیانه در شورای روابط خارجی می نویسد: برخی از شجاع ترین، شریف ترین زنان و مردانی که من در ارتش آمریکا با آنها دیدار کرده‌ام عقیده دارند که دخالت نظامی [در کشوری] برنده شدن در یک مناظره تلویزیونی یا باهوش به نظر رسیدن در توییتر نیست. سازمان ملل متحد حمایت از گزینه نظامی برای پایان درگیری‌ها در حمص سوریه را قبول ندارد و این در حالی است که مفسران ارشد آمریکایی از ناتو و اتحادیه عرب می خواهند تا دخالت نظامی بکند.
وی می نویسد: دخالت نظامی در واقع به این معنی خواهد بود که آمریکا بار دیگر بار سنگین جنگ را بر دوش خواهد کشید. در عملیات اخیر ناتو در لیبی ، آمریکا 75 درصد از اطلاعات شناسایی، تجسسی سوختگیری هواپیماها و جاسوسی را فراهم آورد. سوریه لیبی نیست و ناتو بدون آمریکا نمی تواند کاری از پیش ببرد. بنابر این در اصل ما باید بهانه ناتو و اتحادیه عرب برای دخالت را متوقف کنیم، زیرا که پذیرش این بهانه دخالت بین المللی نیست. اما دخالت ارتش آمریکا به عنوان دخالت در یک کشور اسلامی دیگر تلقی خواهد شد و بلحاظ بُعد اسلامی این مسئله حائز اهمیت است. به خاطر درس‌های لبنان، عراق، فلسطین و افغانستان که در آنها دخالت به طور اجتناب ناپذیری منجر به اشغال و بوجود آمدن اسلام گرایان رادیکال با درجه‌های متفاوت شد.
در ادامه این مطلب آمده است: انگیزه از دخالت نظامی آمریکا هر چه باشد ما نیاز داریم تا قبل از اینکه به فکر قرار دادن نیروهای مسلح آمریکا در خطر باشیم به پرسش هایی که از سوی مالیات دهندگان آمریکایی مطرح خواهد شد پاسخ دهیم.
اد حسین می نویسد: من بر این باورم که دخالت نظای در سوریه بی حد و اندازه برای ایالات متحده مضر خواهد بود. این باور من از آنجا نشات می گیرد که من طی دوره اشغال عراق از سوی آمریکا و در دوره های دیگر به طور متناوب در سوریه زندگی کرده ام. من دریافته ام که سوریه کشور مخلوطی از قومیت ها و فرق و قبایل و گروههای مذهبی و شکننده است. در مؤسسات تحقیقاتی در آمریکا و رسانه ها بر طبل جنگ کوبیده می شود اما جنگ هزینه‌زا است.