امیرهوشنگ عباس‌زاده، عضو بازنشسته هیئت علمی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی در گفتگو با خبرنگار مهر با تأکید بر این امر که نقش خطیر رسانه‌ها برای بعضی از مسئولان روشن نشده‌است، بیان کرد: برخی مسئولان کشور به مسئله شفاف‌سازی اهمیت نمی‌دهند و نمی‌خواهند مردم از بیشتر فعالیت‌ها و کاری که انجام می‌دهند، باخبر شوند.
وی با اشاره به اینکه ما در عصر ارتباطات زندگی می‌کنیم، ادامه داد: بر این اساس همه باید در محیط اجتماعی‌ای که زندگی می‌کنند از اتفاقات فرهنگی، سیاسی و اجتماعی مطلع باشند و به همین دلیل نیز باید حقایق را اطلاع‌رسانی کنیم و در کنار آن نیز بازخورد لازم و یا همان اطلاع‌یابی را دریافت کنیم.
عباس‌زاده با بیان اینکه مدیران، مسئولان و خبرسازان بدانند که باید از طریق اطلاع‌رسانی با مردم در تعامل باشند، گفت: به وسیله این تعامل، تفاهم ایجاد و در این صورت فردی که در رأس جامعه قرار دارد، دربین مردم مقبول واقع می‌شود.
کارشناس ارتباطات در ادامه به اشکالات عدم پذیرش این روند تعامل از طریق اطلاع‌رسانی اشاره کرد و افزود: در این شرایط است که رسانه‌های خارجی که غرض‌ورزانه و در جهت تخریب فعالیت می‌کنند، کار را به دست می‌گیرند و شایعه در جامعه ترویج پیدا می‌کند.
وی با اشاره به اینکه در شایعه 6 عنصر خبر کامل نیستند، تأکید کرد: در نتیجه اخبار غیرواقعی در جامعه منتشر می‌شود و مردم که تشنه اطلاعات هستند، در جریان اخبار ساختگی قرار می‌گیرند. مردم زمانی که از طریق اطلاعات سیراب نمی‌شوند بیشتر به شایعه پناه می‌برند و به این ترتیب رسانه‌های خارجی در کانون توجه قرار می‌گیرند.
عباس‌زاده ادامه داد: رسانه‌های خارجی ناامیدی و دلسردی را ایجاد و افکار عمومی را بازیچه می‌کنند. اینجاست که نقش رسانه به ویژه براساس ارتباطات آنها با مردم اهمیت پیدا می‌کند و این اهمیت باید برای مدیران روشن شود. مدیران باید باور کنند که از طریق رسانه‌های دیداری و شنیداری و انتقال اطلاعات با مردم ارتباط برقرار و جایگاه خود را تثبیت می‌کنند.
این کارشناس روابط عمومی ادامه داد: مسئله روابط عمومی‌ها در این نقطه مطرح می‌شود. این وظیفه روابط عمومی‌هاست که گزارش خوب از عملکرد مسئولان ارائه دهند. زمانیکه بتوانیم از عملکرد خودمان گزارشی مناسب مطرح کنیم، مسلما خوش‌نامی و اعتبار را به ارمغان می‌آوریم.
وی تصریح کرد: رسانه‌ها باید با واحدهای روابط عمومی تعامل همیشگی داشته باشند و در این ارتباط است که می‌توان جایگاه رسانه را برای مسئولان روشن کرد.
عباس‌زاده در پاسخ به این پرسش که آیا روابط عمومی‌ها در کشور ما قادر به انجام چنین مسئولیتی هستند، گفت: نزدیک به 58 سال است که روابط عمومی وارد کشور ما شده‌است، در غرب این عمر به 105 سال رسیده و به همین دلیل نیز آنها در بخش روابط عمومی به تکامل بالایی رسیده‌اند و ایران در این راه هنوز در حالت نوباوگی به سر می‌برند.
وی تصریح کرد:متأسفانه روابط عمومی‌ها در ایران هنوز به خودباوری لازم نرسیده‌اند و کار خود را تا اندازه‌ای که لازم است مهم نمی‌دانند. روابط عمومی در ستاد سازمانی بالاترین مقام را دارد، اما اکنون روابط عمومی‌ها این جایگاه را نپذیرفته‌اند و خود را در سطح قرار می‌دهند.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه اغلب روابط عمومی‌ها اصول ارتباطات را نمی‌شناسند، تصریح کرد: به طور مثال در حال حاضر هر روابط عمومی در هر سازمانی سایتی را طراحی می‌کند که به روز نیست و اعتبار و جامعیت و سایر اصول خبر در آن رعایت نمی‌شود.
عباس‌زاده تأکید کرد: روابط عمومی در کل یک کار تخصصی است و شخصی که در این حرفه مشغول به کار می‌شود، باید تحصیلات آکادمیک در این حوزه را داشته باشد و از نظر ذاتی نیز باید یک فرد ارتباطی باشد وبه این سبک بیاندیشد. زمانیکه واژه ارتباط در روابط عمومی جا افتاد، می‌توانیم انتظار داشته باشیم که رسانه‌ها نیز در بخش اطلاع‌رسانی به موقع پیشرفت کنند.
وی در ادامه به مشکل روزنامه‌خوانی در کشور و تیراژ پایین روزنامه‌ها به نسبت جمعیت اشاره کرد و افزود: البته سایت‌ها و وسایل ارتباطی دیگری نیز وجود دارند که جای روزنامه را گرفته‌اند، اما باید ببینیم که آیا همه آحاد مردم امکان دسترسی به اینترنت را دارند و آیا در سبد خانوار جامعه جایی برای هزینه در این حوزه وجود دارد. زمانیکه توجه به فرهنگ روزنامه‌خوانی در کشور مورد قصور قرار گیرد، گرایش مردم به سوی رسانه‌های خارجی و انحراف ناشی از اطلاع‌یابی از طریق این رسانه‌ها به امری طبیعی تبدیل می‌شود .