به گزارش خبرنگار مهر، در حوزه انتخابیه همدان 30 کاندیدا در این عرصه اعلام حضور کرده اند که برخی از این کاندیداها چهره سیاسی، برخی چهره علمی و برخی دیگر نیز چهره فرهنگی دارند.
صرف نظر از این که کدام یک از کاندیداها در این حوزه انتخابیه به نمایندگی از مردم به مجلس راه خواهند یافت، در حوزه‌های مختلف انتظارات و مطالباتی از آنان وجود دارد که باید به آنها پاسخ دهند.
گرچه وظیفه اصلی نمایندگان مجلس قانونگذاری است، اما به علت در اختیار داشتن اهرم‌های مختلف، قادر به ورود به حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی هستند و می‌توانند با به کارگیری این اهرم‌ها به پیشرفت و توسعه بخش‌های گفته شده، کمک کنند.
توجه به پروژه های عمرانی مد نظر باشد
بدون اغراق می‌توان گفت که در بیلان کاری هر مسئولی اعم از رئیس جمهور، نماینده، مدیرکل و... آنچه بیش از همه اهمیت دارد، حوزه عمران و آبادانی است.
در حوزه عمران در شهرستان همدان طرح‌های مختلفی وجود دارد که توجه به آنها ضروری است.
از جمله این طرح‌ها می‌توان به پیگیری طرح مسکن مهر، تکمیل طرح آبرسانی از تالوار به همدان، تکمیل طرح احداث پتروشیمی‌های سه گانه‌ای که سال‌هاست با حرکت لاک‌پشتی پیش می‌رود و قسمتی از آن نیز بر زمین مانده، بزرگراه‌ها و پرو‌ژه‌های شهری همدان که از گوشه و کنار این شهر سر بر‌آورده اند، اشاره کرد.
سرعت عمل در اجرای راه آهن همدان- تهران- سنندج خواسته مردم است
طرح راه آهن همدان- تهران- سنندج نیز از دیگر طرح های در دست اجرا در این منطقه است که پس از کش و قوس‌های فراوان وارد فاز اجرایی شده، اما انتظار مردم بر آن است که این راه آهن زودتر تکمیل شود تا کندی کار باعث هدررفت هزینه نشود.
از نگاهی دیگر با وجود آنکه همدان از شهر‌های کهن ایران زمین است در مقایسه با سایر استان‌های قدیمی از جمله یزد، اصفهان، فارس، آذربایجان شرقی، تهران و حتی شهر‌های همجوار خود مانند اراک، زنجان و قزوین پیشرفت قابل قبولی نداشته است و دلیل آن را باید در عملکرد مدیران و قانونگذاران این مردم جست.
بیکاری در همدان نیازمند چاره اندیشی مسئولان
در سال‌های اخیر، استان همدان همواره از نرخ بالای بیکاری در رنج بوده است که متأسفانه بخش عمده‌ای از بیکاری در این استان به افراد تحصیل کرده و دانش آموخته مربوط می شود.
شمار جمعیت تحصیل کرده بیکار در استان همدان در سال‌های اخیر روند صعودی در پیش گرفته و در سایه اهمال و کم کاری‌های مسئولان به معضلی پیچیده تبدیل شده که حل آن با اقدامات مقطعی، سطحی و بدون پشتوانه علمی و منطقی امکان‌پذیر نیست.
برهمین اساس از نمایندگان بعدی شهرستان انتظار می‌رود که با هم‌اندیشی با دلسوزان و نخبگان و نیز رایزنی با مسئولان مربوط، به طور ریشه‌ای با این معضل برخورد کرده و اجازه تبدیل "معضل" به "بحران" را ندهند.
شمار تحصیل کرده های بیکار در همدان روز به روز بیشتر می شود
مردم دیگر از آمارهایی که هر از چندی نوید کاهش نرخ بیکاری را در همدان می‌دهد، خسته شده‌اند چراکه به عینه می‌بینند که هر قدر آمار بیکاری کاهش می‌یابد تعداد بیکاران تحصیل کرده که بعد از فراغت از تحصیل سربار خانواده می‌شوند، افزایش می‌یابد.
نمایندگان منتخب باید از طریق اصلاح موانعی که در همدان برای سرمایه‌گذار وجود دارد و در حقیقت سرمایه‌گذار را از استان فراری می‌دهد به فکر راه حل این موضوع باشند.
همچنین با توجه به اینکه صنعت گردشگری در هر کشور یکی از صنایع درآمدزا محسوب می‌شود، ریشه‌یابی کنند که چرا این صنعت با وجود داشتن جاذبه‌های توریستی و تاریخ کهن در همدان از نظر درآمدزایی و ایجاد اشتغال راکد است.
گردشگری همدان در درآمدزایی برای استان به کار گرفته شود
و این در حالی است که در برخی از شهرستان‌های کوچک، تنها وجود یک جاذبه باعث رونق گردشگری و در کنار آن ساخت هتل و سایر زیرساخت‌های درآمدزا شده است.
به جرأت می‌توان ادعا کرد که در همدان مقوله‌ای به نام صنعت دچار مرگ تدریجی است و این در حالی است که آرمان تمام جوامع، صنعتی شدن و دستیابی به پیشرفت بیشتر است.
از آنجایی که اقتصاد شهرستان همدان تا حدود زیادی تک بُعدی و متکی به کشاورزی آن هم به صورت تولید و نه فرآوری محصولات بوده و هست، با این اوضاع و احوال اقتصاد این شهرستان با رکودی بزرگ مواجه شده است.
نبود صنعت در این منطقه، بیش از پیش باعث بیکاری شده و بدیهی است که نمایندگان نهمین دوره مجلس همدان باید با تلاش برای احداث کارخانجات مختلف و رونق‌بخشی به صنعت شهرستان و نیز اتصال هرچه سریع‌تر همدان به بازارهای تجارت، زمینه شکوفایی کار و تولید را در این شهرستان فراهم کنند.
کشاورزی همدان در ارتقا جایگاه صادرات استان همدان فراموش نشود
همچنین به علت آنکه بیشتر زمین‌های کشاورزی این استان به کشت محصولاتی اختصاص دارد که در زمینه صادرات خوب درخشیده‌اند، نمایندگان باید تلاش کنند با احداث کارخانجات تبدیلی و تبدیل محصولات خام به محصولات فرآوری شده علاوه بر جلوگیری از "خام فروشی" این محصولات که زحمات کشاورزان را به باد می‌دهد، باعث پدیدار شدن صنعت تبدیلی در این شهرستان و به تبع آن رونق کار و تولید و ایجاد ارزش افزوده بیشتر شوند.
فرهنگ، مظلومی که مهجور مانده است
متأسفانه همدان با داشتن عنوان "پایتخت تاریخ و تمدن" هنوز نتوانسته از این عنوان مهم در راستای اعتلای فرهنگ مردم این دیار و شناساندن آن به دنیا تلاش کند.
فرصت‌های بی‌شمار فرهنگی که به دلیل کوتاهی مسئولان امر، همدان آنها را از دست داده و باعث شده که همدانیها داغدار فرهنگ باشند.
نبود مدیری توانمند در حوزه فرهنگ و ارشاد اسلامی، نداشتن برنامه‌های جذاب برای جوانان به مناسبت‌های مختلف، نبود فضای نشاط در این شهر، حمایت نکردن از هنرمندان که باعث دلسردی آنان و مهاجرت به سایر استانها شده، تنگ‌نظری‌ها و در یک کلام ضعف مدیران و متولیان حوزه فرهنگ، همدانی‌های متمدن را به افرادی کم تحمل و افسرده تبدیل کرده و معضل و مشکلات خانواده‌ها را دو چندان نموده است.
مدیران توانمند در حوزه‌های فرهنگی و فرهنگ‌ساز همدان به کار گرفته شود
بنابراین لازم است وکلای آینده این مردم با کمک و همیاری دیگر نهادهای فرهنگی و اجرایی، در درجه اول مدیری توانمند برای حوزه‌های فرهنگی و فرهنگ‌ساز استان انتخاب و بعد شرایط برپایی نمایشگاه‌ها و جشنواره‌های فرهنگی – هنری را در این شهرستان مهیا کنند تا در این جشنواره‌ها علاوه بر شناسایی پتانسیل‌های فرهنگی – هنری و قدردانی از فعالان این حوزه، زمینه‌های رشد فرهنگ و هنر این شهرستان فراهم شود که این امر خود در ایجاد اشتغال، رونق صنعت گردشگری و نیز معرفی هرچه بهتر پتانسیل‌های ناب، اما فراموش شده هنرمندان و فرهنگیان موثر خواهد بود.
ظرفیت های گردشگری همدان نادیده گرفته می شود
همدان به عنوان پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین به علت وجود اماکن تاریخی دیدنی چون آرامگاه باباطاهر و بوعلی سینا، کتیبه گنجنامه، گنبد علویان، مجسمه شیرسنگی، سایت هگمتانه و قبور مطهر امامزادگان مختلف چون امامزاده عبدا...(ع)، شاهزاده حسین(ع) و بی‌بی خاتون (گرجی خانم) امامزاده محسن(ع) امامزاده یحیی(ع) و نیز دارا بودن تفرجگاه‌های طبیعی مانند عباس‌آباد، آبشار گنجنامه، تاریک‌دره و... دارای پتانسیلی قوی در زمینه توریسم است که متاسفانه این پتانسیل‌ها، تاکنون مورد غفلت قرار گرفته است.
این شهر با قدمت دیرینه خود سرزمین مادها بوده و معماری و طراحی‌های بی‌نظیری در میدان اصلی شهر که با ساخت و سازی زیبا به شش خیابان ختم می‌شود را در خود دارد.
اما افسوس که همه آثار به جا مانده از بزرگان غباری از فراموشی به خود گرفته است و به جای آنکه جاذب توریسم باشد با زیرساخت‌هایی که باید برای آنها فراهم می‌شده، اما نشده است، توریسم را از خود دور می‌سازد.
حاشیه شهر همدان فراموش نشود
و اما حاشیه شهر همدان که امسال مانور مسئولان برای توانمندسازی آن قدرت گرفته بود، همچنان درگیر مسائلی است که مردم این مناطق را از داشتن امکانات لازم بی‌بهره نموده است.
این در حالی است که رهبر معظم انقلاب در سفر سال 83 به همدان توانمندسازی این مناطق را مورد تأکید قرار دادند و پس از آن در دو سفر رئیس جمهور به استان، این مسئله اعتباری کلان را به خود اختصاص داد.
مردم از عملکرد مسئولان گلایه‌مند هستند و مسئولان هردم از توانمند نمودن این مناطق سخن می‌گویند. به راستی آیا مردم این مناطق در زمان حیات خود توانمندی محلات خود را شاهد خواهند بود یا این آرزو به نسل‌های بعد خواهد رسید؟
مردم انتظار دارند نمایندگان پس از انتخاب شدن هم، نیم نگاهی به این محلات البته نه به قصد جمع کردن رأی برای آینده خود؛ بلکه برای رضای خدا و حل مشکلات بی‌شمار مردم داشته باشند تا به واقع مشخص شود که آنان قانونگذاران خوبی برای مردم هستند.
جوان روستایی به خود نمی‌بالد
البته روستاها نیز از این قاعده مستثنا نیستند چراکه دیگر یک جوان روستایی به روستایی بودن خود نمی‌بالد و همیشه در اندیشه آن است که از روستا به شهر مهاجرت کند.
این گفتار برای زیر سؤال بردن خدمات انجام شده نیست، بلکه به این دلیل آورده شده که مردم روستا اعتقاد دارند که در مقایسه با مردم ساکن در شهر در حق آنان ظلم شده است.
نبود مرکز فرهنگی تفریحی در روستاها، نبود امکانات آموزشی، نبود زمینه‌های اشتغال، حمایت نشدن کشاورزان از مشکلات یک روستایی نجیب پرتلاش و کم توقع است که او را به حاشیه شهر می‌کشاند و سریال "مهاجرت و حاشیه شهر" را دیدنی می‌کند.
مشکلات همدان که شهروندان در گفتگویی آن را یک به یک بیان می‌کردند تا حداقل در این روزهای نزدیک به انتخابات وکلای خود را متوجه کنند، زیاد است.
گروه‌های مختلف مردم به این امید که منتخب آنان پس از رسیدن به بهارستان بتواند با تدوین یا اصلاح قانونی مشکلات را حل کند، روزگار می‌گذرانند.
حال اینکه شعار‌ها، وعده‌ها و تعهدات و اخلاق، عدالت طلبی، احساس تکلیف کردن و در یک کلام برای رضای خدا کار کردن نامزد‌ها تا چه حد درست باشد را باید به پس از 12 اسفندماه و ورود نمایندگان همدان به مجلس و عملکرد آنان در چهار سال نمایندگی بسپاریم و در پایان سال 94 به قضاوت در این خصوص بنشینیم.