به گزارش خبرنگار مهر، محمد درویش شنبه شب در همایش بزرگداشت ایران و سنت‌های ایرانی با اشاره به مجموعه مسائلی که میراث ملی کشور را خراش می‌دهد، افزود: باید توجه داشت که در عرصه‌های مختلف توجه جدی داشته باشیم.
وی اظهار داشت: باید ساخت هر چیزی تخصص همراه با آن باشد در غیر این صورت آن میراث ملی را خراش می‌دهد.
وی در این خصوص به سد کوریت در نزدیکی طبس اشاره کرد و اظهار داشت: این سد در سال 1384 افتتاح شد و نقطه احداث آن نیز درست در نقطه‌ای است که پدران ما در 700 سال پیش یک سد باستانی احداث کرده بودند که از این سد با عنوان بزرگترین و مرتفع ترین سدهای جهان یاد شده است.
پدران ما در 700 سال پیش، بیش از اکنون دبی و حجم آب را می‌شناختند
درویش ادامه داد: نکته قابل توجه اینجاست که پدران ما در 700 سال پیش، بیش از اکنون علم داشته و دبی و حجم آب را می‌شناختند چون تا کنون هیچ وقت این سد بیش از آنچه پدران ما در گذشته ارتفاع این سد را پیش بینی کرده بودند آبگیری نشده است.
این کارشناس محیط زیست یادآور شد: مجموعه این مسائل است که میراث ملی کشور را خراش می‌دهد.
زمین زیر پای ما در حال فرو رفتن است
درویش در ادامه سخنان خود به وضعیت نامناسب زمین و آبهای زیرزمینی نیز اشاره‌ای کرد و گفت: زمین زیرپای ما در حال فرو ریختن است که در واقع این امر به نشانه مرگ سرزمین و مرگ دیار زنده رود است که اکنون آغاز شده است.
وی گفت: این موضوع مبین این اصل است که میزان بهره برداری از آبهای زیرزمینی بیشتر از میزان بهره‌بردای از آبهای طبیعی است.
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور تصریح کرد: در واقع در کشور ایران نوعی بدهکاری اکولوژیک ایجاد شده است.
دیگر آبی برای مصرف باقی نمانده است
وی در ادامه با اشاره به افزایش مصرف بی رویه آب در ایران اظهار داشت: وضعیت تخلیه آبهای زیر زمینی در ایران از سال 1351 الی 1389 در ایران ابتدا یک شیب بسیار زیادی داشته اما بعد این شیب کم می‌شود که البته این کم شدن شیب مصرف آب به دلیل افت آبهای زیر زمینی است و در واقع دیگر آبی برای بالا کشیدن وجود ندارد.
درویش در ادامه سخنان خود با اشاره به افت 2.1 میلیارد متر مکعب آب در استان فارس و تراز منفی آب در این استان گفت: فارس زمانی قطب تولید گندم در کشور بوده است و هنوز نیز به شمار می‌رود اما باید سنجید که این میزان مصرف آب در این استان چه بهایی دارد.
وی تصریح کرد: خشک شدن بختگان، پریشان، مهارلو و .... همه بهای چنین کشت‌هایی است.
درویش در ادامه با اشاره به اینکه نمایندگان مجلس باید در خصوص حراست از محیط زیست نیز با علم چاره اندیشی کنند اظهار داشت: به طور مثال تصویب قانون برداشت آب و صدور مجوز برای چاه‌هایی که در دشتهای ممنوعه از جمله قانون‌هایی است که بدون علم صادر شده و دلیل آن این است که نمایندگان بیشتر شعار رفع معزل بیکاری، گرانی و مسائلی از این قبیل را دنبال تا مسائلی نظیر رفع مشکل ریزگردها، بیابانها، تالابها پیگیری نمایند.
افت دو متری آب در 70 درصد از دشتهای اصفهان
این کارشناس محیط زیست با اشاره به افت 30 سانتی متری آب در دریاچه ارومیه تصریح کرد: این موضوع در حالی است که در بیش از 70 درصد از دشتهای اصفهان افت دو متری آب را شاهد هستیم.
درویش حاصل این افت آب را خشک شدن مناطقی چون خور دانست و یادآور شد: زنگ خطر این خشکسالی در سال 1980 به صدا درآمد.
وی از استان اصفهان با عنوان بدهکارترین استان کشور از منظر اکولوژیک یاد کرد.
این کارشناس محیط زیست در ادامه سخنان خود به جانمایی غلط سد گتونه نیز اشاره کرد و گفت: این سد در کنار گنبدهای نمکی جانمایی شد و برای حل مشکل نیز ابتدا زمین‌های کشاورزی را خریداری کردند تا با کشیدن حصار سنگ نمکی را مصون داشته اما در نهایت وقتی پتوی رسی دوام نیاورد باعث شد تا EC آب در این منطقه 200 درصد بیش از خلیج فارس باشد.