به گزارش خبرنگار مهر، مفهوم مالکیت زمانی به این معناست که عده ای از مالکان به صورت مشترک مکانی را خریداری کرده و سپس هر یک از آنها مدت زمان خاص را از آن استفاده می کند. ایده مالکیت زمانی نخستین بار در سال های 1960 در کشور های اروپایی مطرح شد . این طرح سبب شد تا املاک مشخصی که بیشتر مکان های تفریحی و سیاحتی بود از طریق برنامه های مالکیت زمانی در اختیار افراد قرار گیرد. در این نوع توافقنامه گروهی از مردم به صورت مشترک یک تفریحگاه را خریده و برای استفاده مشترک نگهداری می کردند.
به عنوان مثال در یکی از هتلهای جزیره کیش برای 12 هفته مالکیت یک اتاق دو تخته در هتل 5 ستاره به مدت 24 سال، 50 میلیون تومان قیمت گذاشته شده است. این رقم بنا به مدت اقامت در هتل کمتر نیز می شود.
با این حساب اگر فردی از یک مکان اقامتی – تفریحی بخصوصی لذت می برد اما امکان خرید و تصاحب آن را ندارد یا برای وی اقتصادی نیست که برای چند هفته تفریح سالیانه در آن مکان قسمت بسیاری از سرمایه خود را صرف خرید آن کند و از سوی دیگر نگران این موضوع باشد که نتواند از آن مکان (یا هر دارایی دیگر) در زمان مطلوب خود استفاده نماید ، با استفاده از مالکیت زمانی می تواند حضور خود در زمان مطلوب را در آنجا تضمین کند.
از سوی دیگر این طرح معایبی نیز دارد از آن جمله که زمانهای مطلوب در اختیار همه افراد قرار نمی گیرد و فرد به دلیل حضور شرکای دیگر نمی تواند در هر زمان دلخواه از این مکان استفاده کند.
به دلیل همین مشکلات و استقبال نکردن سرمایه گذاران از طرح، ناصر قاسمی نیا، معاون گردشگری سازمان منطقه آزاد کیش در گفتگو با خبرنگار مهر، طرح مالکیت زمانی را شکست خورده اعلام کرد و گفت: تنها تعداد محدودی این طرح را اجرا کردند و آنچنان که باید با استقبال زیادی رو به رو نشد.
وی گفت: شاید دلیل آن نبود تبلیغات باشد و یا اینکه این موضوع به خوبی در بین مردم جانیفتاده است وگرنه بسیاری از کشورها آن را اجرا می کنند. در هر دو صورت در جزیره کیش تنها دو مرکز اقامتی هم اکنون پذیرای سرمایه گذاران در این طرح هستند.
اما مسکوت ماندن فعلی این طرح باعث شد تا مدیرکل دفتر امور مراکز و خدمات گردشگری به بررسی مالکیت زمانی بپردازد و در گفتگو با خبرنگار مهر از ضابطه مند شدن مالکیت زمانی خبر دهد.
مرتضی شریفی گفت: به زودی قوانین و مقررات و نحوه اجرای آن در هتلهای کشور بازبینی و اصلاح می شود به این ترتیب می توان شاهد استقبال از طرح مالکیت زمانی بود.
طرح مالکیت زمانی مراکز اقامتی اگر چه با نام تایم شرینگ در بین سرمایه گذاران و متقاضیان شهرت یافته اما شکل دیگری از این طرح را می توان در اجاره ویلاها در شهرهای گردشگری کشور مشاهده کرد چرا که متقاضیان استفاده از این اماکن نیز تعدادی از اتاقهای یک ویلا را برای مدتی خاص اجاره می کنند. در هر حال باید دید معاونت گردشگری سازمان میراث فرهنگی چه شرایط و ضوابطی را برای احیای این طرح گردشگری ارائه می کند.