به دنبال دستاورد جدید دانشمندان برای بازگرداندن بینایی به یک موش نابینا، این امید قوت گرفته بینایی به انسان نیز بازگردد لذا تکنیک های جدید برای این منظور که دربرگیرنده یک دوربین کوچک هستند ظرف یک تا دوسال آینده روی انسان مورد آزمایش قرار می گیرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، شیلا نیرنبرگ عصب شناسی که روی این تکنیک کار کرده اظهار می دارد که امید نهایی در این رابطه این است که نابینایان بتوانند الگوهای تصاویر را تشخیص داده، صورت افراد را مشاهده کنند، در سوپرمارکت راه بروند و برای مثال جنس مورد نظر خود را انتخاب کند و بچه ها را تشخیص دهند.

وی افزود: تحقق این امر بسیار مهیج است و تصور تحقق آن برای بیماران نابینا بسیار شگفت انگیز است.

نخستین افراد ذینفع از این تحقیقات افراد مبتلا به دژنراسیون ماکولا هستند.

 دانشمندان توانستند بینایی را بار دیگر به یک موش نابینا بازگرداند و این بینایی به قدری خوب بود که موش می توانست تصویر صورت یک کودک را تشخیص دهد

ژنراسیون ماکولا (Macular degeneration) ، یا تباهی لکه زرد، شایعترین علت کوری در افراد مسن است.

در این بیماری ماکولا یا لکه زرد تخریب می‌شود. ماکولا قسمت حساس به نور شبکیه و مسئول دید مستقیم و واضح است که برای کارهای دقیق مثل خواندن و رانندگی لازم است.

دژنراسیون ماکولا در افراد بالای 65 سال شایعتر بوده و زنان بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند. اکثر موارد این بیماری با افزایش سن بوجود می‌آیند. این بیماری می‌ تواند عارضه بعضی داروها نیز باشد. همچنین به نظر می‌ رسد ارث نیز در ابتلا به این بیماری نقش داشته باشد.

این بیماری بر 500 هزار بریتانیایی تأثیرگذار بوده و گفته می شود که این آمار ظرف 25 سال آینده همزمان با مسن شدن جمعیت سه برابر می شود.

A تصویری از یک دید عادی، B و C  نشان دهنده تصویری است که موش نابینا پس از این درمان جدید مشاهده کرده است و تصویر D نشان دهنده تصویری است که موش پس از استفاده از روش درمانی کنونی مشاهده می کند

درحال حاضر درمانهای معدودی و نه علاج کامل برای این وضعیت وجود دارد که انجام کارهای روزمره را چون مطالعه کردن، رانندگی کردن و تماشای تلویزیون دشوار یا غیر ممکن می کند.

دانشمندان تاکنون تراشه های قابل کاشتی تولید کرده اند که می تواند بخشی از بینایی را به حالت اول بازگرداند.

این درحالی است که دکتر نیرنبرگ اظهار می دارد که تکنیک وی تصویری واضح تر فراهم می کند، در حقیقت این تصویر به تصویر عادی شباهت بیشتری دارد.

وقتی به چیزی نگاه می کنیم نور وارد سلولهای شبکیه می شود و تصویر در پشت چشم تشکیل می شود و به سیگنالهای الکتریکی تبدیل می شود که برای پردازش تصاویر به مغز ارسال می شوند.

برای مثال این سیگنالهای الکتریکی با الگوی تصویر یک سگ رمز گذاری شده که با یک گربه و یک بچه متفاوت است.

در بیماری دژنراسیون ماکولا که با بالا رفتن سن ایجاد می شود، سلولهای شبکیه که نور را می گیرند از بین رفته و این امر موجب می شود که اطلاعات کمتری به مغز برسد و تصویر واضحی تشکیل نشود.

اما دکتر نیرنبرگ راه فرعی برای این سلولها یافته که می توانند اطلاعات رمز گذاری شده را مستقیم به مغز ارسال کند. وی همچنین روی این مسئله که چگونه می تواند این اطلاعات را رمزگشایی کرد نیز کار کرده است. از این رو در این روش درمانی تصویری که تشکیل می شود واضح تر است و صرفا بر جمع کردن نور و ارسال اطلاعات به مغز تمرکز کرده است.

 محققان امیدوارند که این پیشرفت بتواند به درمان جدیدی برای انسانها منتهی شود و بتواند بینایی بسیاری را به حالت اول بازگرداند

نتایج این آزمایشها که روی موش انجام شده و نشان می دهد که این تکنیک برای ایجاد تصویر شبیه به دید عادی موثر بوده در مجله روشهای علوم آکادمی ملی منتشر شده است.

دکتر نیرنبرگ از کالج پزشکی ویل کورنل در نیویورک درحال حاضر روی چشم میمون کار می کند و قرار است نخستین آزمایش انسانی را ظرف یک تا دوسال آینده انجام دهد و اگر این آزمایش موثر و ایمن باشد دستاوردهای آن بین 5 تا 7 سال گسترش می یابد.