به گزارش خبرنگار مهر، تلاش نمایندگان برخی استانها برای تجزیه و الحاق دو هزار هکتار از پارک ملی گلستان در ماههای اخیر نگرانیهایی را بین دوستداران حفاظت محیط زیست ایجاد کرده است.
بر اساس نامه شماره 21415/91 مورخه 16 مردادماه 91 دفتر مدیرکل دفتر ریاست سازمان و دبیرخانه شورای عالی محیط زیست مقرر شد که دو هزار هکتار از اراضی پارک ملی گلستان از منطقه حفاظتی خارج و به همان میزان از سایر مناطق به ظرفیت استان اضافه شود.
یک کارشناس محیط زیست و رئیس سابق پارک ملی گلستان در پیگیری خبرنگار مهر گفت: یکپارچگی مدیریت پارک ملی از نظر کارشناسی مشکلی برای مدیریتها و مناطق پیش نمی آورد.
رمضانعلی قائمی افزود: پارک ملی گلستان دارای قابلیت است و همه مجموعه هایی که در پارک است دارای ارزش هستند.
وی اظهار داشت: حتی در شرایط پیروزی انقلاب نیز این منطقه یکپارچگی مدیریت خود را حفظ کرد، زیرا ضرورتش اینگونه بود و یک منطقه بهم پیوسته است.
وی با اشاره به بحث های تجزیه بخشی از پارک ملی گلستان افزود: اکنون با آنکه یک تکه کوچک در سمنان و تکه ای در خراسان شمالی واقع شده است، مدیریت پارک ملی یکپارچه است و سازمان محیط زیست نیز به دنبال تجزیه آن نیست.
قائمی گفت: در برخی موارد، افراد نظرات مختلفی دارند و اظهار نظرهایی در زمینه تجزیه می شود ولی این مسئله اتفاق نخواهد افتاد.
رئیس سابق پارک ملی گلستان بیان داشت: اگر پارک ملی گلستان تجزیه شود، دیگر مناطق جدا شده بصورت پارک نخواهد بود و از نظر مقیاس نیز بگونه ای نیست که بتوان جدا کرد.
وی بیان داشت: به عنوان نمونه اکنون بخشی از پارک ملی در سمنان و یا خراسان واقع شده و یا بخشی از خوش ییلاق در مازندران واقع شده، اما مدیریت ها یکپارچه است.
رمضانعلی قائمی اظهار داشت: به دلایل جعرافیایی و اکولوژیک پارک ملی جدایی ناپذیر است و بعید بنظر می رسد که شورای عالی محیط زیست با این فرضیه و نظر موافقت کند.
وی عنوان کرد: اگر بخشی از پارک به دلایلی مانند شکار و یا دام از آن جدا شود، فردا باید منتظر پیامدهای دیگری نیز بود، از این رو بعید بنظر می رسد که محیط زیست و یا حتی مدیر استان گلستان که خود قبلا رئیس پارک ملی بود، با جدا شدن بخشی از پارک موافقت کند.
قائمی یادآورشد: از سوی دیگر تجزیه پارک ملی گلستان به پیچیدگی اکوسیستم منطقه لطمه وارد می کند.
نماینده مردم کلاله، مینودشت، مراوه تپه و گالیکش نیز در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: زمزمه هایی شنیده می شود که برخی استانها در تلاشند با رایزنی نسبت به تفکیک و تجزیه پارک ملی گلستان اقدام کنند.
عبدالکریم رجبی اظهار داشت: اقدامات انجام شده در حد حرف بوده و چندان جدی نیست و در صورت اقدام عملی برای این کار، مجمع نمایندگان گلستان نیز از ظرفیت هایش برای جلوگیری از این طرح استفاده می کند.
وی یادآور شد: همچنین از ظرفیت دیگر بخش ها مانند مجلس، وزرا و رئیس جمهور بهره خواهیم برد تا فرضیه جدایی و تجزیه پارک ملی نتیجه ندهد.
رجبی گفت: در این زمینه از طریق مجمع پیگری خواهیم کرد تا از پارک ملی گلستان و مدیریت یکپارچه آن حمایت کنیم.
پارک طبیعی و ملی گلستان با وسعت بیش از 91 هزار و 890 هکتار در شرق جنگلهای خزری شمال در استان گلستان واقع و نخستین پارک در ایران بوده که عنوان پارک ملی را به خود اختصاص داده است.
این پارک ملی 19 مرداد 1336 به نام منطقه حفاظت شده "آلمه وایشکی" تحت حفاظت کانون شکار قرار گرفت و در 22 فروردین 1343 به نام پارک وحش نامگذاری شد.
همچنین در سال 1353 پس از اصلاح قانون شکار و صید، عنوان پارک وحش به پارک ملی تغییر داده شد و به دلیل موقعیت ممتاز این پارک و جاذبه های فراوان زیستی، پارک ملی گلستان در سال 1977 از سوی سازمان یونسکو عنوان "ذخیره گاه کره مسکون" را به خود گرفت.
پارک ملی گلستان نمونه ای بی نظیر از مجموعه پارکهای ملی ایران است که انواع مناظر طبیعی ایران از جنگل پهن برگ شمال و جنگل های ارس تا دشت های کم ارتفاع را در خود جای داده است.
تنوع گیاهی پارک ملی گلستان با بیش از هزار و 362 گونه گیاهی دربر گیرنده یک پنجم گیاهان آوندی ایران است و این منطقه با حدود 17 گونه منحصربفرد مانند زعفران آلمه که در دنیا فقط در این پارک رویش دارند و صدها گیاه با ارزش دیگر مانند نیمی از ارکیده های ایران و اکثر گونه های سم دار ایران در این پارک یافت می شوند.
مناطق حفاظت شده در دنیا که در آن انسان و طبیعت می توانند در تقابل با هم هر دو برنده باشند از سوی برنامه " انسان و کره مسکون" سازمان تربیتی و فرهنگی ملل متحد، ذخیره گاه ژنتی کره نام گرفتند و به عنوان میراث جهانیان پذیرفته شدند.