محمدعلی هاشم زهی فیلمساز و مستند ساز جوان کشورمان در گفتگو با خبرنگارمهر اظهار داشت: امسال مستند «آک، آپ، آس» را در ششمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت دارم که داستان به سفال «کلپورگان» در منطقه بلوچستان و تلفیق آن با «گل فشان» منطقه چابهار می‌پردازد و فیلمی قوم نگارانه با زیر متن فلسفه و هنر است.
وی در خصوص بی توجهی به ساخت مستندهای قوم شناسانه افزود: به نظر من باید در خصوص ساخت مستندهای قوم‌شناسانه آسیب‌شناسی جدی صورت گیرد؛ چون این بخش به مقوله انسان‌شناسی نیز می‌پردازد و متاسفانه فیلمسازان ما نسبت به این موضوع در آثارشان بی‌توجه هستند و یک بخشی از این بی‌توجهی به دانشکده‌های ما نیز برمی‌گردد که در آنجا به مقوله مستند بهای کافی داده نمی‌شود.
هاشم‌زهی اضافه کرد: متاسفانه بیشتر مستندسازان ما به سمت ساخت مستندهایی می‌روند که داستان آن در شهر می‌گذرد و حتی فیلم‌های سینمایی داستانی نیز چنین مشکلی را دارند و در عوض سینمایی دارای تاریخ و قوم شناسی کمتر در حوزه مستند و داستانی ساخته می‌شود و این عاملی می شود که مردم روز به روز از سینمای مستند به دلیل عدم شناخت دور شوند.
وی با اشاره به اینکه مشکل سینمای مستند هزینه و کمبود منابع مالی است ابراز داشت: سخت‌بودن و کمبود هزینه مشکلاتی است که این نوع سینما دارد؛ چرا که مستند‌سازی برخلاف سینمای داستانی هزینه‌بر است و مستندساز باید برای ساخت اثر خود به کوه‌ها و دشت‌ها سفر کند و از نزدیک با جاهایی که امکاناتی در آنجا وجود ندارد، آشنا و با چنگ و دندان فیلم‌اش را خلق کند. به نظرم اگر مستندساز عاشق کارش نباشد نمی‌تواند اثر خوبی را خلق کند و برای مخاطب هم جذاب باشد.
کارگردان مستند «سچکان» در پایان گفت: سینمای مستند در کشور ما خلاف دیگر کشورها حمایت چندانی نمی‌شود؛ من به شخصه خیلی خوشحالم که حداقل جشنواره‌ای به نام «سینما حقیقت» از سوی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی هر سال برگزار می‌شود. به نوعی با این جشنواره فیلمسازان سینمای مستند می‌توانند آثارشان را به نمایش بگذارند و فیلم‌هایشان توسط مخاطبین و منتقدان نقد شود؛ پس من این حرکت مرکز گسترش را به شخصه حرکتی در راستای حمایت از سینمای مستند می‌دانم.