فرج فاضلی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: پشت قلع آبدانان یکی از طرحهای ملی مپراث فرهنگی استان ایلام است.
وی افزود: این قلعه از قسمتهایی مانند در ورودی، بارو، برجها، شاه نشین و تونل انتقال آب ساخته شده است.
فاضلی اظهار داشت: مصالح به کار برده شده در این بنا ملات گچ نیمکوب و سنگ است که در محیط پیرامون قلعه به فراوانی یافت می شوند.
این کارشناس ارشد باستان شناسی گفت: مساحت این بنا حدود هفت هزار متر است و باروی بیضی شکل قلعه دورتا دور قلعه فرا گرفته و در قسمتهایی از بین رفته و در سالم ترین جاها ارتفاعی حدود چهار متر دارد.
وی گفت: قطر این دیوار متغییر بین 90 سانتیمتر تا 130 سانتی متر است.
فاضلی افزود: روی دیوار باروی قلعه برجهای به فواصل مختلف ساخته اند که دارای یک درگاه به عرض 90 سانتیمتر با طاق هلالی شکل هستند.
وی ادامه داد: این برجها برای حراست و نگهبانی سربازان و کمانداران ساخته شده اند.
کارشناس ارشد باستان شناسی گفت: در قسمت جنوب شرقی این قلعه ارتفاع از سایر جاها بیشتر است و بخش شاه نشین این قلعه با اتاقهای مسکونی و آب انارها ساخته اند.
فاضلی اظهار داشت: این شاه نشین دارای چهار اتاق در کنار هم و مرتبط به هم دارد و با توجه به پی ضخیم، وجود پلکانی در یکی از اتاقها و حجم آوار و مصالح موجود احتمالا این شاه نشین دو طبقه بوده است.
کارشناس ارشد باستان شناسی گفت: در قسمت غربی قلعه تونلی ساخته شده که تا رودخانه فاصله ای حدود 50 متر داشته که سرپوشیده بوده و دارای پلکانی سنگی است و در حال حاضر فقط چهار متر از سقف آن موجود است این تونل به جهت تامین آب ساکنان قلعه در شرایط بحرانی بوده و احتمالا راه مخفی برای فرار در موقع محاصره بوده است.
وی افزود: این قلعه با توجه به مصالح بکار برده شده در ساخت آن، نحوه اجرای طاقها ، مطالعه و بررسی سفالهای سطحی، پلان و نقشه تپه و مقایسه با سایر آثار دورا ساسانی، متعلق به دوران ساسانی است که در دوران اسلامی هم به حیات خود ادامه داده است.
فاضلی اظهار داشت: کاربرد این بنا به درستی معلوم نیست ولی با توجه به شرایط موجود احتمالا این قلعه مرکزی برای کنترل جاده ها و امنیت کاروانیان و حراست از شهرهای تاریخی پشت قلعه ، جولیان و ... بوده است.
این کارشناس افزود: در اطراف این بنای باستانی مصالح و پی های ساختمانی مشاهده می شود که احتمالا شهری تاریخی بوده که این قلعه به عنوان محافظ و نگهبان این شهر بوده و در قسمت شمال هم بقایای آسیابی آبی قابل مشاهده است.
فاضلی گفت: این بنای ارزشمند تاریخی در سال 1380در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده وداری حریم مصوب است که هر ساله برنامه های مرمتی واستحکام بخشی در آن انجام می شود.