هشتمین روز از اجراهای صحنه‌ای جشنواره تئاتر فجر با حاشیه‌های جالبی چون حضور دختربچه‌ای چهار ساله در جایگاه خبرنگاران، نارضایتی مخاطبان از دیدن نمایش "قرار" و" سه اجرایی شدن نمایش "1+1" همراه بود.

به گزارش خبرنگار مهر، نمایش"قرار" نوشته طلا معتضدی و کارگردانی سیامک احصائی دوشنبه 9 بهمن ماه در قالب جشنواره سی ویکم تئاتر در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر میزبان علاقمندان تئاتر بود. با وجود استقبال نسبی از این اثر نمایشی، "قرار" نتوانست رضایت مخاطبان تئاتر را به خود جلب کند.

بازی ناموفق توسلی و رضایی

هانیه توسلی و حبیب رضایی بازیگران این نمایش علیرغم تصوری که مخاطبان از آنها داشتند نتوانستند اجرای قابل قبولی از خود به نمایش بگذارند. صدای کم حجم این دو بازیگر در طول نمایش حتی به گوش تماشاگرانی که در ردیف‌های جلو نشسته بودند نمی‌رسید. البته ذات این اثر و تنهایی کاراکترهای نمایش ایجاب می‌کرد که بازیگران با صدایی پایین و زیر حرف بزنند تا تنهایی‌شان بیشتر به چشم بیاید اما بازهم هر دو بازیگر نتوانستند از عهده ایفای نقش دو شخصیت غمگین، مریض و تنها برآیند.

طلا معتضدی نویسنده اثر که مدتی است جذب تلویزیون شده و برخی متن‌های سریا ل "شاید برای شما هم اتفاق بیفتد" را به نگارش درمی‌آورد، این نمایشنامه را هم به سبک و سیاق آثار تلویزیونی و تله‌فیلم‌هایی که این روزها شاهد پخش‌شان هستیم نوشته است. متن نمایش عمدا تلاش می‌کند که اطلاعات زیادی به مخاطب ندهد و تماشاگران باید در خیال خود جواب بسیاری از سوالاتشان را بیابند.

"قرار" علاوه بر بازی بی حس و حال بازیگرانش و کم انرژی ظاهر شدن آنها، ضربه اساسی را از متن خورده است. تنها نکته قابل توجه نمایش طراحی صحنه رئالیستی و جذاب آن است. طراحی زیبای سیامک احصایی تصویرگر نمای داخلی از دو آپارتمان متفاوت است که تماشاگر به صورت همزمان می‌تواند هر دو خانه و اتفاقاتی را که در آن می‌افتد، ببیند.

یک خودکشی بی‌منطق روی صحنه تئاتر

بحث‌های کلیشه‌ای و غیر جذابی که بین دو شخصیت نمایش شکل می گیرد، اعتماد بی منطقی که آن دو بدون اینکه یکدیگر را دیده باشند بینشان شکل گرفته و چت کردن های مدام آنها با هم و در نهایت تصمیمشان برای خودکشی همزمان غیرمنطقی و به دور از سن و سال آنها است. شاید اگر سن شخصیت مرد و زن نمایش کمی پایین‌تر انتخاب می شد رفتار غیرمعمولشان در انتهای کار منطقی‌تر نمود پیدا می کرد. متاسفانه از آنجا که دو شخصیت نمایش در طول این 70 دقیقه هیچ تلاشی برای همذات پنداری و ارتباط با مخاطب نمی‌کنند مرگ انتهایی اثر هم هیچ واکنش یا حداقل احساس همدلی را بر نمی‌انگیزد.

اگر شخصیتها درست و کاملتر تعریف می شدند مخاطب نیز ارتباط بیشتری با آنها بر قرار می کرد. "قرار" به گفته کارگردان اثر قرار بود یک داستان عاشقانه ساده باشد اما سردرگمی کاراکترها و به طبع آن بازیگران نمایش نتوانست تماشگر دلزده این روزها را راضی از سالن بیرون بفرستد.

حضور خبرنگار چهار ساله در تئاتر شهر

نمایش"طوفان" از کشور ایتالیا شب گذشته در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت. قبل از اجرای نمایش جمعیت زیادی جلو درهای سالن اصلی صف بسته بودند تا دوشنبه شب نیز نیز در سالن اصلی تئاتر شهر به دیدن اقتباسی دیگر از یکی از بهترین کمدی‌های شکسپیر بنشینند. طبق معمول این روزها تماشاگران به سختی خود را به سالن رساندند و حتی قبل از آغاز نمایش جلو در ورودی تئاتر شهر به خاطر ازدحام جمعیت درگیری‌هایی هم به وجود آمد.

اما "طوفان" بر خلاف انتظار بازهم نتوانست مخاطبان تئاتر را راضی نگه دارد. علاوه بر کیفیت معمولی اثر و بهره نگرفتن از فرمی جذاب برای ارائه این نمایشنامه پر طرفدار، بالانویسی هم که بر روی آن ترجمه همزمان نمایش نوشته می شد مشکلاتی را برای تماشاگران به وجود آورد. چون این بالانویس به دلیل دکور نمایش بالاتر از حد معمول نصب شده بود و تماشاگران به دلیل سفید بودن نوشته‌ها و دیده نشدن خط‌های بالایی اگر اطلاعی از داستان اصلی نداشتند نمی توانستند با نمایش ارتباط خوبی برقرار کنند.

مهمانان ویژه جای خبرنگاران را اشغال کردند

مسئله قابل توجه دیگر که این روزها بارها به آن اشاره شده است حضور افرادی با بلیت‌های مهمان است که قبل از باز شدن درهای تالار وارد سالن می‌شوند و معمولا در جایگاه خبرنگاران می نشینند. این اتفاق در اجرای "طوفان" نیز رخداد و برخی از اهالی رسانه به دلیل اشغال شدن جایگاهشان جایی برای نشستن نداشتند و در ردیف های بالایی هم به دلیل اینکه تماشاگران با بلیط هایی که شماره صندلی داشت به حق می خواستند سر جایشان بنشینند نمی توانستند جای بگیرند البته این مشکل به صورت مقطعی با همکاری مسئولان روابط عمومی و تالار اصلی حل شد.

یکی از نکات جالب توجه دیگر حضور دختر بچه ای چهار ساله در ردیف خبرنگاران بود که به همراه مادر و پدرش به دیدن نمایش"طوفان" آمده بود. این خانواده به گفته خودشان از آشنایان یکی از مدیران معتبر تئاتر کشور بودند. در طول اجرا این دختربچه  مدام از مادرش درباره نمایشی که می دید و نمی فهمید سوال می کرد و مادر هم مدام سعی در ساکت کردن او داشت.

بهتر بود این خانواده به جای دیدن نمایش"طوفان" به دیدن نمایش"1+1" محصول مشترک ایران و ایتالیا می رفتند که در واقع نمایشی برای کودکان است و ابتدا قرار بوده در جشنواره کودک  نوجوان حضور یابد و به دلیل حاضر نشدن به موقع، اجرا در جشنواره بین المللی تئاتر فجر نصیبش شده است.

"1+1" سه اجرایی شد

نمایش"1+1" به کارگردانی مشترک گوگلیلمو پاپا از ایتالیا و امید نیاز از ایران شب گذشته قرار بود در دو نوبت 17 و 19:30 در تالار سایه میزبان علاقمندان تئاتر باشد. به دلیل استقبالی که از این نمایش شد عوامل "1+1" با هماهنگی‌هایی که انجام دادند تصمیم گرفتند نمایش را در سه سانس روی صحنه ببرند.

بنابراین چون مدت زمان نمایش 40 دقیقه بود سانس سومی هم برای آن تدارک دیده شد تا حداقل در هشتمین روز از اجراهای صحنه‌ای جشنواره یکی از نمایش‌های خارجی که توانسته با مخاطبان ارتباط برقرار کند با سه اجرای سربلند منتظر روز اختتامیه جشنواره باشد.