به گزارش خبر نگار فرهنگي "مهر" ارشد سعيد خان ، مسئول ارشد برنامه ريزي ملي آموزش د فتر يونسكو" پاكستان" در سمينار " سواد آموزي و آموزش غير رسمي " گفت : عبارت " EFA " به مفهوم آموزش براي همگان است كه بايد تمامي افراد به صورت رايگان و اجباري از آن بهره مند شوند . براي اولين بار در سال 1946 عبارت " EFA " در اساس نامه يونسكو استفاده شد و در سال 1948 نيز سازمان ملل در كنفرانس عمومي خود، منشور بين الملل حقوق بشر را اتخاذ كرد كه در اين منشور عنوان مي شود كه همگان بايد از آموزش برخوردار شوند. سپس د ر سال 1990 بيانيه جهاني آموزش در يونسكو به تصويب رسيد . 155 كشور موظف شد ند كه به سوي آموزش همگاني گام بردارند . در ابتدا ما بايد براي نيازهاي ابتدايي شهروندان خود برنامه اي در زمينه آموزش تهيه مي كرد يم كه اين هد ف در سال1995 پي گيري شد .
وي افزود : همان طور كه همه ما مي دانيم كود كان در مراحل اوليه رشد خود به صورت موثر آموزش مي بينند. در واقع به آنان جهت داده مي شود كه به چه نحوي مفاهيم و مطالب را درك كرده و آموزش ببينند. يعني به جاي اينكه آنان را به طورمستقيم به سمت مدارس و در يك محيط رسمي هول بدهيم، بايد مشاركت آنان را براي فعاليت هاي مختلف در مهد كودك ها ، كودكستان ها و پيش دبستان هافراهم كنيم تا براي حضور در مدارس جهت ياد گيري و آموزش آماده شوند.
وي در ادامه سخنراني خود با اشاره به اهداف اصلي آموزش گفت : بنابراين هد ف اصلي آموزش براي همگان بود كه تمامي كشورها خود را متعهد دانستند كه آموزش ابتدايي براي همگان را هدف خود قرار دهند. به عبارت ديگر هد ف يونسكو اين بود كه تا 10 سال آينده يعني تا سال 2000 ، تمامي كودكاني كه در سن مدرسه رفتن قرار داشتند بايد طبق هد ف تعيين شده در مدرسه حضور داشته باشند . از اهداف ديگربرنامه آموزشي يونسكو اين بود كه كشور ها بايد كيفيت آموزش و يادگيري را افزايش دهند. يعني 80 درصد ازكود كان بايد بتوانند حداقل سواد را داشته باشند . هد ف د يگر بر مي گردد به سواد آموزي و بي سوادي . يعني هر كشوري بايد تعداد بي سوادان خود را به نصف كاهش دهد و قرار شد كه تا ظرف 10 سال آينده اين نصف نيز به نصف كاهش يابد. يعني بي سوادي كودكان در حدود 35 درصد كاهش يابد و به همان ميزان به افراد با سواد هم افزوده شود. بنا براين مطابق نياز هاي جامعه برنامه هاي خاصي هم به جريان افتاد . بعد از سال 1990 تمامي كشور ها اين اهداف را قبول كرد ند. يونسكو نيز با همكاري د يگر آژانس هاي سازمان ملل وهمچنين ساير كشورها خواستند كه چارچوبي را بر اي آموزش همگاني بر گزينند . بنا بر اين در سال 1999 فعاليت جهاني راه اندازي شد كه طبق بر آورد ي كه ما از اين فعاليت جهاني داريم مشخص شد كه هر كشوري تا چه حد توانسته است به اهداف آموزشي مورد نظر دست پيدا كند .
|
|
مسئول ارشد برنامه ريزي ملي آموزش د فتر يونسكو" پاكستان"در زمينه اهداف6 گانه چارچوب آموزش جهاني ادامه داد : درابتدا بايد درمقطع ابتدايي براي همگان آموزش داشته باشيم . 2-همچنين اين آموزش بايد براي همگان مجاني وبه صورت اجباري باشد .3- سپس فرصت هاي ياد گيري براي جوانان بزگسال فراهم شود. 4- اين اهداف بايد ظرف 15 سال يعني تا سال 2015 محقق شود. طبق بر آوردي كه در آن زمان داشتيم بيشتر كشورها يعني حدود 70 درصد ازآنها توانسته اند كه اين اهداف را محقق كنند . ولي كشور هاي در حال توسعه اي مثل افغانستان و پاكستان هم بوده اند كه نتوانسته اند به اين اهداف و در طي اين مدت زمان مطرح شده ، د ست پيدا كنند . ولي در هر صورت موفقيت هاي زيادي هم در اين كشورها حاصل شده است .5- هدف ديگر مساوات در جنسيت و خود داري از تبعيض جنسي است . ما مي دانيم كه در اكثر كشورهاي در حال توسعه كودكان درمدا رس ثبت نام مي شوند اما رعايت انصاف جنسي صورت نمي گيرد . با وجود اينكه دولت مردان ظرف 10 الي 15 سال گذشته تا كنون روي اين مسئله كار كرده اند و 150 درصد هم به ميزان د ختراني كه در مدارس تحصيل مي كنند افزوده شده است ولي هنوز هم ما بايد كارهاي بيشتري را در اين زمينه انجام دهيم . 6- آخرين هد ف نيزكيفيت آموزش است. وقتي كه به موفقيت ياد گيري و كيفيت آموزشي اشاره مي كنيم در واقع داريم به اين مفهوم مي پردازيم كه چه تعداد از كود كان فارغ التحصيل شده از مدارس ابتدايي توانسته اند آن مهارت هايي را كه ما به د نبالشان هستيم و در مواد درسي آنان گنجانده ايم فرا بگيرند . چرادر برخي از كشور هاي در حال توسعه كودكان بدون اينكه امتحان شوند، فارغ التحصيل مي شوند؟ چرا در كشور هاي ديگر ازكود كان امتحان گرفته مي شود؟ و اين امتحان ها هم امتحانهاي محلي است كه دانش آموزان به راحتي از سد آن عبور مي كنند . ما عقيده داريم ومي دانيم كه حتي برخي از دانش آموزان كلا س 8 نيز اين مهارت هاي ابتدايي را ندارند و اگر به آنان بگوييم كه نامه اي را با موضوعهاي مختلف بنويسيد، نمي توانند اين كار را انجام دهند. قادر به پر كردن يك درخواست نامه نيستند. بنا بر اين دانش آموزان ابتدايي محفوظات زيادي دارند ولي در عين حال نمي توانند از اين محفوظات استفاده كنند . پس كيفيت بر مي گردد به اين قضيه كه كودكان بايد در سيستم آموزشي مهارت ها را ياد بگيرند . مهارت هايي كه در مواد درسي به آنها اشاره شده است.
وي افزود: در سال 1990 از بين 155 كشور 43 كشور توانستند به پيشرفت ها يي د ست يابند. طبق بر آورد هاي يونسكو اين نتيجه حاصل شده است كه برخي از كشورها فقط مي توانند به يكي از هد ف هايي كه نام برده شد، د ست يابند. 8 كشورنيز اصلا نمي توانند به يك هد ف هم د ست پيدا كنند. يونسكو نيز اسامي اين كشور ها را انتشار داده است كه شامل: پاكستان ، افغانستان ، نپال ، هند ، و برخي د يگر از كشور هاي در حال توسعه هستند . به احتمال قوي ايران نيزبه اين اهداف د ست پيدا مي كند . تركمنستان به برخي از اين اهداف د ست يافته است .
|
|
وي در ادامه تاكيد كرد : در كنفرانس آموزش همگاني "EFA " كه در سال 2000 و در داكا بر گزار شد ، كشورها توافق كردند كه اهداف جد يدي را براي سال2015 و در زمينه آموزش همگاني تد وين كنند. همچنين آنان توافق كردند كه هر كشوري يك برنامه عمل در مورد " EFA " را براي رسيد ن به اهداف داكا راه اندازي كند. چرا كه اگر ما برنامه عمل نداشته باشيم، نمي توانيم موفقيت چنداني هم به د ست آوريم . بنا براين قرار شد كه هر كشوري اين برنامه عمل را تهيه كند و آن تكليفي بود كه به كشور ها داده شد. پاكستان نيز از اولين كشورهايي در جهان بود كه پيش نويس" EFA " را تهيه كرد. پاكستان با جد يت وبه سختي بر روي اين برنامه كار كرد و در نهايت توانست در سال 2003 نسخه هاي عملي"EFA " را تهيه و راه اندازي كند.
مسئول ارشد برنامه ريزي ملي آموزش د فتر يونسكو" پاكستان" در انتهاي سخنراني خود در سمينار" سواد آموزي و آموزش غير رسمي" با بيان نحوه اجراي برنامه هاي عملي در زمينه آموزش همگاني ، اظهار داشت : كشورها به چه صورت مي توانند برنامه عملي" EFA " يا " آموزش براي همگان " را تهيه كنند؟ من فكر مي كنم كه در ابتدا بايد برنامه ويژه اي به صورت مستقيم و از سوي مد يريت و رهبري كشورها تهيه شود . البته بايد با بخش هاي مختلف جامعه مد ني نيز تعامل وجود داشته باشد . به اين معني كه دولت بايد برنامه آموزش همگاني را مطابق اهداف داكا تهيه كند ولي دولت به تنهايي هم نبايد اين كار را انجام دهد . بايد جامعه مدني را درگير اين كار كند. به اين معني كه تمامي ارگانها و نهاد هايي را كه در خارج از دولت هستند، براي مشاركت در اين برنامه حاضر كند . اين نهاد ها و ارگان ها شامل : سازمان هاي غير دولتي ( N.G.O ) ، معلم ها، مرد م عادي كوچه و بازار ، حقوقدان ها ، استادان دانشگاه ها، تجار و كسبه و تمام كساني كه در توسعه جامعه د خيل هستند ، مي باشد . همچنين ريش سفيدان نيزبايد در تهيه اين برنامه فعاليت كنند .
وي ادامه داد : براي تد وين ، اجرا و توسعه آموزش همگاني سازمان هاي دولتي نيز بايد از آموزش پرورش حمايت كنند . آموزش پرورش نيز درفرايند كار و همچنين در برنامه عمل بايد از كمك هاي هماهنگ شده سازمان هاي دولتي بر خوردار باشد. چون آموزش و پرورش به تنهايي نمي تواند اين كار را به انجام رساند . وزارت امور اجتماعي ، وزارت اقتصاد و ...، تمامي موسسات و رسانه هايي كه در كار توسعه درگير هستند بايد در اين فرايند در گير شوند .
ارشد سعيد خان مسئول ارشد برنامه ريزي ملي آموزش دفتر يونسكو در پاكستان گفت : براي اينكه بتوانيم به اين هد ف حرفه اي د ست يابيم بايد اراده سياسي كافي داشته باشيم . اگر در مد يريت ارشد كشور اين اراده سياسي وجود نداشته باشد ما نيز نمي توانيم به اهداف حرفه اي د ست پيدا كنيم . ما مي دانيم كه در كشورهاي در حال توسعه بيشتر افراد بزرگسال بي سواد هستند . ما زماني مي توانيم توسعه اقتصادي داشته باشيم كه بتوانيم جامعه را با سواد كنيم .