به گزارش خبرگزاری مهر، عفو و اغماض با چشم پوشي از تقصير ديگران و ناديده گرفتن خطاي آنان يكي از آداب معاشرت و محاسن اخلاق است، زيرا ادامه حيات اجتماعي مبتني بر عفو و گذشت است و اگر همه افراد در گرفتن حقوق فردي و اجتماعي خويش سختگير باشند و از كوچكترين لغزشي چشم پوشي نكنند زندگي بسيار تلخ خواهد شد و روح صفا و صميميت از فضاي جامعه دور و همكاري و همياري ميان انسانها غير ممكن مي شود.
آموزه هاي قرآني براي تبديل كينه و عداوت به دوستي و مودت راهكاري روشن در سوره فصلت آيه 34 بيان مي كند و مي فرمايد: هرگز نيكي و بدي يكسان نيست، بدي را با نيكي دفع كن تا دشمنان سرسخت، همچون دوستان گرم و صميمي شوند.
آشنايي با عفو و اغماض یا چشم پوشي از تقصير و خطاي ديگران، آگاهي از تفاوت هاي عفو با صفح يعني به روي خود نياوردن ستم ستمكاران، چگونگي شكل گيري كينه و انتقام دشمنان و سيره و سخن پيشوايان و پاكان جلوه علمي اين خصلت خوب و خدايي را براي ما روشن مي كند، اما برتر و بهتر از آن زمينه سازي جلوه عملي يا كاربردي و به اصطلاح عملياتي كردن عفو و چشم پوشي از اشتباه و ستم اطرافيان در لحظه لحظه هاي زندگي است.
با اين مقدمه، سراغ يكايك مقدمات بهره مندي از عفو و گذشت در عرصه هاي فردي و خانوادگي و در جلوه هاي مديريت، رفاقت و شراكت مي رويم تا با عنايت خداوند و تمرين و تلاش، ما نيز صاحب عفو و گذشت شويم.
شناخت حقيقي عفو
معرفت يا شناخت هر موضوع، نيمي از راه دستيابي به آن را مهيا مي سازد و درک موضوع همچون فرماندهي مقتدر، نيروهاي تحريكي را وادار به اطاعت و فرمان پذيري مي نمايد. اين ويژگي والا در تمامي انسانها، فراتر از محيط و جغرافيا، باورها و اعتقادات يا جلوه هاي ظاهري و پيداي افراد به چشم مي خورد؛ زيرا همه ما صاحب گوهري گرانبها به نام فطرت هستيم كه رو به سوي خداست و تمامي صفات خدايي را براي صاحبان خود طلب مي كند.
آگاهي از بركات عفو وگذشت
همه انسانها بنابر "عقل و خرد" و "احساس و عاطفه" اهل سنجش خير و شر و خوب و بد هستند و برتر از آن سعي مي كنند در بين خوب ها به خوب ترين گرايش و در بين بدها از بدترها گريز داشته باشند. عفو و بخشش موجب مجد و بزرگواري و سبب محبت و ستايش مي شود. گذشت هنگام قدرت سپري از عذاب خداوند است.
امام علی (ع) می فرماید: چشم پوشي از خطاهاي افراد عزت انسان را زياد مي كند، پس عفو كنيد تا خدا شما را عزيز گرداند، كسي كه نيكي و نيكويي عفو را انتخاب نكرد، زشتي و زيانباري انتقام، گريبان او را مي گيرد.
آشنايي با سيره پاكان و پيشوايان
سيره و روش الگوهاي الهي و اسوه هاي صالح و برجسته، تفسير عملي سخنان درس آموز آنان در فراز و فرود حوادث زندگي است. عفو رسول خدا(ص) به عنوان رحمه للعالمين نسبت به مخالفان و دشمنان به هنگام فتح مكه بود كه نه تنها حادثه بلكه حماسه اي بي نظير و الگوآفرين براي تمامي انسانها با هر رنگ و فرهنگ و عقيده و سليقه خلق کرد.
گنجينه اي از ذخائر معرفتي در اين باره وجود دارد كه آشنايي با آن بصیرت بخش است. در همین باره می توان به سخن امام صادق(ع) اشاره کرد که می فرماید: ما اهل بيت سيره هميشه مان عفو نسبت به كسي است كه به ما ظلم كرده است.