حسین مطیع در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: اصفهان روزي شهر گنبدهاي فيروزه اي بود، دوره اي باغ شهري بود که در وسط آن عمارت و ابنيه اي ساختند، روزي شهر عالمان و فيلسوفان و دیگر روز شهر شهيدان شد و بعد شهر صنعتگران و دانشمندان فناوري هاي نوين، اما ديگر وقت آن رسيده است که همه آن اندوخته ها و ذخيره ها را با هم ترکيب کرد تا بتوان تمدن جديد اسلامي براي معرفي سبک زندگي در قرن جديد را به بشريت نشان داد.
وی ادامه داد: شهر موجودي زنده است و مثل يک ارگانيسم فعال، بافت تاريخي، محيط زيست، حمل و نقل، معماري و روابط انساني آن در يک تعامل و کنش و واکنش با يکديگر در جريان هستند، آنگاه به اين نتيجه قطعي مي رسيم که زيبايي امري تفنني نيست.
کارشناس وپژوهشگر مسائل شهری گفت: زيبابي شهر مثل هواي خوب و سالم ضروري است و همانطور که شهر از آلودگي هوا و آب و خاک رنج مي برد، از آلودگي صوتي و حتي تصويري هم عذاب مي کشد. زيبايي باعث آرامش روحي و امنيت معنوي مردم يک شهر مي شود، شهري که زيبا نيست – با تفسير جامعي که زيبايي دارد – بي گفتگو اسلامي و ديني هم نيست.
مطیع ادامه داد: بزرگترين دشمن زيبايي، همان آلودگي هاي بصري و زشتي هاي تصويري است که از جمله آن مي توان عدم نظافت شهر، نبودن هماهنگي و هارموني در مبلمان شهري، استفاده بي رويه از نماهاي بتوني به جاي نماهاي زيباي کاشيکاري فيروزه اي ولاجوردي، وجودزاويه هاي تيز و خشن در ساختمانهاي جديد، استفاده غيرعلمي از ساختمان سازي بي قواره مدرن و پست مدرن، استفاده از تابلوهاي تبليغاتي بي سليقه و ... را نام برد.