علی‌محمد مودب گفت: متاسفانه نگاه امروز ما به شعر بسیار دیمی است. بسیار مشتاقیم که برای شعر جشن خرمن بگیریم و جشنواره و مسابقه برگزار کنیم، اما هیچ وقت به آغاز راه شاعری فکر نمی‌کنیم.

به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری دومین دوره آموزشی سالانه شاعران جوان انقلاب اسلامی صبح امروز چهارشنبه 23 مرداد در محل موسسه فرهنگی شهرستان ادب برگزار شد.

در ایتدای این نشست خبری علی‌محمد مودب، مدیرعامل این موسسه فرهنگی در سخنانی اظهار داشت: شعر همراه ماست؛ از گهواره تا گور. شعر خلاصه تجربه‌ها و دانش‌ها و احساسات و حتی اوهام و رویاهای ماست و غنی‌ترین مجموعه خاطرات یک تمدن از حضور انسان‌های ادوار مختلف را روایت می‌کند. این موضوع به ویژه در آئین ما که کلام و محور دین است و معجره پیامبرش قرآن است به تبع ثروتی غنی‌تر بوده و از ارزش بالاتری برخوردار است.

وی افزود: با این همه متاسفانه باید بگویم که برای این همراه صبور و صمیم، چنانکه باید توجه را مبذول نداشته‌ایم و نگاه ما به شعر بسیار دیمی است. ما بسیار مشتاقیم که برای شعر جشن خرمن بگیریم و جشنواره و مسابقه برگزار کنیم، اما هیچ وقت به آغاز راه شاعری فکر نمی‌کنیم. یادم هست آقای مصطفی رحماندوست می‌گفت: وقتی از یک رسانه ژاپنی از وی تقاضا مصاحبه کردند درباره این موضوع که بایسته‌های تربیت کودک چیست، برای آنها پاسخ فرستاده که باید از زیر صفر شروع کرد. و بعدتر افزوده در اسلام برای تولید فرزند صالح حتی قبل از ازدواج نیز دعا وجود دارد. ارزش‌های ما اینگونه است، ولی خب متاسفانه ما همیشه چشم‌انتظار جشن خرمنیم و غافلیم از اینکه صفرسالگی شاعری و قبل از آن چگونه باید در فردی پدید آید و چطو باید جریانی اجتماعی ایجاد کنیم تا افراد بیشتری به حوزه تولید این ثروت ملی وارد شوند.

مودب ادامه داد: نگاه کنید که چطور یک پدیده غنی فرهنگی و یا شبه فرهنگی مثل ورزش در رسانه‌ها جریان‌سازی می‌کند و چقد رسمیت دارد. این فضاسازی‌ها و پوشش‌هاست که موجب تقویت این حوزه و جذب نیروهای تازه به آن می‌شود، اما در ایران برای کتاب و فرهنگ هیچگاه این فضاسازی صورت نگرفته و برگزیدگان جایزه کتاب سال هم حتی در رسانه‌ها به صورت جدی معرفی نمی‌شوند و جامعه هم به تبع آن را به عنوان یک اتفاق نمی‌شناسد.

مدیر عامل موسسه فرهنگی شهرستان ادب همچنین گفت: وقتی قرار است یک قهرمان ورزشی مدال بگیرد از یک هفته قبل از آن رویداد رسانه‌ها برایش فضاسازی می‌کنند و حتی دوربین تلویزیونی برای پخش زنده به منزل وی می‌رود، اما وقتی فردی در ایران جایزه کتاب سال را می‌گیرد، حتی من و شماها که با این حوزه درگیرتر از بقیه هستیم، باید به سختی او را بشناسیم و پیدایش کنیم؛ جز اینکه آن فرد رجل سیاسی هم باشد و رسانه روی نامش تمرکز کند. آیا جز این است که تنها با تمرکز بر ادبیات و شعر می‌توان جوان‌هایمان را به این سو متمایل کنیم؟ آیا این جزو وظیفه رسانه و مدیران فرهنگی است؟

مودب ادامه داد: در ورودی شهر زادگاه مرحوم قصر امین‌پور تابلویی بود که روی آن نوشته «به شهر زادگاه شاعر بسیجی قیصر امین‌پور خوش آمدید.» آیا نصب این تابلو در ابتدای ورودی زادگاه این شاعران نامدار ایران کار سخت و هزینه‌برداری است؟ اینها یعنی دغدغه‌ای در این زمینه وجود ندارد. اگر دغدغه‌ای بود باید زمانی که شاعری مانند استاد علی معلم بیمار می‌شود، بیش از این در رسانه‌ها به آن توجه می‌شد. من باور دارم که تمدنی شکوفا می‌شود که شعرش شکوفا شود و شکوفایی شعر منجر به شکوفایی و خلاقیت سایر حوزه‌ها می‌‌شود.

وی در ادامه خواستار توجه رسانه‌ها به مقوله چیستی شعر و شاعری شد و گفت: نگاه‌های ما باید از بودجه‌محوری به سوی سیاست‌محوری حرکت کند. باید اول ببینیم که شعر چیست و بعد برایش بودجه تخصیص دهیم، اما متاسفانه همیشه ماجرا برعکس است و در نتیجه اگر دولتی هم توانسته به فرهنگ و ادب کمکی کند، تنها از نظر تخصیص بودجه بوده است.

مدیرعامل شهرستان ادب همچنین در پاسخ به سئوالی درباره علت انتخاب نام انقلاب برای این اردو و شائبه دسته‌بندی و صف‌بندی سیاسی در آن گفت: ما باور داریم که حتی مخالف انقلاب اسلامی هم شعرش انقلابی است. شعرش به هر حال رنگی و تاثیری از انقلاب گرفته است. این انقلاب پدیده‌ای است که ما دوستش داشته‌ایم و برای تجدید عهد با پدرانمان در سال‌های پرالتهاب قبل و حین پیروزی انقلاب اسلامی، این نام را برگزیده‌ایم. ما با کسی دعوا نداریم و هیچ کس را هم خارج دایره انقلاب اسلامی نمی‌دانیم. به عبارت دیگر ما به دنبال نقدیم و نه نفی کسی.