به گزارش خبرنگار مهر، مراسم رونمایی از مجموعه شعر سپید عاشورایی سیداکبر میرجعفری، با عنوان «چند مجلس از دهه اول محرم» که از سوی نشر خیمه منتشر شده، عصر دیروز، چهارم آذرماه در تالار سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد.
در ابتدای مراسم، حجت‌الاسلام محمدرضا زائری، این کتاب را هم به جهت مضمون و هم نوع نگاه شاعر، دارای اهمیت دانست و گفت: چند روز پیش به خاطر برنامه «باران غدیر» با آیت‌الله جوادی آملی دیدار کردم و ایشان به موارد بسیار خوبی اشاره کردند؛ از جمله این‌که رسالت هنرمند، متفاوت با وظیفه و رسالتی است که بر دوش یک فیلسوف یا یک اندیشمند نهاده شده؛ قرار است هنرمند، انگیزه‌ای برای مخاطب ایجاد کند، زیرا مشکل مخاطب از انگیزه است، نه اندیشه، از عزم است نه جزم.
او همچنین به موارد دیگری اشاره و بیان کرد: چشم بعضی، خطر را می‌بیند، اما پایی برای فرار ندارند یا برعکس، پا دارند اما نمی‌بینند؛ بعضی هم چشم برای دیدن دارند و هم پا برای فرار. برخی هم هیچ‌کدام را ندارند. این ماجرا را می‌توان به ذهن و روان انسان‌ها هم تعمیم داد و به این نتیجه رسید که ارزش هنرمند این است که آنچه دانشمند محقق نکرده را تحقق بخشد.
حجت‌الاسلام زائری، هنر را برترین قالب برای گفتن از دین و مفاهیم دینی دانست و افزود: گاهی تاثیر یک بیت شعر، یک تابلوی نقاشی یا یک قطعه موسیقی به مراتب بیشتر از سخنرانی‌های پرطمطراق است؛ گواه کلاسیک این گفته، شعر رودکی و اثر آن بر امیرنصر سامانی است.
به گفته او، دفتر شعر «چند مجلس از دهه اول محرم» با یک خیال‌انگیزی شاعرانه از حادثه کربلا می‌گوید و بی آن‌که دچار جوهای روشنفکرانه شود، این واقعه را با مسایل امروز درمی‌آمیزد. امیدوارم خداوند اخلاص و فهم و توجه ما را روزافزون کند.
زائری، حرمت آبروی مومن را بیش از اشک عزاداران حسینی دانست و افزود: ما با اعضای 1+5 می‌نشینیم، چون سختی‌های تحریم و پیامدهای دشوار آن را با تمام وجود تجربه کرده‌ایم، اما هنوز طعم دوری و فراق را نچشیده‌ایم که قدر باهم بودن را بدانیم و حرمت یکدیگر را نگه داریم. به خدا بزرگ‌ترین درس عاشورا این است که حفظ آبروی مومن از اشک ریختن بر حسین (ع) واجب‌تر است.
«چند مجلس از دهه اول محرم» از مهم‌ترین مجموعه شعرهای سپید عاشورایی است
پس از آن سیداحمد نادمی با اشاره به این‌که من سیداکبر میرجعفری را با غزل‌هایی که برای حضرت فاطمه (س) سروده بود شناختم، گفت: میرجعفری، حیثیت شعری خود را وامدار مذهب تشیع و ائمه اطهار علیهم‌السلام است. او به عنوان یک شاعر شیعی، کارنامه قابل قبولی دارد؛ چه در شعرهایی که به طرز قدمایی گفته چه در شعرهای آزادی که سروده است.
او کتاب «چند مجلس از دهه اول محرم» را پس از «گنجشک و پر جبرئیل» اثر سیدحسن حسینی، مهم‌ترین مجموعه شعر سپید عاشورایی دانست و افزود: این کتاب، شکل دارد و دارای ابتدا و انتهایی است. ضمن این‌که یک نگاه سوررئال در سراسر اشعار این مجموعه به چشم می‌خورد.
گریه با شعر سپید
حمیدرضا شکارسری با اشاره به این‌که در عبارت «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» نوعی جاودانگی نهفته است، گفت: این عبارت، از یک‌سو، وجهی تقدیرگرا برای تاریخ قائل است و از سوی دیگر گونه‌ای فراخوان ادبی برای ما شیعیان است؛ به این معنی که عاشورا قابل اتفاق افتادن در کربلاهای متعدد است.
شاعر مجموعه «چراغانی بی‌دلیل» به این‌که میرجعفری از شخصیت‌ها، آشنایی‌زدایی کرده، اشاره و بیان کرد: در «چند مجلس از دهه اول محرم»، گویی وجه تازه‌‍ای از شخصیت‌ها را می‌بینیم. شاعر آن‌که در واقعه عاشورا بوده و ماجراها را از نزدیک دیده به دوره معاصر می‌آورد و در خیابان‌های تهران، ظاهر می‌کند و این فضا تازه است و این تخیل، ما را شگفت‌زده می‌کند.
به گفته شکارسری اگر تاکنون به وجه سوگ، حماسه و عرفان در شعر عاشورایی بیش از وجوه دیگر پرداخته شده، میرجعفری بیش از هر چیز به جنبه اجتماعی عاشورا پرداخته است. انگار عاشورا، در هر زمان و مکان دیگری تکرار می‌شود و من دلم می‌خواهم نقدی بر این مجموعه بنویسم که از حالا تیتر آن مشخص است: «گریه با شعر سپید»
هاشم‌زاده، یکی دیگر از کسانی بود که درباره مجموعه شعر میرجعفری سخن گفت. او به این‌که میانه‌ای با شعر نو و سپید ندارد، اشاره و بیان کرد: من این قالب شعری را دوست ندارم، اما ناخودآگاه، تحت تاثیر برخی تصاویر شاعرانه این مجموعه قرار گرفتم و این‌که شاعری بتواند ما را با شعر سپید به گریه بیندازد.
او با اشاره به این‌که در «چند مجلس از دهه اول محرم»، شاعر نمی‌خواهد شاعرانگی خود را به رخ مخاطب بکشد، گفت: او با احساسی که از تفکر بهره گرفته ما را برمی‌انگیزاند و این از ویژگی‌های مثبت کتاب است.