به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بی.بی.سی، باراکا که از ماه پیش در بیمارستانی در نیوجرسی بستری بود، همانجا با زندگی خداحافظی کرد. باراکا که ابتدا با شاعران نسل بیت آمریکا چون آلن گینزبرگ و جک کروآک پیوند داشت، اولین مجموعه شعرش را سال 1961 منتشر کرد.
او بعدها به حامی جنبش جدایی طلب سیاهان بدل شد و در سال 1964 برای نمایشی با عنوان «دوچمن» توجه جهانیان را معطوف خود ساخت. این نمایش درباره زن سفیدپوستی بود که در مترو به مرد سیاهپوستی طعنه جنسیتی می‌زند و سرانجام این جدل با کشیدن چاقو به روی مرد خاتمه می‌یابد.
نیویورک تایمز در سال 2007 با نقد اجرای جدیدی از این نمایش آن را تمثیلی از فرهنگ فردی در جنبش جدایی طلبانه سیاهان در آمریکا خوانده بود.
باراکا نویسنده اشعار، داستان‌های کوتاه، رمان‌ها، مقاله‌ها، نمایشنامه‌ها و نیز اپراهای سبک جاز بود. در میان آثار وی که شهرت بیشتری یافته‌اند، یک کتاب غیرداستانی با عنوان «مردمان بلوز: موسیقی سیاهان در آمریکای سفید» و نیز مجموعه اشعارش با عنوان «سخنرانی مرده» از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند.
نام اصلی باراکا، اورت لوریو جونز بود، اما او پس از سفری که سال 1960 به کوبا داشت، نام امیری باراکا را برای خود انتخاب کرد. پس از ترور مالکوم ایکس در سال 1965، باراکا نقشی اساسی در ایجاد جنبش هنری سیاهان در آمریکا ایفا کرد و رییس تئاتر و مدرسه هنری هارلم شد.
او جایزه بنیاد راکفلر را برای نمایشنامه وجایزه شعر را از موسسه وقف ملی برای هنر دریافت کرده بود. این شاعر در سال‌های بعد از دیدگاه ناسیونالیستی سیاهپوستانه اش دست برداشت و به عنوان یک مارکسیست به فعالیت پرداخت.
در سال 2002 باراکا به عنوان ملک الشعرای نیوجرسی، شعری ضدیهودی با عنوان «کسی آمریکا را به لرزه درآورد» سرود که در آن 11 سپتامبر را به یهودیان اسراییل نسبت داده بود. به دنبال انتشار این شعر، او با درخواست مقامات در نیوجرسی برای کناره‌گیری از مقام خود مخالفت کرد و سرانجام با طرح شکایتی ایالتی وی از مقام ملک‌الشعرای این ایالت کنار گذاشته شد.
او سال پیش در این باره به نیویورک تایمز گفت: این به معنی ناچیز گرفتن شعر است... آنها تنها عنوان مرا از من گرفتند.
باراکا مدتها در دانشگاه ییل و جورج واشنگتن به تدریس پراخت و 20 سال در دانشگاه نیویورک به عنوان استاد درس داد.
در بیانیه ای که پس از مرگ امیری باراکا از سوی لوییس کوئینتانا شهردار نیوآرک منتشر شد، از باراکا به عنوان مردی که از قدرت قلم برای دفاع از حقوق مدنی دفاع کرد، یاد شد.
در این بیانیه آمده است: شعر و نثر امیری باراک مرزهای قومی و نژادی را فراتر برد و الهام بخش نسل‌های مختلف شد.