به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از هالیوود ریپورتر، دیتر کاسلیک کارگردان جشنواره فیلم برلین(برلیناله) از میکلوش یانچو کارگردان فقید مجار به عنوان کارگردان و فیلمنامه نویسی مهم و تاثیرگذار که فیلم هایش اغلب در این جشنواره به نمایش درآمدند، تقدیر کرد.
جشنواره فیلم برلین فیلمی را برای تجلیل این فیلمساز و استاد مجار که جمعه پیش در 92 سالگی درگذشت، نمایش می دهد. این فیلم کوتاه بخشی از یک مجموعه است که توسط هشت کارگردان با عنوان «مجارستان 2011» در وب سایت جشنواره عرضه می شود.
فراوکه گراینر مسئول بخش خبری جشنواره با اعلام این خبر گفت: امیدواریم امتیاز نمایش این فیلم را هر چه زودتر به دست آوریم. وی افزود این فیلم در همین جشنواره در سال 2012 به نمایش درآمده بود.
دیتر کاسلیک مدیر برلیناله از این جشنواره برای تجلیل از کارگردانی که ارتباطی طولانی با آن داشت، بهره می گیرد. وی از یانچو به عنوان یکی از اعضای موج نوی مجارستان یاد کرد و سبک سینمایی وی را تحسین کرد.
میکلوش یانچو، سینماگر برجسته مجارستانی که آخرین روز ژانویه در ۹۲ سالگی درگذشت، ارتباطی نزدیک با برلیناله داشت و بارها میهمان بخش های مختلف این جشنواره سینمایی شده بود.
یانچو که آثارش پلی بین دوران کمونیستی پس از جنگ جهانی و بحران بازار آزاد پس از فرو افتادن پرده آهنین در سال 1989 بود، تا اندکی پیش از درگذشتش در عرصه سینما فعال بود.
فیلم های اولیه وی با استفاده غنی از رنگ، حرکات موزون باله ای، سیاست و ترانه های فولکلور، مخاطب را به دوران سخت کمونیستی مجارستان می برد.
در سال های اخیر او با فیلمسازان و گروه های جوان تر بر روی پروژه هایی چون فیلم «فانوس خداوند در بوداپست» کار کرده بود. این فیلم محصول سال 1999 وی است.
بلا تار کارگردان مجار نیز از این کارگردان فقید با این عبارت یاد کرد: او بزرگترین فیلمساز مجارستان و نابغه این سینما برای همه دوران بود.
کورنل موندروسکو کارگردان نیز که جوایز بین المللی چون فیپرشی کن 2008 را در کارنامه دارد، در یک برنامه تلویزیونی تقش تاثیرگذار این کارگردان را بر نسل های بعدی ستود.
سفارت مجارستان در برلین به عنوان میزبان برنامه فیلم مجارستان در برلین که فردا جمعه برگزار می شود، بخشی را به زندگی و آثار این فیلمساز تخصیص داده است.
از یانچو به عنوان سینماگری فرمالیست یاد می شود که فرم سینمایی آثارش را با درونمایه آنها هماهنگ می ساخت. سبک سینمایی یانچو، بر برداشت های بلند متمرکز است و فیلم های «الکترا» و «بادهای زمستانی» او تنها از دوازده سکانس تشکیل شده اند.
فیلم های یانچو با تاریخ مجارستان در پیوند است و او با نگاهی انتزاعی، آیینی و نمایشی به این تاریخ می پردازد و با نقد قدرت و نظامی گری و استفاده از زور برای سرکوب مردم، نظام سلطه گر کمونیستی حاکم بر مجارستان و نیز تجاوز ارتش سرخ شوروی به این کشور را زیر سوال می برد.
یانچو استاد آکادمی فیلم بوداپست بود و بین سال های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲ در موسسه ارتباطات دانشگاه هاروارد آمریکا نیز تدریس کرد. یانچو سه بار جایزه یک عمر دستاورد سینمایی را از جشنواره کن در سال ۱۹۷۹، جشنواره ونیز در سال ۱۹۹۰ و جشنواره فیلم بوداپست در سال ۱۹۹۴ دریافت کرد.
وی نخستین فیلم بلند داستانی اش را با عنوان «زنگ ها به رم رفته اند» در سال ۱۹۵۸ ساخت و با فیلم «کانتاتا» در سال ۱۹۶۲ به عنوان یک اندیشمند مطرح شد. این فیلمی رابطه روشنفکران مجار با قدرت و تردید های آنها را در مرکز توجه خود قرار داده بود.
او با «محاصره» در سال ۱۹۶۵ سبک منحصر به فرد سینمایی اش را که در برداشت های بلند، کورئوگرافی و میزانسن های پیچیده تعریف می شود، برای اولین بار ارایه کرد. این فیلم که روایتی تکان دهنده از شورش مجارها علیه ارتش اتریش در سال ۱۸۴۸ بود، به عنوان بهترین فیلم تاریخ سینمای مجارستان شناخته می شود. این فیلم به عنوان یکی از بهترین نمونه های سینمایی وی در استفاده از تاریخ و پیشینه تاریخی برای اشاره به شرایط امروز، شناخته می شود.
این کارگردان در فیلم «سکوت و فریاد» در سال ۱۹۶۸ به انقلاب ۱۹۱۹ مجارستان پرداخته و در فیلم «مواجهه» رویدادهای سیاسی ۱۹۶۸ اروپا و شورش دانشجویان کمونیست علیه سیستم آموزشی مذهبی کاتولیک این کشور را در مرکز توجه قرار داده است.
«قلب مستبد» (۱۹۸۱)، «بوکاچیو در مجارستان» (۱۹۸۱) و «سپیده دم» (۱۹۸۵) از مهمترین فیلم های وی در دهه هشتاد و «والس دانوب آبی» و «خداوند به عقب گام برمی دارد» از جمله فیلم های وی در دهه نود هستند.
فیلم «بادهای زمستانی» محصول ۱۹۶۹ تنها فیلم یانچو است که بعد از انقلاب در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد.
شصت و چهارمین جشنواره فیلم برلین امشب پنج شنبه شروع به کار می کند و تا شانزدهم فوریه ادامه می یابد.