به گزارش خبرنگار مهر، شب گذشته، 26 بهمن تالار سوره حوزه هنری میزبان وحید جلیلی بود که در نشستی که به مناسبت سی و دومین جشنواره فیلم فجر و بعد از نمایش فیلم «معراجیها» حضور یافته بود.
وحید جلیلی در ابتدای نشست گفت: جشنواره فیلم فجر ویترین جامع و کاملی از فضای سینمایی کشور است و به نوعی خروجی مدیریت فرهنگی کشور را در حوزه های نظارت، کنترل، هدایت، تشویق، سرمایه گذاری و نیز در حوزه تولید فیلم نشان می دهد.
وی افزود: واقعیت این است که نقد فرهنگی در کشور ما از جمله در حوزه سینما دچار مشکلات جدی است و موانع جدی بر سر راه نقد سینمایی کشور ما وجود دارد. گاه این مشکلات دیده هم نمیشوند ولی تاثیرات زیادی میگذارند.
این فعال فرهنگی بحث خود را با طرح این سوال که آیا شورای عالی انقلاب فرهنگی به سینمای ایران جهت بیشتری می دهد یا جشنواره کن؟ ادامه داد و گفت: آیا کسی هست که جرات کند و بگوید شورای عالی انقلاب فرهنگی است که جهت دهی سینمای کشور ما را مشخص می کند نه جشنواره فیلم کن! و سوال من این است که چرا یک نهاد یا مرکز بیرون از مرزهای جغرافیای ما به مراتب بیش از نهادهای مستقر در کشور ما مدیریت فرهنگی کشورمان را جهتدهی میکند.
وی خاطرنشان کرد: من حاضرم با همه از دکتر مخبر (دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی) تا دیگران بحث کنم که جشنواره کن بیش از شورای انقلاب فرهنگی ما بر سینما و فرهنگ ما تاثیر گذاشته است.
جلیلی یک ضلع نقد فرهنگی را توجه، حمایت، تشویق و ترویج آثار خوب تولید شده در کشور دانست و بیان کرد: ابتدا باید به تعریف از یک کار خوب برسیم که به نظر من در سینما کار خوب کار با اولویت است.
وی فیلمسازی در عرصه جنگ نرم را اولویت مهم اکنون سینمای ما دانست و خاطرنشان کرد: متاسفانه مدیران فرهنگی ما اکنون در سینما کارهای به اصطلاح مباح و مستحب انجام می دهند در صورتی که کارهای واجب روی زمین مانده است و این یعنی یک اشتباه بزرگ. دشمن ما بر روی سه فیلم «آشغال های دوست داشتنی»، «عصبانی نیستم!» و «قصهها» زوم میکند و خود نیز با ساختن فیلم «گلاب» به نوعی از فتنه حمایت میکند ولی از مدیران فرهنگی کشور ما هیچ صدایی در نمیآید. جالب اینجاست که از آثار به نمایش در آمده در جشنواره فیلم فجر و یکی از فیلمهای حامی فتنه این جشنواره را با بودجه آقای شمقدری ساختهاند.
به گفته وی، در چنین شرایطی مدیران فرهنگی ما کوچکترین اعتنایی به جریان فتنه نداشتهاند و کار واجب را بر زمین گذاشته و به مستحبات میپردازند.
وحید جلیلی به نقد حوزه هنری پرداخت و گفت: چهار سال از فتنه گذشته ولی حوزه هنری هیچ کار در خور و شایستهای در مورد این جریان مهم 30 ساله انقلاب اسلامی نکرده است و این جای سوال دارد آن هم در شرایطی که می بینیم چگونه معاندان و دشمنان بر روی فتنه کار کرده و دغدغه آن را دارند و یا به عنوان مثال در مورد تحریم های آمریکا مدیران حوزه هنری هیچ فیلمی نساختند اما فیلمی توسط آنها ساخته شد که کاملاً در جهت سیاست های آمریکا بوده است.
وی به ساخت و نمایش فیلم «خانه پدری» از کیانوش عیاری نیز انتقاد کرد و گفت: متاسفانه فیلمی با بودجه نیروی انتظامی که در زمانی گشت ارشاد را راه اندازی می کرد ساخته شده به نام «خانه پدری» که سراسر اشتباه است و یا سازمان تبلیغات با کمک شهرداری تهران امسال و در اوج جنگ نرم فیلم «طبقه حساس» را می سازد و یا از آنها بدتر بنیاد روایت فتح اقدام به ساخت «50 قدم آخر» می کند و این یعنی فاجعه.
وی خواستار توجه به کارهایی که ساخته نمیشوند هم شد و از مدیران فرهنگی ما سوال کرد که چرا در مورد مسایل هسته ای و یا ترور شهیدان هسته ای فیلمی ساخته نمی شود.
جلیلی مدیران فرهنگی را در خون شهید احمدی روشن شریک دانست و به حوزه هنری انتقاد وارد کرد که چرا بعد از ترور شهید علیمحمدی فیلمی در مورد این جریان نساخته تا هزینه این ترور برای عاملان آن بالا برود.
وی گفت: اگر از جنگ نرم حرف می زنیم و به آن معتقدیم باید دادگاه های صحرایی نیز داشته باشیم. آنها «آرگو» و «گلاب» می سازند و این طرف مدیران فرهنگی ما به خود گلاب زده و به تماشای فیلم هایی نظیر «حوض نقاشی»، «خانه پدری»، «طبقه حساس» و «عصبانی نیستم» می روند.
جلیلی حوزه هنری را فردو و بنیاد روایت فتح را تاسیسات هستهای نطنز در جریان فرهنگی ما دانست و از بسیجیان و دلسوزان فرهنگی خواست دور این دو مرکز مهم زنجیره انسانی تشکیل دهند تا تیرهای جنگ نرم به آنها نخورد.
وی در پایان سخنان خود گفت: محسن مومنی شریف (رئیس حوزه هنری)، سردار جباری (رئیس بنیاد روایت)، محمدرضا شرف الدین (رئیس انجمن سینمای انقلاب دفاع مقدس) و حمید بهمنی (رئیس روایت فتح) بعد از جشنواره باید کارنامه خود را در زمینه تولید فیلم در مورد فتنه 88 ارایه کنند تا معلوم شود چه کسی کار کرده و چه کسی کار نکرده است.