دکتر حمید جلیلوند در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه در سال جاری میزان آتش سوزی در جنگل ها در مراتع کشور و حتی مناطق خاص و تحت حفاظتی مانند جنگل گلستان و پناهگاه حیات وحش میان کاله افزایش چشمگیری داشته گفت: نمی توان به جای اینکه برای جلوگیری از گسترش و افزایش حریق در این منابع ارزشمند برنامه ریزی کرد تمام تقصیرات را به گردن گردشگران و شکارچیان انداخت.
به گفته وی، اگر چه آتش سوزی های عمدی از سوی شکارچیان در مواردی در جنگل های کشور رخ می دهد اما به طور کلی از آنجایی که جنگل ها و مراتع اماکنی هستند که در آنها حیات وحش زندگی می کند حتی شکارچیان هم تمایلی ندارند که جنگل ها را نابود کرده و در نتیجه حیات وحشی برای شکار نداشته باشند.
جلیلوند اظهار داشت: بنابراین اینکه هر بار آتش سوزی گسترده ای در جنگل ها و مناطق حفاظت شده کشور رخ می دهد مسئولان تنها با بیان اینکه گردشگران و شکارچیان عامل ایجاد حریق بوده اند پاسخ قانع کننده ای نداشته باشند قابل قبول نیست.
عضو هیات علمی دانشگاه ساری تصریح کرد: البته آتش سوزی های ناشی از سهل انگاری گردشگران را نمی توان انکار کرد اما اگر برنامه ریزی، نیرو و امکانات کافی در جنگل ها و مراتع کشور وجود داشته باشد به محض شروع آتش سوزی که معمولا در فضای بسیار کوچکی و ناشی از آتش برای غذا درست کردن است می توان آن را اطفا کرد اما به دلیل بی برنامگی و نبود امکانات و تجهیزات کافی معمولا همین حریق کوچک صدها و گاهی هزاران هکتار از عرصه های طبیعی را خاکستر می کند.
وی افزود: البته زارعان و کشاورزانی همسایه جنگل ها و مراتع به قصد تصرف اراضی ملی بیشترین نقش را در ایجاد آتش سوزی عمدی در جنگل ها دارند که این موارد را نیز می توان با برنامه ریزی مدیریت و کنترل کرد.
وی در مورد اظهاراتی مبنی بر اینکه شکارچیان از قصد آتش سوزی را در جنگلها ایجاد می کنند تا محیط بانان را سرگرم اطفای حریق کرده و تخلفات خود را انجام دهند گفت: وظیفه اصلی اطفای حریق به عهده سازمان جنگل هاست و محیط بانان بیشتر باید متمرکز جلوگیری از تخلفات شکار و صید باشند بنابراین ممکن است در مواردی معدودی شکارچیان با چنین نیاتی آتش سوزی در جنگل ها ایجاد کنند اما این مورد را نمی توان به تمام آتش سوزی ها تعمیم داد و مسئولیت را به گردن این و آن انداخت.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: سازمانهای مسئول در زمینه منابع طبیعی و محیط زیست کشور باید هر چه سریعتر برای جلوگیری از آتش سوزی های گسترده و منابع ملی و ارزشمند برنامه ریزی کنند چراکه با این رویه ظرف چند سال آینده از همین مقدار کم جنگل ها نیز چیزی باقی نمی ماند.