یک روز معمولی در شهر ساحلی برایتون در انگلستان و در یک کافه، فنجان های قهوه اسپرسو پی در پی آماده شده و تفاله های قهوه راهی کیسه های زباله پر و سنگین می شوند. جان کومب که در شرکت «اسپرسو ماشروم» یا قارچ اسپرسو در ساسکس غربی در انگلستان کار می کند، هفته ای دوبار با دوچرخه و یدک آن تفاله های قهوه ده کافه را جمع آوری می کند. وزن تفاله ها بر اساس گفته رییس شرکت هفته ای دویست کیلوگرم و یا ماهانه تقریبا یک تن است. مسیر تفاله ها به یک مزرعه ختم شده و صرف ساختن کمپوست برای کشت قارچ می شوند.
رییس شرکت «اسپرسو ماشروم» می گوید: «هر روز چندین تن، دها و شاید صدها تن تفاله قهوه در کشور تولید می شود و از محل دفن زباله سر در می آورند. این کار درستی نیست چرا که ما نشان دادیم که این زباله نیست بلکه یک ماده قابل استفاده است.»
برای تهیه یک فنجان قهوه تنها یک درصد از حجم دانه قهوه استفاده شده و نود و نه در صد باقیمانده آن سرشار از شکر، سلولز نیتروژن و مواد مغذی دیگری است که قارچ از آن استفاده می کند. تفاله شش کیلو قهوه که برابر با صد فنجان اسپرسو است، در کیسه ای با ریشه های قارچ مخلوط می شوند. کیسه ها، شماره و تاریخ گذاری شده و مدت یکماه در یک مکان تاریک قرار داده می شوند. بعد از دو هفته و روزی دوبار آبیاری، قارچ ها می رویند و آماده چیدن هستند. از هر کیسه می توان بین صدو پنجاه تا دویست گرم و گاهی بیشتر قارچ به عمل آورد. این کار دو فایده محیط زیستی دارد: اول اینکه تفاله ای قهوه یکراست به دفن زباله نمی روند دوم اینکه انتشار متان، یک گاز گلخانه ای مهم ناشی از پوسیدگی ضایعات قهوه کاهش می یابد.
پس از آخرین کنترل ها برای اطمینان از سلامت و رسیده بودن، قارچها به دست مشتری رسانده می شوند. اما بعضی مشتری ها نسبت به طعم و بوی این قارچ ها کنجکاو هستند.
رییس شرکت می گوید: «خیلی ها می پرسند مزه و بوی قهوه می دهند؟ آیا کافین دارند؟ واقعیت این است که وسیله مورد استفاده برای کشت قارچ روی مزه و بو و همچنین تازگی آن تاثیر می گذارد. وقتی خودتان در خانه قارچ پرورش می دهید کیفیتی دارد که هیچوقت در قارچی که از فروشگاه می خرید وجود ندارد.»
این روش، تازه نیست و چند سالی است شرکتها و افراد مختلف در کشوهای مختلف از آن استفاده می کنند. شاید در آینده بخش زیادی از قارچهای که می خوریم در تفاله قهوه و به همین روش کشت داده شوند.