مدیرکل امور موزه‌های کشور گفت: برای اجرای قانون ثبت ملی اشیای تاریخی بهتر است همه اموال فرهنگی و تاریخی فرم شماره ۹ به فهرست میراث ملی انتقال داده شود.

به گزارش خبرنگار مهر، اشیای و اموال تاریخی ایران در فهرست میراث ملی ثبت نیستند این درحالی است که قانون حفظ آثار ملی مصوب ۱۲ آبان ماه ۱۳۱۹ سازمان‌های متولی حفاظت از میراث فرهنگی را موظف به این کار کرده است.

محمدرضا کارگر مدیرکل امور موزه‌های کشور  درباره این موضوع به خبرنگار مهر گفت: برای ثبت اشیای تاریخی قانون وجود دارد ولی بحث درباره آن بسیار گسترده است. ثبت بناها آسانتر انجام می‌شود چون ضوابط را می‌توان مشخص‌تر و به صورت ملموس درآورد. وقتی یک بنا در فهرست میراث ملی قرار می‌گیرد از حفاظت حقوقی خاصی برخوردار می شود و شهرداری جواز ساخت و ساز نمی‌دهد. میراث فرهنگی نیز موظف است از آن نگهداری کند ولی درباره اشیاء این طور نیست، تمام اشیایی که در فهرست آثار ثبت شده قرار می‌گیرند همه از این حفاظت حقوقی برخوردارند ولی بحث اینجاست که اگر ما این اشیاء را در فهرست میراث ملی بیاوریم شاخص تر خواهند شد.

وی گفت: اشیای فرهنگی و تاریخی در فرم شماره ۹ ثبت شده است ولی این اشیاء شامل همه اشیای فرهنگی و تاریخی است و به معنای فهرست میراث ملی نیست.

مدیرکل امور موزه های کشور، گفت: بسیاری از افراد معتقدند که نمی توان بین آثار تاریخی تفکیک قائل شد و گفت که این شیء دارای شأن ملی است و اشیای دیگر این شأن ملی را ندارند چو ن معنای اشیای ثبت شده در فهرست میراث ملی این است که باید آن شیء دارای شأن ملی باشد. حال اگر بخواهیم اشیاء را از هم جدا کنیم و تنها چند اثر را مورد توجه قرار دهیم خود به خود شأن آثار دیگر را پایین آورده ایم، یعنیآثاری که جزو فهرست میراث ملی نیستند در ذهن این طور متبادر می‌شود که شأن ملی ندارد.

کارگر افزود: ما می‌توانیم تنها چند اثر را در سال ثبت کنیم. ممکن است حتی این تعداد بسیار کم باشد و آثار دیگر در نوبت‌های ثبت بعدی قرار گیرد اما نکته مهم اینجاست که ما در مقابل ثبت هر اثر چه ارزش افزوده ای به آن داده‌ایم. ما با این کار ارزش عمومی اشیاء را طبقه بندی می‌کنیم. ثبت اشیای تاریخی زمانبر است و در یک پروسه طولانی مدت ممکن است آسیب ببیند.

وی تأکید کرد: ما موظفیم که قانون را اجرا کنیم ولی معتقدم با ثبت اشیاء چه ارزش افزوده ای برای آن ایجاد می کنیم. فرم شماره ۹ که اکنون اشیاء در آن ثبت است شامل اموالی می شود که اصالت دارند و شناخته شده هم هستند و ما آنها را به عنوان آثار تاریخی و فرهنگی می دانیم. من معتقدم اگر روزی بخواهیم اشیای تاریخی را ثبت کنیم باید همه آثاری که در فرم شماره ۹ هستند به فهرست میراث ملی منتقل شوند ولی هنوز درباره این موضوع به جمع بندی نرسیده ایم.