مطلبي را كه امروزمي نويسم ارتباط چنداني با نتيجه بازي تيم ملي كه دربرابرمقدونيه به دست آمد ندارد و به گواه آرشيو خبرگزاري بعد ازبازي با كره جنوبي وبا ذكر دلايل مستدل و محكمه پسند ادامه كار برانكو درتيم ملي را به صلاح تيم ملي فدراسيون وخود برانكو نمي دانستم و امروز به نتيجه قطعي تري رسيده ام.
محمد دادكان دوست ندارد برانكو را ناديده بگيرد، چرا كه اومعتقد است برانكو تيم ملي را به جام جهاني رسانده و حالا هم حق مسلم اين مربي است كه در جام جهاني روي نيمكت تيمي بنشيند كه توانسته اين تيم را به راحتي به جام جهاني ببرد. اين يك بعد قضيه است و بعد ديگر آن مخالفت هاي دشمنان و مخالفان دادكان است كه بلافاصله پس ازراهيابي تيم ملي به جام جهاني به عنوان مختلف برانكورا به باد انتقاد وحتي تمسخرگرفتند وهر روزعرصه را برفدراسيون فوتبال و برانكو تنگ تركردند .
دادكان كه نمي خواهد درمقابل اين طيف عقب نشيني كند پا را دريك كفش كرده وتحت هرشرايطي دوست ندارد دست به تركيب كادرفني بزند. اماآقاي دادكان بايد قبول كند كه تيم ما بعد از راهيابي به جام جهاني روند معكوس را در پيش گرفته و درهيچ زمينه ايي موفق عمل نكرده است اين روند معكوس از بازي رسمي با ژاپن آغازشد و دربازي با كره ومقدونيه به اوج خود رسيد.
اگردربازي با ژاپن و زير آن فشارهاي عجيب وغريب تماشاگران ژاپن حداقل يك نيمه بازي خوبي ارائه كرديم دربرابر كره جنوبي و مقدونيه به طرز وحشتناكي نااميد كننده و سردرگم ظاهر شديم تا ثابت شود كه برانكو و تيم ملي به يك بن بست تاكتيكي رسيده اند. اگر يك فاكتوري از بازي ايران با مقدونيه بگيريم خواهيم ديد كه هيچگونه كار تركيبي و حساب شده اي در دستوركارتيم ملي نبود و حتي تك گل ما هم بر اساس يك برنامه نه چندان هدفمند به دست آمد.
درساير دقايق ما هرچند تيم برترميدان بوديم اما دريغ ازيك حركت با برنامه و دريغ ازيك كاري كه تماشاگر و بيننده احساس كند كه اين تيم بدنبال يك هدف مشخص است. تقريبا 70 درصد زمان بازي دراختيار ما بود اما ازاين برتري مطلق چرا هيچ بهره ايي نبرديم؟!
پرواضح است كه بازيكنان تيم ملي و برانكو پس ازچند سال كاركردن دركنار يكديگر دچار نوعي دلزدگي شده اند و كارها و حرفهايشان براي يكديگر تكراري شده است. ديگرحرفها و طرحهاي برانكو براي بازيكنان تازگي و جذابيت ندارد و مي توان اينگونه عنوان كرد كه هركسي درتيم ملي كارخودش را انجام مي دهد كاري كه فكرمي كنند به درستي درپيش گرفته اند و البته با رعايت احترام متقابل به همديگر اين است كه تيم ملي براي همه و حتي خود بازيكنان خسته كننده شده است و اگرهمين امروزسراغ هر كدام ازبازيكنان برويد وازآنها بخواهيد كه منصفانه درباره بازي تيم ملي و بازيهاي خود صحبت كنند ابرازنارضايتي خواهند كرد.
اگرچه برانكو درنيمه دوم بازي با مقدونيه انعطاف ازخود نشان داد و بالاخره ميرزاپور وعلي دايي را از تركيب اصلي بيرون كشيد اما پرواضح است كه اين تغييرات فقط و فقط براي فرار از انتقادات بعد ازبازي صورت گرفت تا وي به مخالفان و منتقدان خود بگويد كه من هم كاركردم ولي نشد.
با اين وجود توقع ما ازبرانكوايي نيست كه درتمامي ديدارها تيم ملي را پيروز اززمين خارج كند ودرضمن بازي زيبايي نيز ارائه كند اما اين انتظاروجود دارد كه برانكو براي خودش و براي تيم ملي و همچنين براي افكارعمومي هدف و برنامه خود را مشخص كند . آنچه كه مسلم هدف برانكو همين است كه ازاومي بينم و بعيداست كه چيزي بيشتر از اين بتواند از خود بروز دهد.
با اين توضيح بايد اذعان كنيم كه ادامه اين روند هم به ضررتيم ملي است وهم برانكووهم فدراسيون فوتبال كه تيم هم مخالف ندارد آيا دادكان همچنان خودش را درمقابل واقعيات و سيل انتقادات سپس بلامي كند تا تعهد اخلاقي اش نسبت به برانكو پايبند باقي بماند؟!
به هرحال درهمه جاي دنيا همچنين اتفاقاتي مي افتد و اين ازخصوصيات فوتبال است همانگونه كه برد و باخت عضوي لاينفك از فوتبال است تغيير و تحولات وجابجايي مربيان نيز چنين حتمي را دارد و اين به معناي ناديده گرفتن دانش و توانمنديهاي مربيان بركنارشده نيست.
بعنوان يك عضوازخانواده فوتبال و ازسردلسوزي خدمت آقاي دادكان عرض مي كنيم كه تيم ملي فوتبال نيازبه نيروي تازه نفس دارد و اينكارالبته بايد با شناخت و آگاهي كامل صورت بگيرد تا نيروي جديد وكادرفني جديدي كه درنظرگرفته مي شوند درحد واندازه هاي اين امرمهم باشند. ضمن اينكه برانكو را هنوزهم دوست داريم و به او احترام مي گذاريم.
سيدرضا فيض آبادي