به گزارش خبرگزاری مهر، «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه قبل از دیدار هفته گذشته خود از ایران و همزمان با آغاز حملات ائتلاف سعودی آمریکایی به یمن در اظهاراتی ایران را متهم به مداخله در امور کشورهای منطقه از جمله یمن کرد.
اظهارات وی در این خصوص با انتقادها و واکنش هایی در داخل ایران و ترکیه در پی داشت بطوریکه حتی گروهی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی ایران خواستار لغو سفر اردوغان به ایران شدند.
در همین خصوص گفتگویی با «عثمان فاروق لوغ اوغلو» نماینده حزب جمهوری، بزرگترین حزب مخالف دولت ترکیه در پارلمان این کشور داشته ایم که مشروح آن در زیر آمده است.
طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه قبل از سفرش به ایران در هفته گذشته ایران را متهم به مداخله در امور کشورهای منطقه از جمله یمن کرد. به نظر شما چرا قبل از سفر به ایران چنین اتهاماتی را متوجه ایران کرد؟
سفر رییس جمهور اردوغان به ایران از مدتی قبل برنامه ریزی شده بود و به همین دلیل واقعا لغو آن برای هر دو طرف امکان پذیر نبود و یا کار آسانی نبود؛ حتی بعد از اینکه اردوغان در اظهاراتی به انتقاد از ایران پرداخت به خصوص انتقادهایی که درباره یمن متوجه ایران کرد. لغو این دیدار می توانست تنش های جدیدی بین ایران و ترکیه ایجاد کند هر چند نتایج دیدار اردوغان از تهران چندان قابل توجه نبودند. تنها دستاورد این سفر این بود که دو طرف از ظهور شکاف های جدید و بیشتر در روابطشان جلوگیری کردند.
سیاست خارجی ترکیه در قبال ایران ایجاد «موازنه قوا» بوده است. این سیاست تا چه حدی موفق بوده است؟
روابط ایران و ترکیه باید فراتر از سیاست ایجاد «موازنه قوا» در منطقه باشد. دو کشور ایران و ترکیه باید دارای روابطی مبتنی بر همکاری در راستای ایجاد صلح، ثبات و امنیت و آسایش برای مردم خود و کل منطقه باشند. این دو قدرت پیشرو در منطقه باید درایت و منابع خود را در راستای منافع منطقه با هم یکی کنند . ۵۰۰ سال است که منطق توازن قوا بین ایران و ترکیه حاکم بوده است. اما دیگر زمان آن رسیده است تا فضای جدیدی ایجاد کنند و الگوها و مکانیسم های جدید همکاری منطقه ای و همبستگی منطقه ای تشکیل دهند.
در روزهای اخیر برخی رسانه ها در داخل ترکیه اردوغان رئیس جمهور ترکیه را به «دونکیشوت» تشبیه کردند. نظر شما در این باره چیست؟
افرادی در رسانه های ترکیه هستند که منتقد اردوغان و سیاست های او هستند و همچنین وجود دارند کسانی که از شیوه رهبری او تقدیر می کنند و برای او کف میزنند و هورا می کشند. اما همه این اتفاقات در فضایی اتفاق می افتد که محدودیت آزادی بیان وجود دارد.
گفتگو: پیمان یزدانی