كامبيز روشن روان گفت : خودمان ديگر دنبال خلق آثار موسيقيايي نيستيم. توليد يك اثر هنري نياز به خلاقيت دارد و اين خلاقيت در سايه رفاه فكري شكل مي‌گيرد.

كامبيز روشن‌روان، آهنگساز، استاد دانشگاه و عضو هيات مديره خانه موسيقي، در گفتگو با خبرنگار موسيقي "مهر"، ضمن بيان اين مطلب افزود: "اصولا ما هميشه واردكننده بوديم نه صادركننده. كافي است تنها يك نسخه از يك آلبوم يا اثر هنري به ايران برسد تا همه ايراني‌ها از آن بهره‌مند شوند. اين شرايط پيش آمده است كه ما همچنان مصرف‌كننده صرف توليدات علمي و هنري خارج از كشور هستيم. خودمان ديگر به دنبال خلق آثار نيستيم. توليد يك اثر هنري نياز به خلاقيت دارد و اين خلاقيت در سايه رفاه فكري صورت مي‌گيرد. زماني كه يك هنرمند از نظر حقوق مادي و معنوي در وضعيت خوبي قرار داشته باشد، مي‌تواند خلاقانه به توليد اثر هنري فكر كند و كيفيت كارش را بالا ببرد. اما با توجه به رعايت نشدن حقوق مادي و معنوي خالق اثر، انگيزه‌اي براي توليد وجود ندارد." 

روشن‌روان خاطرنشان كرد: "اوضاع نشر موسيقي به خصوص در زمينه نبود كپي رايت به هم ريخته و آشفته است. اگر به يك آهنگساز براي هر بار اجرا و پخش اثرش درصدي از درآمد را اختصاص دهند، قطعا آن آهنگساز با انگيزه‌اي بالا به ساخت آثار موسيقي مي‌پردازد و مي‌تواند مولد باشد، اما تا زماني كه كپي رايت در ايران رعايت نشود، ما همچنان مصرف‌كننده صرف باقي مي‌مانيم. در آغاز دهه پنجاه ما در ايران قانون كپي رايت داشتيم و از سوي مجلس هم به تصويب رسيد و در مواردي اجرا هم شد، اما با انقلاب اسلامي و اوضاعي كه در آن روزها براي موسيقي به وجود آمد، اين قانون به فراموشي سپرده شد و و كسي آن را دنبال نكرد."

وي ادامه داد: "درست است كه در ابتداي راه جامعه هنري به شدت متضرر خواهد شد، چون آلبومي را كه بدون كوچكترين هزينه‌اي رايت مي‌كرده است، حالا بايد برايش پول پرداخت كند، اما قطعا اين موضوع به مرور زمان حل مي‌شود و اوضاع هنري ايران شكل قانونمند به خود مي‌گيرد. در حال حاضر بسياري از كشورها به اين دليل كه از نبود كپي رايت در ايران مطلعند، به راحتي آثار هنرمندان ايراني را به صورت غيرمجاز تكثير مي‌كنند."

روشن‌روان خاطرنشان كرد: "در حال حاضر از آنجا كه همه تهيه‌كنندگان و توليدكنندگان آثار موسيقي به صورت پراكنده فعاليت مي‌كنند، نمي‌توانند با قانوني واحد پيش روند و جلوي اين جريان را بگيرند، اما اگر خانه موسيقي به عنوان نهاد و تشكيلاتي بزرگتر كه خود نيز درگير توليد است، به ميدان بيايد و از دولت و دولتمردان براي اجراي قانون كمك بگيرد. قطعا مي‌توان به نتايج خوبي دست يافت. مي‌توان از خانه موسيقي به عنوان بهترين ابزار كنترل استفاده كرد، زيرا اغلب موسيقيدانان برجسته ايران كه در واقع همان خالقين آثار موسيقايي هستند، در آن عضوند و اين بهانه خوبي براي اتحاد اين قشر است."

 
در حال حاضر شرايط براي پياده كردن كپي رايت در ايران مهيا نيست، اما بايد نهادهايي چون خانه موسيقي به تدريج وارد فعاليت‌هاي موسيقي و اجرايي شوند و از وقوع اين مشكل جلوگيري كنند
اين عضو شوراي سياستگذاري موسيقي كشور ادامه داد: "زماني كه يك آهنگساز مي‌بيند كارش بدون اين كه كوچكترين درآمدي براي او داشته باشد، درهمه جا شناخته شده است و كمترين قيمت بابت خريد آن پرداخت مي‌شود، چه انگيزه‌اي مي‌تواند داشته باشد؟ اما اگر اين قانون پياده شود، اين مشكلات حل خواهد شد."

روشن‌روان در پايان افزود: "در حال حاضر شرايط براي پياده كردن كپي رايت در ايران مهيا نيست، اما بايد نهادهايي همچون خانه موسيقي به تدريج وارد فعاليت‌هاي موسيقي و اجرايي شوند تا بتوانند از وقوع اين مشكل جلوگيري كنند. براي وقوع اين كار هم بايد خانه موسيقي از خود شروع كند. يعني به عنوان توليدكننده آثار موسيقي فعاليت كند تا بتواند اگر كسي آثارش را كپي كرد، برخورد كند."