به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر ، خانواده سالم نهادي است كه بايد از سلامت ، آرامش رواني و معنوي هر يك از اعضاي خانواده حمايت كند تا بتواند محيطي امن و به دور از تنش و آسيب بوجود آورد.
خانواده به عنوان يك نهاد كوچك اجتماعي در رشد شخصيت فردي و اجتماعي افراد در سنين مختلف بسيار تاثير و اهميت دارد. در خانواده اي كه ارتباط ميان اعضا بر اساس صداقت ، عشق و عاطفه و ارتباطات سالم استوار است ، كمتر آسيبهاي اجتماعي به سراغ اين نوع خانواده ها مي رود و فرزندان نيز با تربيت صحيح زندگي سالم را مي آموزند و مي دانند كه بايد در مقابله و رويارويي با مشكل چگونه برخورد كنند.
كارشناسان اجتماعي معتقدند: خانواده نهاد پايه اجتماعي ، مامن تكامل شخصيت فرد ، تمرين جامعه پذيري اجتماعي و... محسوب مي شود. احترام والدين به يكديگر ، صلح ، آرامش در زندگي و همچنين داشتن امنيت روحي و رواني و ارايه الگوي مناسب از سوي والدين براي تربيت صحيح كودكان باعث مي شود تا ناهنجاريها و آسيب اجتماعي كمتر به درون اين خانواده ها نفوذ كنند.
دكترعليزاده جامعه شناس به منظور انسجام بخشي و سلامت خانواده ها توصيه مي كند: افراد خانواده در طول هفته چندين بار براي صرف غذاي دسته جمعي وقت بگذارند.
همچنين ، اختصاص وقت به فرزندان و صحبت و شنيدن درد و دلها ، آگاه كردن فرزندان با مسائل مختلف اجتماعي و دادن هشدار به آنها و... از جمله اقداماتي است كه بايد انجام دهند.
خانواده آسيب پذيرترين نهاد در برابر آسيبهاي اجتماعي
وي مي افزايد: با توجه به شرايط امروز جامعه و افزايش مشكلات و تغييرات زندگي حال و گذشته ، چنانچه پايه هاي خانواده محكم و استوار نباشد به راحتي دستخوش آسيبها و ناهنجاريها مي شوند. بنابراين بايد خانواده ها را از آخرين تحولات و مشكلات و ناهنجاريهاي بوجود آمده در جامعه مطلع كرد و آگاهي هاي لازم را براي جلوگيري از ورود اين مشكلات به كانون گرم خانوادهها داد.
عليزاده خانواده را تاثيرپذيرترين نهاد در برابر آسيبهاي اجتماعي مي داند و مي گويد: براي داشتن خانواده اي سالم و استحكام و رشد خانواده ، بايد براي جواناني كه قصد ازدواج دارند كلاسهاي آموزشي برگزار شود تا اين افراد از همان ابتدا پايه هاي زندگي خود را بر اساس ايمان ، علاقه ، صداقت و... بنيان نهند و بدانند چه آسيبهايي در چه شرايطي زندگي آنها را تهديد مي كند در اين صورت از حجم مشكلات كاسته خواهد شد.
كارشناس آسيبهاي اجتماعي نيز در مورد اقدامات بهزيستي جهت كاهش آسيبهاي اجتماعي خانواده ها به خبرنگار مهر مي گويد: به منظور پيشگيري و كاهش از آسيبهاي اجتماعي در خانواده ها، سازمان بهزيستي مشكلي درخصوص ارايه طرح و برنامه ريزي ندارد بلكه مهمترين مسئله در اين مورد كمبود اعتبارات و منابع اختصاص يافته است كه بايد اين امر در نظر گرفته شود.
دكتر معتمدي مي افزايد: مراكز مشاوره بهزيستي بدين منظور در سطح استانها راه اندازي شده و چنانچه خانواده ها با مشكل برخورد كردند مي توانند با مراجعه به اين مراكز توسط مشاوره كارشناسان و متخصصين استفاده كنند.
وي خاطر نشان مي كند: تنها راه كنترل آسيبهاي اجتماعي همچون نابساماني هاي خانواده ، كودك آزاري ، همسر آزاري ، دختران فراري ، انواع خشونت خانگي و... نگاه علمي به اين معضلات است كه بايد با طرح و برنامه هاي دقيق اين امر مدنظر قرار گيرد.
آموزش خانواده ها مهمترين راه پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي
عضو كميسيون اجتماعي مجلس شوراي اسلامي در گفتگو با خبرنگار مهر ، آموزش خانواده ها را مهمترين اقدام براي پيشگيري و كاهش آسيبهاي اجتماعي عنوان مي كند و مي گويد: رشد 10 تا 15 درصدي آسيبهاي اجتماعي سلامت خانواده ها را با خطر مواجه كرده بنابراين چنانچه نتوانيم از بروز اين آسيبهاي در خانواده ها جلوگيري كنيم به مرور در آينده اي نه چندان دور با جامعه نابسامان و نا امن روبرو خواهيم بود و اين عوامل سلامت جامعه را به خطر مي اندازند.
ابوالقاسم مختاري مي افزايد: درشرايط حاضر بهزيستي يا نهادهاي حمايتي ديگر مانند وزارت رفاه مي توانند با ايجاد مراكزي صرفا براي آموزش خانواده ها در ارتباط با مسايلي مانند اعتياد ، بزهكاري ، فرار از منزل و... سطح آگاهي و اطلاعات آنها را بالا ببرند.
وي خاطر نشان مي كند: اقداماتي مانند راه اندازي خط تلفن 123 براي اطلاع از آزار و اذيت كودكان ، توسعه مراكز ترك اعتياد سرپايي و بستري و.. كه تاكنون از سوي سازمان بهزيستي براي جلوگيري از افزايش آسيبهاي اجتماعي انجام شده مفيد و موثر بوده اما بايد به امر پيشگيري توجه بيشتري شود.
عضو كميسيون اجتماعي مجلس مي گويد: در بسياري از موارد برخورد نا مناسب خانواده ها آثار و تبعات سوء به دنبال دارد و باعث فرار فرزندان به خصوص دختران از خانه مي شود. بنابراين در صورت ارايه آموزشهاي لازم به والدين ، آنها مي دانند در اين گونه موارد با فرزندان خود چگونه برخورد كنند تا مشكلي به وجود نيايد و سطح آسيب پذيري جامعه از طريق آموزش كاهش پيدا مي كند.