تاریخ انتشار: ۶ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۲:۳۰

شیراز- یک نویسنده شیرازی گفت: هنراستراتژیک ما ادبیات است که از آن غافل شده ایم.

به گزارش خبرگزاری مهر، بیژن کیا در جمع بسیج رسانه فارس با بیان اینکه هیچ چرخه تولید و فکری نداریم که از کجا شروع کنیم و به کجا برسیم، خواستار تبیین تئوری ادبیات انقلاب اسلامی شد و بیان کرد: در این خصوص تولید داریم اما چرخه تولید نداریم، چرخه تولید از مرحله پیش تولید شروع می شود تولید، چاپ، بازاریابی، توزیع، ارزشیابی و بازخورد گرفتن را شامل می شود.

در هیچ یک از نهادهای فرهنگی مرحله پیش تولید نداریم

وی با این پرسش که چرخه مرحله پیش تولید ادبیات ما کجاست توضیح داد: در هیچ یک از نهادهای فرهنگی مرحله پیش تولید نداریم من نویسنده اطلاعات می خواهم، زیرا برای کتاب وینسنس و گرگ خندان مجبور شدم در اتاق چت سرخپوستان حضور یابم تا فرهنگ آنان رابیشتر بشناسم.

کیا با اشاره به اینکه انتشارات قوی و بین المللی در شیراز داریم اما چرخه تولید نداریم، گفت: چرا کتاب را به چالش نمی کشیم، زیرا چرخه تولید ناقص است، در عرصه فرهنگی و تولید کتاب هم به برنامه ای چون نود نیاز داریم.

این کارشناس فرهنگی با بیان اینکه مردم ما اینطور نبوده که از اول کتابخوان نباشند ادامه داد: مردم ما هم کتاب خوان و هم دارای فرهنگ شفاهی قوی بودند.

وی، افزود: فرض می کنیم توزیع و پخش هم قوی شد جای باشگاه خوانندگان کتاب خالی است که بازخوردها را بگیرد این بازخوردها در پیش تولید اثر بعدی نویسنده خیلی موثر است، زیرا نشان می دهد این کتاب این قدر خواننده داشته و من می توانم کارم را اصلاح کنم و یک گام به پیش بروم.

نویسنده ادبیات پایداری و دفاع مقدس درپاسخ به اینکه ممیزی کتاب گریبان ادبیات پایداری هم گرفته است، گفت: کتاب «پرواز ناتمام» اسم اولیه اش «نامبر وان» بود. این رمان در فضاهای دانشگاهی امریکا شکل گرفته و اسم متناسب با آن بود اما در ممیزی رد شد و عنوانش تغییر کرد. خلبانی که این رمان حول زندگی او شکل گرفته شیرازی است و هنوز زنده هست و نشان فتح را از دستان رهبری دریافت کرده است.

وی خطاب به خبرنگاران،گفت: چرا شما بیژن عاصم را نمی شناسید و او تنها در یک خانه زندگی می کند. هنگام که آمریکا همه نقاط ضعف سیستم هوایی ما را می دانست کسانی مثل عاصم آمدند  و سیستم جدید دریافت کردند.

منابع مستند نگاری ما در حال از دست رفتن هستند

کیا افق دید در عرصه های فرهنگی را وسیع ندانست و تاکید کرد: ما خیلی نزدیک بین شده ایم و این نزدیک بینی کار دستمان می دهد، مستندنگاری معمولا قبل از خلق اثر هنری باید رخ دهد. در این بخش نیز ضعیف هستیم، زیرا زمان زیادی از انقلاب و دفاع مقدس گذشته و منابع مستند نگاری ما در حال از دست رفتن هستند.

نویسنده کتاب پرواز ناتمام با بیان اینکه به فاصله یک دهه از جنگ با راه اندازی بنیاد حفظ آثار در شیراز  تازه سال ۷۶ به صورت جدی وارد مستند نگاری شدیم، گفت: باید یک نگاه راهبردی فرهنگی به بحث هنر وادبیات انقلاب اسلامی وفرهنگ پایداری داشته باشیم.

وی که به بهانه برگزاری نخستین جشنواره رسانه ها و دفاع مقدس صحبت می کرد ادامه داد: جشنواره ها می توانند کمک کنند اما به شرطی که فکراستراتژیک پشت آن باشد و ادامه یابد. چنانچه نیز این رویدادها در مرحله جشنواره متوقف نشود پس از جشنواره باید به تولید و ترجمه و توزیع جهانی اندیشید.

این کارشناس فرهنگی تصریح کرد: اولین گام در حوزه ترجمه آثار حوزه دفاع مقدس برحسب اتفاق رخ داد اما نتیجه خوبی داشت.مترجمی مانند «اسپراکمن» سال ۸۶ اثر «سفر به گرای ۲۷۰درجه» نوشته احمد دهقان را ترجمه را کرد. علاوه بر ترجمه آثار ما باید ادبیات و سینما را به هم نزدیک کنیم.

 

 

 

 
 
 

برچسب‌ها