دکتر داریوش طاهرخانی در آستانه روز پزشک، به خبرنگار مهر، گفت: قدمت رابطه بین پزشک و بیمار به درازای تاریخ است. به گونه ای که در ادوار مختلف مردم علاوه بر مداوای بیماری برای مشورت در امور اجتماعی نیز نزد این قشر مراجعه می کرده اند و به همین سبب عالمان به علم طب را «حکیم» خطاب می کردند.
وی ادامه داد: همواره دانش آموختگان طب، پس از تکمیل دانش خود و قبل از پرداختن به طبابت، ملزم به قرائت سوگندنامه ای در نزد اساتید خود بوده اند. تا علم خویش را از هیچ بیماری با هر نوع دین و تفکر، از هر نژاد و قومیت و بدون در نظر گرفتن وابستگی های اجتماعی و سیاسی، دریغ ننمایند.
طاهرخانی با عنوان این مطلب که جامعه پزشکی در ادوار مختلف با چالش هایی مواجه بوده و این مشکلات مختص به دوران خاص نبوده است، اظهارداشت: حاکمان زر و زور برترین پزشکان عصرشان را برای دربار خود می خواستند و با این تصمیم خود، امکان برخورداری مردم از دانش آنان را از بین می بردند و بدین سان بزرگترین حکیمان تاریخ چون بوعلی برای ماندن در بین مردم گریزی جز پیمودن راه شهرها نداشته اند. بنابراین مشکلات جامعه پزشکی در همه اعصار وجود داشته است و در عصر جدید سیاستگزاران سلامت با تدوین استراتژی های مختلف و اجرای شتابزده برخی از طرح ها و برنامه های مختلف، فضای نظام سلامت را دشوار نموده اند.
عضو شورای عالی نظام پزشکی ادامه داد: هر چند همواره، برخی از دانش آموختگان گروه های مختلف پزشکی مورد بی مهری متولیان نظام سلامت کشور قرار گرفتند، و تبلور این بی مهری ها را می توان در «فراموش شدن گروهی از آنان در طرح تحول سلامت» و در لابه لای صفحات کتاب ارزش گذاری نسبی خدمات سلامت، دید. آنجایی که تعرفه های «هنر تشخیص درد بیماران، فدای تن آهنین و بی روح تجهیزات پزشکی» می شود، با تمام وجود احساس کرد. اما باید دانست که هیچ تصمیم، طرح، برنامه و یا مصوبه ای مصلحت اندیشانه، اول شهریور را که یادآور «زاد روز بوعلی سینا،دحکیم مسلمان ایرانی» است، در یادها کمرنگ نخواهد کرد.