خبرگزاری «خیرآنلاین» نوشت: تاریخ علم چنین جمعی را کمتر یک‌جا دیده است:
از راست به چپ
ردیف سوم (ایستاده):
لئون بریلوئین- رالف فاولر- ورنر هایزنبرگ (نوبل فیزیک ۱۹۳۲)- ولفگانگ پائولی (نوبل فیزیک ۱۹۴۵)- ژولز امیل ورشافلت- اروین شرودینگر (نوبل فیزیک ۱۹۳۳)- تئوفیل دی‌داندر-ادوارد هرزن- پل اهرنفست- امیل هنریوت- آگوست پیکارد
ردیف دوم:
نیلز بوهر (نوبل فیزیک ۱۹۲۲)- مکس بورن (نوبل فیزیک ۱۹۵۴)- لوییس دی‌بروگلی (نوبل فیزیک ۱۹۲۹)- آرتور کامپتون (نوبل فیزیک ۱۹۲۷)- پل دیراک (نوبل فیزیک ۱۹۳۳)- هنریک کرامرز- ویلیام براگ (نوبل فیزیک ۱۹۱۵)- مارتین نادسن- پیتر دبیه (نوبل شیمی ۱۹۳۶)
ردیف اول:
اوون ریچاردسون (نوبل فیزیک ۱۹۲۸)- چارلز ویلسون (نوبل فیزیک ۱۹۲۷)- چارلز گویه- پل لانگه‌وین- آلبرت اینشتین (نوبل فیزیک ۱۹۲۱)- هنریک لورنتز (نوبل فیزیک ۱۹۰۲)- ماری کوری (نوبل فیزیک ۱۹۰۳ و نوبل شیمی ۱۹۱۱)- مکس پلانک (نوبل فیزیک ۱۹۱۸)- اروینگ لنگ‌مویر (نوبل شیمی ۱۹۳۲)